Ավազային գեկոն
Ավազային գեկոն կամ աֆրիկյան գեկոն[1] (լատին․՝ Ptychozoon kuhli), մողղեսակերպերի կարգի գեկոնների ընտանիքին պատկանող սողուն։
| Ավազային գեկոն | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||||||
| Pachydactylus rangei Andersson, 1908 | ||||||||||||||
| Հատուկ պահպանություն | ||||||||||||||
|
|
Տարածվածություն խմբագրել
Ավազային գեկոնը իր երկրորդ անվանումը ստացել է Աֆրիկայում տարածված լինելու շնորհիվ։ Ապրում է հիմնականում Աֆրիկայի ավազուտներում[2]։
Մեծ քանակությամբ տարածված են Նամիբիայի և Անգոլայի տարածքում։ Հենց այստեղ էլ առաջին անգամ հայտնաբերվել է կենդանին՝ 1908 թվականին։
Կլիմայավարժ է չոր անապատային կլիմայի պայմաններին։
Նկարագրություն խմբագրել
Ավազային գեկոնի մարմնի ընդհանուր երկարությունը պոչի հետ միասին կազմում է 13-14 սմ։ Պոչը կազմում է ամբողջ մարմնի 2/3 մասը։
Ունի բաց գորշ գունավորում։ Նման գունավորումը առաջացել է էվոլյուցիայի արդյունքում անապատային տարածքներում հաստատված լինելու պատճառով։
Վտանգի դեպքում աֆրիկյան գեկոնը խրվում է ավազի մեջ։ Ավազների միջից առձակում է «գեկ-գեկ» հնչյուններ հիշեցնող ազդանշաններ։ Ունի միջմատնային թաղանթ, որը թույլ է տալիս գեկկոնին ավազ տեղաշարժվել ավազների վրայով։
Սնվում է միջատներով։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Ռ.Ս. Ղազարյան, Գիրք Սողուններ, Կենդանիների անունների հայերեն-ռուսերեն-լատիներեն կարգաբանական բառարան, Երևան, «Փյունիկ»
- ↑ Հ․Ջ․ Գրիգորյան, Ողնաշարավորներ, Հայերեն կենդանաբանական տերմինաբանություն (վերլուծություն և սկզբունքներ) (խմբ. Հ․Գ․ Խաչատրյան), «ՀՀ ԳԱԱ Գիտություն հրատարակչություն», 2008, էջ 180 — 264 էջ. — 300 հատ, ISBN 978-5-8080-0723-9։
 | Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ավազային գեկոն» հոդվածին։ |
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ավազային գեկոն» հոդվածին։ |