Բադալ Հովակիմի Ղազարյան (1866, Բրաջուր, Ռուսական կայսրություն - մահվ թվ՝ անհայտ, Բրաջուր, Ադրբեջանի ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայազգի ռազմական գործիչ, ֆիդայի, Գանձակ քաղաքում տեղի ունեցած հայ-թաթարական կռիվների և մի շարք այլ պատերազմների մասնակից, հայկական մի շարք բնակավայրեր ընդգրկող տարածքի հարյուրապետ[1]։

Բադալ Հովակիմի Ղազարյան
Ծնվել է1866
ԾննդավայրԲրաջուր, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էԱնհայտ
Մահվան վայրԲրաջուր, Ադրբեջանի ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
ԱզգությունՀայ
Ազդել էԳանձակի հայ-թուրքական կռիվներ (1905-1907)
ՄասնագիտությունՌազմական գործիչ
ԳործունեությունԶինվորական ծառայություն, ֆիդայի
Ծնողներ
հայր՝ Հովակիմ Ղազարյան
Պարգևներ և
մրցանակներ
Գեորգիևյան խաչի ասպետ

Բադալ Ղազարյանը ծնվել է 1866 թվականին Ռուսական կայսրության կազմում գտնվող հայկական Բրաջուր բնակավայրում Հովակիմի ընտանիքում[1]։

Նախնական կրթությունը ստացել է հայրենի գյուղի միջնակարկ դպրոցում։ Այնուհետև ուսումը շարունակել է Գանձակ քաղաքի գիմնազիայում։ Այն ավարտելուց հետո մեկնել է Թիֆլիս քաղաք, որտեղ սովորել և ավարտել է ռազմական ուսումնարանը[1]։

Ուսումնարանն ավարտելուց հետո Բադալ Ղազարյանը զորակոչվել է Ցարական Ռուսաստանի բանակ, ստացել ցարական բանակի կապիտանի կոչում, արժանացել Գեորգիևյան խաչի ասպետի կոչման[1]։

Ռուսական կայսրության բանակի կազմում մասնակցել է 1904 - 1905 թվականներին տեղի ունեցած ռուս-ճապոնական պատերազմին։ Հայ-թաթարական ընդհարումների ընթացքում՝ 1905 - 1907 թվականներին, հայկական ինքնապաշտպանական զորամիավորումների կազմում մասնակցել է Գանձակի կռիվներին[1]։

1906 - 1920 թվականներին Բադալ Ղազարյանը հանդիսացել է Բրաջուր, Մուռուտ, Ոսկանապատ և Վարդաշեն գյուղերի հարյուրապետ[1]։

Գարդմանքի խորհրդայնացումից և այն Ադրբեջանական ԽՍՀ կազմում ընդգրկելուց հետո Բադալ Ղազարյանը աշխատել է որպես Բրաջուր գյուղի հովիվ[1]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Сергей Еремянц Гандзакеци, „Гандзак 1880 - 1916”, Ереван 2010 г.(ռուս.)