Գուսան Աշոտ

Գուսան Աշոտ
Ծնվել է	ապրիլի 12 (25), 1907; Գորիս, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Երկիր	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Մահացել է	հունվարի 28, 1989 (81 տարեկան); Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Գորիս
Մասնագիտություն	գուսան
Գործիքներ	վոկալ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Պարգևներ	; և
	Gusan Ashot Վիքիպահեստում

Աշոտ (Աշոտ Հայրապետի Դադալյան, ապրիլի 12 (25), 1907^[1]^[2], Գորիս, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն^[1]^[2] - հունվարի 28, 1989(1989-01-28)^[2], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[2]), հայ գուսան, ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1967), ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ (1958), ԽՄԿԿ անդամ (1946)։

Կենսագրություն

Ծնվել է Գորիսում։ Եղել է գառնարած։ Վաղ հասակում զրկվել է մորից։ 1921 թվականին տեղափոխվել է Բաքու, ավագ եղբոր մոտ։ Այստեղ հովվական սրինգը փոխարինել է քամանչայով։ Սովորել է Բաքվի բաներիտ դպրոցում։ 1928 թվականին վերադարձել է Զանգեզուր և զբաղվել գուսանությամբ^[3]։ 1948 թվականին բնակություն է հաստատել Երևանում։ Իր ղեկավարած անսամբլով համերգներ է տվել ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ նրա սահմաններից դուրս։ Նրա երգերը կատարվել են բազմաթիվ երգիչների կողմից^[4]։

Գուսան Աշոտը Զանգեզուրի հանճարեղ զավակն էր, Գորիսի հարստությունը և այդ անկրկնելի քաղաքի պատմությունը։

- Շչորս Դավթյան^[5]

Պարգևներ

ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1967)
«Աշխատանքային գերազանցության համար» մեդալ (27.06.1956)

Աշոտի երկերի մատենագրություն

Աշուղական երգեր, Երևան, Հայպետհրատ, 1946, 34 էջ։
Գուսանի սերը, Երևան, Հայպետհրատ, 1955, 128 էջ։
Գուսանի սերը (նոտագրված), Երևան, Հայպետհրատ, 1958, 152 էջ։
Սիրո կրակներ, Երևան, «Հայաստան», 1971, 130 էջ։
Սրտի նվագներ, Երևան, «Սովետական գրող», 1979, 112 էջ։
Ծովաստղիկս։ Երգեր առանց նվագակցության, Երևան, «Սովետական գրող», 1982, 263 էջ։
Լեռները կանչում են, Երևան, 1988։

Պատկերասրահ

Գուսան Աշոտի գերեզմանը Գորիսում
Գուսան Աշոտի տապանաքարը Գորիսում
Գուսան Աշոտի հիշատակին կառուցված աղբյուր-հուշարձան Գորիս քաղաքում
Գուսան Աշոտի հուշատախտակը Գորիսում

Գրականություն Աշոտի և նրա ստեղծագործության մասին

Անդրանիկ Ս. Կարապետյան, Գուսան Աշոտի բանաստեղծական աշխարհը, Գորիս, «Տաթև համալսարան» հրատարակչություն, 1995, 112 էջ։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
↑ ^2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 1.
↑ Հայկ Խաչատրյան (1986). Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». էջ 50.
↑ Գառնիկ Ստեփանյան (1973). Կենսագրական բառարան, հատոր Ա. Երևան: «Սովետական գրող». էջ 274.
↑ Շչորս Դավթյանը Գուսան Աշոտի մասին

Արտաքին հղումներ

Պաշտոնական կայք

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գուսան Աշոտ» հոդվածին։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գուսան Աշոտ» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 486)։

[_5e5775e65518eefb-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

[_7692284afc2863a3-2] 2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 1.

[3] Հայկ Խաչատրյան (1986). Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». էջ 50.

[4] Գառնիկ Ստեփանյան (1973). Կենսագրական բառարան, հատոր Ա. Երևան: «Սովետական գրող». էջ 274.

[5] Շչորս Դավթյանը Գուսան Աշոտի մասին

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Գուսան Աշոտ

Ծնվել է	ապրիլի 12 (25), 1907^[1]^[2] Գորիս, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն^[1]^[2]
Երկիր	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Մահացել է	հունվարի 28, 1989(1989-01-28)^[2] (81 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[2]
Գերեզման	Գորիս^[2]
Մասնագիտություն	գուսան
Գործիքներ	վոկալ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Պարգևներ	և ^[1]^[2]
Gusan Ashot Վիքիպահեստում