Գրիգոր Գրիգորյան (ֆոլկլորագետ)

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գրիգոր Գրիգորյան (այլ կիրառումներ)

Գրիգոր Արտաշեսի Գրիգորյան (հունվարի 13, 1913(1913-01-13), Քալարա, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 4, 1994(1994-08-04), Երևան, Հայաստան), հայ խորհրդային ֆոլկլորագետ։ Բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1960), պրոֆեսոր (1973)։

Գրիգոր Գրիգորյան
Ծնվել է	հունվարի 13, 1913(1913-01-13) Քալարա, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	օգոստոսի 4, 1994(1994-08-04) (81 տարեկան) Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն,  Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն և  Հայաստան
Մասնագիտություն	բանասեր
Հաստատություն(ներ)	ՀՀ ԳԱԱ
Ալմա մատեր	ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետ (1939)
Կոչում	պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1960)

Գործունեություն

1939 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։ 1973 թվականից ղեկավարել է ՀԽՍՀ ԳԱ հասարակական գիտությունների բաժանմունքին կից «Սասունցի Դավիթ» էպոսի խումբը։ Գրել է «Հայ ժողովրդական հերոսական էպոսը» (1960), «Սովետահայ վիպերգերն ու պատմական երգային բանահյուսությունը» (գիրք 4, 1965), «Հայ ժողովրդական վիպերգերը և պատմակաև երգային բանահյուսությունը» (գիրք 1, 1972), «Սասունցի Դավիթ» (1977)։

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 226)։