Գրիգոր Խոջամալի Խալդարյան (անհայտ - 1787), հրատարակիչ, թարգմանիչ, բառարանագիր։

Գրիգոր Խալդարյան
Ծնվել էանհայտ[1][2]
Մահացել է1787[1][2]
Ազգությունհայ
Մասնագիտությունհրատարակիչ, թարգմանիչ և բառարանագիր

Ծնվել է Նոր Ջուղայից Հնդկաստան գաղթած վաճառականի ընտանիքում։ 1770 թվականին մեկնել է Լոնդոն, ուր մնացել է 10 տարի և փորձել իրականացնել հայկական տպարան հիմնելու և գրքեր հրատարակելու իր երազանքը։ Ձուլել տալով հայերեն տառեր՝ 1780 թվականին անգլերեն մի տպարանում հրատարակել է «Դաւանութիւն հաւատոյ» գիրքը։ Նույն թվականին տեղափոխվել է Պետերբուրգ և 1781 թվականին լույս ընծայել Ռուսաստանում առաջին հայերեն գիրքը՝ «Այբբենարան»-ը։ Հետագա տարիներին հրատարակել է ևս 10 գիրք։ «Պատմութիւն ս. գրոց» (1785) և «Գիրք, որ կոչի վէմ գայթակղութեան» (1786) գրքերի վերջին էջերում զետեղված են նրա թարգմանած «Յաղագս իրաւանց» և «Յաղագս նախանձաւորութեան» բարոյախոսական գրվածքները։ Նրան է պատկանում Ներսես Շնորհալու «Հաւատով խոստովանիմ» աղոթքի ռուսերեն թարգմանությունը։ Կազմել է «Գիրք որ կոչի շաւիղ լեզուագիտութեան» հայ-ռուսերեն համառոտ բառարանը, որը լույս է տեսել մահվանից հետո (1788

Գրականություն խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 705