Գեորգի Ալեքսանդրովիչ Ցագոլով (օսերեն՝ Цæголты Алыксандры фырт Георги, հունիսի 29, 1897(1897-06-29), Դիգորա, Դիգորի շրջան - ապրիլի 29, 1919(1919-04-29)[1], Դիգորա, Դիգորի շրջան), Կովկասում խորհրդային իշխանության համար պայքարի կազմակերպիչներից։ Կոմունիստական կուսակցության անդամ 1916 թվականից։ 1916 թվականից սովորել է Մոսկվայի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետում։ Մասնակցել է Փետրվարյան հեղափոխությանը (1917)։ 1917 թվականի ապրիլից հեղափոխական աշխատանք է կատարել Վլադիկավկազում (Օրջոնիկիձե), եղել է «Կերմեն» կուսակցության (Հյուսիսային Օսեթիայի գյուղացիական չքավորության 1917 թ. ամռանն ստեղծված հեղափոխական–դեմոկրատական կազմակերպություն), ԿԿ–ի նախագահը։ 1918 թ. գործուղվել է Սարիղամիշ, եղել ռազմաճակատի ՌՀԽ–ի նախագահը։ Կուսակցական աշխատանք է կատարել Բաքվում, ապա՝ Հյուսիսային Կովկասում։ Եղել է Թերեքի մարզային ժող․ սովետի անդամ, Հս․ Օսեթիայի ՌՀԽ-ի նախագահ, 1919 թ.՝ Վլադիկավկազի պաշտպանության կազմակերպիչներից։ Սպանել են սպիտակ-գվարդիականները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։
Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small}
Խորհրդային Ռուսաստան
