Անտոնիո Կասեզո (իտալ.՝ Antonio Cassese, հունվարի 1, 1937(1937-01-01)[1], Ատրիպալդա, Իտալիայի թագավորություն[2] - հոկտեմբերի 21, 2011(2011-10-21)[3][1], Ֆլորենցիա, Իտալիա[2]), իտալացի իրավաբան, միջազգային իրավունքի մասնագետ։ Միջազգային դատարանի նախկին Հարավսլավոնիայի հարցերով զբաղվող բաժնի նախագահ (1993-1997), Միջազգային դատարանի Լիբանանի հարցերով հանձնաժողովի նախագահ (2009-2011)։

Անտոնիո Կասեզե
 
Կրթություն՝ Պիզայի համալսարան, Բարձրագույն նորմալ դպրոց և Սուրբ Աննայի առաջադեմ ուսումնասիրության դպրոց
Մասնագիտություն՝ legal counselor, գրող, դատավոր, հոգևորական, համալսարանի դասախոս, փաստաբան, իրավաբան և խմբագիր
Ծննդյան օր հունվարի 1, 1937(1937-01-01)[1]
Ծննդավայր Ատրիպալդա, Իտալիայի թագավորություն[2]
Վախճանի օր հոկտեմբերի 21, 2011(2011-10-21)[3][1] (74 տարեկան)
Վախճանի վայր Ֆլորենցիա, Իտալիա[2]
Քաղաքացիություն  Իտալիա և  Իտալիայի թագավորություն
Հայր Leopoldo Cassese?
 
Կայք՝ antoniocassese.it
 
Պարգևներ

Կենսագրություն խմբագրել

Անտոնիոն ծնվել է Ատրիպալդայում և ավարտել է Պիզայի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը։ 1972-ից մինչև 1974 թվականները այդ դպրոցում եղել է միջազգային իրավունքի ուսուցիչ։ 1975-ից 2008 թվականներին ուսանել է Ֆլորենցիայի համալսարանում։ Էրազմա մրցանակի դափնեկիր է։

Անտոնիո Կասեզոն մեծ փորձ ուներ միջազգային կազմությունների հետ կապված գործերում։ 1984-ից 1988 թվականներին համարվում է Եվրոպայի խորհրդի մարդու իրավունքների բաժնի կառավարող կոմիտեի նախագահ և անդամ։ Իսկ 1989-1993 թվականներին Եվրոպայի խորհրդի տանջանքների դեմ բաժնի կոմիտեի անդամ և նախագահ։ 1993-ից 1997 թվականներին զբաղեցրել միջազգային դատարանի նախկին Հարավսլավոնիայի մասին բաժնի նախագահի պաշտոնը։ 2009 թվականի մարտից մինչև 2011 թվականի հոկտեմբերը համարվում է միջազգային դատարանի Լիվանի մասին բաժնի նախագահը։

Մահացել է 2011 թվականի հոկտեմբերի 22-ին՝ 74 տարեկան հասակում։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել

  • «Prof. Antonio Cassese». antoniocassese.it; archive.orgCV; Недоступная ссылка заменена архивной. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2013 թ․ փետրվարի 16-ին.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անտոնիո Կասեզե» հոդվածին։