Գամմա Կասիոպեա
Գամմա Կասիոպեա (γ Cas, γ Cassiopeiae, Navi), աստղ Կասիոպեա համաստեղությունում։
Հետազոտման տվյալներ | |||
---|---|---|---|
Տեսակ | Be-type star?, Gamma Cassiopeiae variable?, triple star system? և emission-line star? | ||
Հեռավորություն | 117 ± 12 պկ[1] | ||
Տեսանելի աստղային մեծություն | 2,39[2] (V) | ||
Համաստեղություն | Կասիոպեա | ||
Աստղաչափություն | |||
Ճառագայթային արագություն (Rv) | −4,8 ± 1,9 km/s[3] | ||
Պարալաքս | 5,94 ± 0,12 մավ[4] | ||
Բացարձակ աստղային մեծություն | −3,98 | ||
Բնութագիր | |||
Սպեկտրալ դասակարգում | B0.5IVpe[5][6] | ||
Գույնի ցուցանիշ | −0,1 | ||
Փոփոխականություն | Gamma Cassiopeiae variable? | ||
Ֆիզիկական տվյալներ | |||
Զանգված | 3,38028E+31 կիլոգրամ | ||
Պտույտ | 295 km/s[7] | ||
Ուղեծրի էլեմենտներ | |||
|
Նկարագրություն
խմբագրելԳամմա Կասիոպեան նոր աստղ է, որի պայծառությունը տատանվում է 1,6 m-ից մինչև 3 m: Աստղի պայծառությունը 50 տարվա ընթացքում փոխվում է 40%-ով։ Պայծառության փոփոխությունը տեղի է ունենում աստղի արագ պտույտի և աստղի հասարակածում գազային սկավառակի հայտնվելու պատճառով։ Գամմա Կասիոպեան նաև ռենտգենյան ճառագայթների աղբյուր է։ Ճառագայթման պատճառը կարող է ընկած լինել ուղեկից աստղին նյութի կուտակման մեջ (արբանյակի ուղեծրային շրջանը 204 օր է) կամ նույնիսկ աստղի գազային սկավառակի հետ։ Gamma Կասիոպեան օպտիկական կրկնակի աստղ է։ Փոքր աստղադիտակով դուք կարող եք 2″ հեռավորության վրա տեսնել թույլ աստղ (ADS782AB) 11m:
1937 թվականին այն դարձավ համաստեղության ամենապայծառ աստղը։ Հավանաբար աստղը պայթյունի նման մի բան է զգացել, նրա մթնոլորտը ընդլայնվել է, և գազերի մի մասը նետվել է տիեզերք։ Դրանից հետո աստղը որոշ չափով հանդարտվեց, բայց հետագայում նկատվեցին պայծառության անսպասելի աճ։
Այլ անվանումներ
խմբագրելՆԱՍԱ-ի նավիգացիոն աստղերի ցանկում γ Cassiopeiae-ն որոշ ժամանակ կոչվում էր Նավի[8]։ Անունը որպես կատակ տրվել է տիեզերագնաց Վիրջիլ Իվան Գրիսոմի կողմից և առաջացել է նրա երկրորդ անունից՝ Իվան, որը գրված է հետընթաց[9]։
Մշակույթում
խմբագրելՄիսս Լիսոնը Օ. Հենրիի «Սենյակ ձեղնահարկում» պատմվածքից այս աստղին անվանել է Վիլի Ջեքսոն. «Եվ իմ սենյակը գիշերը նման է ածխահանքի լիսեռի, և Վիլի Ջեքսոնը նման է մի մեծ ադամանդե մատանու, որով Գիշերը զարդարել է իր կիմանոն»։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Megier A., Strobel A., Galazutdinov G. A., Krełowski J. The interstellar Ca II distance scale // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2009. — Vol. 507, Iss. 2. — P. 833–840. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/20079144
- ↑ Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002. — Vol. 2237.
- ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
- ↑ Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — Vol. 474, Iss. 2. — P. 653–664. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
- ↑ Shenavrin V. I., Taranova O. G., Nadzhip A. E. Search for and study of hot circumstellar dust envelopes // Astronomy Reports / D. Bisikalo — MAIK Nauka/Interperiodica, Springer Science+Business Media, 2011. — Vol. 55, Iss. 1. — P. 31–81. — ISSN 1063-7729; 1562-6881; 0004-6299 — doi:10.1134/S1063772911010070
- ↑ Osterbrock D. E. Comet-tail structures in emission nebulae // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1957. — Vol. 125. — P. 622–635. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/146336
- ↑ Abt H. A., Levato H., Grosso M. Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2002. — Vol. 573, Iss. 1. — P. 359–365. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/340590
- ↑ «Apollo 11 Flown Star Charts». www.nasa.gov. Վերցված է 2024 թ․ մարտի 19-ին.
- ↑ «Post-landing Activities». www.nasa.gov. Վերցված է 2024 թ․ մարտի 19-ին.