Բանականություն (լատ.՝ ratio, հունարեն՝ (հուն.)νους), գիտակցության դրսևորման բարձրագույն մակարդակ։ Իրերի էությունը գիտակցելու և հասկանալու, տեղի ունեցող երևույթները իմաստավորելու, կյանքում սեփական տեղը և սեփական գոյության իմաստը գտնելու կարողությունն է։

Առողջ բանականություն

Բանականությունը անբաժանելի է խոսքից (իսկ խոսքը համարվում է մտածողության «գործիքը»), այդ իսկ պատճառով, երբ օգտագործվում է «բանական» արտահայտությունը, հաճախ նկատի է ունեցվում «մտածող», «խելոք»։

ԳրականությունԽմբագրել

  • П.А. Сорокун. Основы психологии։ Псков, ПГПУ, 2005 (ռուս.)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 270