Արոսենի պարսկական
Արոսենի պարսկական | |
Դասակարգում | |
Թագավորություն | Բույսեր (Plantae) |
Տիպ/Բաժին | Անոթավոր բույսեր (Tracheophyta) |
Ենթատիպ | Սերմնավոր բույսեր (Spermatophytes) |
Կարգ | Վարդածաղկավորներ (Rosales) |
Ընտանիք | Վարդազգիներ (Rosaceae) |
Ենթաընտանիք | Խնձորայիններ (Maloideae) |
Ցեղ | Արոսենի (Sorbus) |
Տեսակ | Արոսենի պարսկական (S. persica) |
Միջազգային անվանում | |
Sorbus persica | |
Կարգավիճակ | |
Հատուկ պահպանության կարգավիճակ՝ Քիչ մտահոգող տեսակ |
Արոսենի պարսկական (լատին․՝ Sorbus persica), վարդազգիների ընտանիքի, արոսենի ցեղի բույս։
Նկարագրություն
խմբագրելՓոքր ծառ կամ թուփ է, 4-6 մ բարձրությամբ։ Բողբոջները թեթևակի աղվամազապատ են։ Տերևները կաշվեկերպ են, էլիպսաձև, երկարավուն կամ կլորա-էլիպսաձև, 5,5-8,5 սմ երկարությամբ ՝ և 3,5-8,5 սմ լայնությամբ, 4-6 բլթականի, տերևաթիթեղի գագաթնային մասում սեղանաբլթակավոր, վերևի կողմից մերկ, ներքևի կողմից պատված սպիտակ-թաղիքանման աղվամազով, սուր ատամնաեզր, 5-7 կողմնային ջղերով։ Ծաղկաբույլերը սակավածաղիկ են։ Ծաղկակիրը ծաղկման ժամանակ աղվամազապատ է, այնուհետև մերկանում է։ Պսակաթերթիկները սպիտակ են, հիմքում սեղմված։ Պտուղը գնդաձև է կամ երկարավուն, կապտակարմրավուն, ծաղկում է հունիսին, պտուղները հասունանում են սեպտեմբերին։
Տարածվածություն
խմբագրելՏարածված է Կովկասում, Միջին Ասիայում, Հյուսիսային Իրանում։ Հայաստանօ տարածքում հանդիպում է Արարատյան դաշտի նախալեռնային գոտում (Գեղարդ), Սևանի ավազանում, Վայքում, Զանգեզուրում և Մեղրիում, ամենուրեք միջին և վերին լեռնային գոտիներում, ծովի մակերևույթից 1300-2400 մ բարձրություններում, բաց, քարքարոտ լանջերում, գիհուտներում, թփուտներում, երբեմն՝ անտառներում։
Կիրառություն
խմբագրելԲարձր դեկորատիվ, դիմացկուն տեսակ է։ Էկոլոգիական տիպը XI: Մշակության հավանական շրջանները 1 -32[1]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. 1, Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ (էջ 359)։
Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Արոսենի պարսկական» հոդվածին։ |