Գեորգի Տրայկով
Գեորգի Տրայկով (բուլղար․՝ Георги Трайков Гировски, ապրիլի 8, 1898[1], Itea - հունվարի 14, 1975, Սոֆիա, Բուլղարիա), բուլղար պետական և քաղաքական գործիչ։ Բուլղարիայի հողագործական ժողովրդական միություն կուսակցության անդամ և առաջնորդ։ 1964 թվականի ապրիլի 23-ից մինչև 1971 թվականի հուլիսի 6-ը եղել է Բուլղարիայի Ազգային Ժողովի կազմի նախագահ[3]։
Գեորգի Տրայկով բուլղար․՝ Георги Трайков Гировски | |
Կուսակցություն՝ | Բուլղարական գյուղատնտեսական ազգային միություն |
---|---|
Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ |
Ծննդյան օր | ապրիլի 8, 1898[1] |
Ծննդավայր | Itea |
Վախճանի օր | հունվարի 14, 1975 (76 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Սոֆիա, Բուլղարիա |
Քաղաքացիություն | Օսմանյան կայսրություն և Բուլղարիա |
Ի ծնե անուն | բուլղար․՝ Георги Трайков Гировски |
Զավակներ | Haralambi Traikov? և Boyan Traïkov? |
Պարգևներ | |
Կենսագրություն
խմբագրելԳեորգի Տրայկովը ծնվել է 1898 թվականի ապրիլի 14-ին Հունաստանում։ Հետո ընտանիքը տեղափոխվել է Վառնա[4]։
1919 թվականին դարձել է Բուլղարիայի հողագործական ժողովրդական միություն կուսակցության անդամ։ Մասնակցել է Հոկտեմբերյան հեղափոխությանը, որի համար ձերբակալվել է, սակայն 1924 թվականին ներում է շնորհվել։ Հաջորդող տարիների ընթացքում եղել է «Երիտասարդական գյուղատնտեսական դրոշակ» թերթի խմբագիր և Վառնայում պրոֆմիութենական ակտիվիստ[5]։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ մասնակցել է Բուլղարիայի Հայրենական ճակատի աշխատանքի մեջ։ Բուլղարիայի հողագործական ժողովրդական միություն կուսակցության ձախ թևի կողմնակիցը 1943 թվականին գլխավորվել է Վառնայի Հայրենական ճակատի գավառական կոմիտեն, իսկ պետական հեղաշրջումից հետո, 1944 թվականի սեպտեմբերին դարձել է շրջանի ղեկավար։ 1945 թվականին ընտրվել է Բուլղարիայի հողագործական ժողովրդական միություն կուսակցության ղեկավարության կազմի մեջ, իսկ 1947 թվականին դարձել է նրա առաջնորդը[6]։
1946-1950 թվականներին եղել է Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության գյուղատնտեսության և պարենամթերքի նախարար։ 1947 թվականից մինչև 1956 թվականը եղել է Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության նախարարների խորհրդի նախագահի տեղակալ, 1956 թվականից մինչև 1964 թվականը՝ Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության նախարարների խորհրդի նախագահի առաջին տեղակալ[7]։
1964-1971 թվականներին եղել է Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության Ազգային Ժողովի պրեզիդիումի նախագահ, 1971-1972 թվականներին՝ Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության Ազգային Ժողովի նախագահ։ 1971 թվականից մինչև 1974 թվականը եղել է Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության պետական խորհրդի նախագահի առաջին տեղակալ։
Որդին հայտնի լրագրող Բոյան Տրայկովն է եղել, որը մահացել է 2014 թվականին։ Գեորգի Տրայկովը մահացել է 1975 թվականի հունվարի 14-ին Սոֆիայում՝ 76 տարեկան հասակում։
Մրցանակներ և կոչումներ
խմբագրել- Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության հերոս (1968)
- Բուլղարիայի Ժողովրդական Հանրապետության Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս
- Լենինի շքանշան (05.04.1968)
- Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան (06.04.1973)
- Լենինի միջազգային մրցանակ «Ազգերի միջև խաղաղության ամրապնդման համար» (1962)
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 https://www.munzinger.de/search/go/document.jsp?id=00000009011
- ↑ Matikkala A. Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat (фин.) — Helsinki: Edita, 2017. — P. 498. — ISBN 978-951-37-7005-1
- ↑ Пътеводител по мемоарните документи за БКП, съхранявани в Централния държавен архив. Архивни справочници, том 6 (PDF). София: Главно управление на архивите при Министерския съвет. Централен държавен архив. 2003. էջ 425. ISBN 954-9800-36-9. Վերցված է 5 септември 2015-ին.
- ↑ Куманов, Милен. Политически партии, организации и движения в България и техните лидери 1879 – 1949, Просвета, София, 1991, стр.218.
- ↑ Шарланов, Диню (2009). История на комунизма в България. Том II. Съпротивата. Възникване, форми и обхват. София: Сиела. էջ 91. ISBN 978-954-28-0544-1.
- ↑ Куманов, Милен. Политически партии, организации и движения в България и техните лидери 1879 – 1949, Просвета, София, 1991, стр.219.
- ↑ Ташев, Ташо. Министрите на България 1879-1999. София, АИ „Проф. Марин Дринов“ / Изд. на МО, 1999. ISBN 978-954-430-603-8 / ISBN 978-954-509-191-9. с. 476.