Անտառուտ (գյուղ)

գյուղ Հայաստանի Արագածոտնի մարզում

Անտառուտ, գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Արագածոտնի մարզի Աշտարակ համայնքում[2]՝ Արագածի լեռան հարավային լանջին[3]։ Հեռավորությունը մարզկենտրոնից՝ 12 կմ հյուսիս-արևմուտք, բարձրությունը ծովի մակերևույթից՝ 1650 մ։ Մինչ 1949 թվականը ճանաչվել է որպես Ինաքլու[4]։

Գյուղ
View of Antarut.jpg
Գյուղի համայնապատկեր
ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
ՄարզԱրագածոտնի մարզ
Այլ անվանումներԱնաքլու, Ենաքլու,
Ինաքլի,
Ինաքլու, Ինօղլի
ԲԾՄ1450 մետր
Պաշտոնական լեզուհայերեն
Բնակչություն357 մարդ (2011)[1]
Ազգային կազմՀայեր
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի Հայ Առաքելական եկեղեցի
Ժամային գոտիUTC+4
##Անտառուտ (գյուղ) (Հայաստան)
Red pog.png
##Անտառուտ (գյուղ) (Արագածոտնի մարզ)
Red pog.png

ԲնակչությունԽմբագրել

Ըստ Հայաստանի Հանրապետության 2001 թվականի մարդահամարի, Անտառուտի մշտական բնակչությունը 225, իսկ առկա բնակչությունը 205 հոգի է[5]։

Անտառուտի ազգաբնակչության փոփոխությունը[6].

Տարի Բնակչություն
1873 92 մարդ [7]
1886 139 մարդ [7]
1914 269 մարդ [7]
1939 216 մարդ [7]
1959 265 մարդ [7]
1970 186 մարդ [7]
1979 228 մարդ [7]
1989 259 մարդ [8]
2001 225 մարդ [7]
2004 326 մարդ [7]
2011 357 մարդ [1]


ՏնտեսությունԽմբագրել

Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ և երկրագործությամբ։

ՊատմությունԽմբագրել

Գյուղը հիմնվել է XIX դարի երկրորդ կեսին և պարունակում է հնակերտ խաչքարեր[4]։ Նախնիները գաղթել են Խոյից, Սալմաստից, Վանից, Մոկսից և Արևմտյան Հայաստանի այլ շրջաններից։

Պատմամշակութային կառույցներԽմբագրել

Գյուղում է գտնվում XIX դարի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցին, իսկ 2 կմ հյուսիս՝ Զույգաղբյուր ամրոցը (մ.թ.ա. 2-րդ հազարամյակ)։

Տես նաևԽմբագրել

ԱղբյուրներԽմբագրել

  1. 1,0 1,1 Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)
  2. Աշտարակ համայնքի մասին տեղեկություն մարզպետարանի կայքում, (արխիվացված 15․05․2023 թվականին)։
  3. Ս.Հ. Հարությունյան (2003)։ Հայաստանի Հանրապետության Վարչատարածքային բաժանումը(01.01.2003)։ Երևան: «Տիգրան Մեծ» հրատարակչություն։ ISBN 9994100009 
  4. 4,0 4,1 Բրեյդի Քիեսլինգ, Ռաֆֆի Քոճյան (2005)։ Վերահայտնաբերել Հայաստանը ուղեցույց (անգլերեն՝ Rediscovering Armenia Guide) (2-րդ ed.)։ Հայաստան: Մատիտ։ էջ 44։ ISBN 9994101218 
  5. ՀՀ Ազգային վիճակագրական ծառայություն։ «ՀՀ 2001 թ. մարդահամարի և բնակության պայմանների հաշվառման արդյունքները» 
  6. «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 22»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին։ Վերցված է 2013 Հուլիսի 28 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 7,8 Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան (հայ.)Երևան: 2008. — 184 p.
  8. Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան (հայ.)Երևանի պետական համալսարան, 1986. — հատոր 5. — էջ 259.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 446