Անդրեյ Պալեոլոգ
Անդրեյ Պալեոլոգ (հունվարի 17, 1453, Մորեայի բռնապետություն, Հունաստան - հունիս 1502, Հռոմ, Պապական մարզ), Բյուզանդիայի տիտղոսակիր կայսր և Մորեայի բռնապետ 1465 թվականից մինչև իր մահը՝ 1502 թվականը, բյուզանդական գահի օրինական ժառանգորդը։
| Անդրեյ Պալեոլոգ | |
| |
| Մասնագիտություն՝ | գահի հավակնորդ |
|---|---|
| Ծննդյան օր | հունվարի 17, 1453 |
| Ծննդավայր | Մորեայի բռնապետություն, Հունաստան |
| Վախճանի օր | հունիս 1502 (49 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Հռոմ, Պապական մարզ |
| Թաղված | Հռոմ |
| Դինաստիա | Պալեոլոգոսների հարստություն |
| Քաղաքացիություն | .png){kind=small} Բյուզանդական կայսրություն
|
| Հայր | Թոմաս Պալեոլոգ |
| Մայր | Եկատերինա Զաքարիա |
| Ամուսին | Կատերինա Պալեոլոգ |
| Զավակներ | Մարիա Պալեոլոգ |
Ծագում խմբագրել
Թոմաս Պալեոլոգի և Կատերինա Զաքարիայի որդին է, կայսր Մանուել II Պալեոլոգի թոռը և Կոստանդին XI Դրագաշի եղբորորդին, Մոսկվայի մեծ դքսուհի Սոֆյա Պալեոլոգի եղբայրը։
Կենսագրություն խմբագրել
1453 թվականի մայիսի 29-ին Կոստանդնուպոլսի անկումից հետո Անդրեյը շարունակել է ապրել Մորեայում մինչև 1460 թվականը, որի ղեկավարն էր նրա հայր Թոմաս Պալեոլոգը՝ Կոստանդին XI Դրագաշի կրտսեր եղբայրը։ Օսմանյան կայսրության Մորեա ներխուժումից հետո Պապական արքունիքի պաշտպանության ներքո Անդրեյը փախել է Իտալիա՝ Հռոմ[1]։
Անդրեյը մնացել է Իտալիայում։ Նրան շրջապատում վերաբերվել են որպես կայսերական գահի ժառանգորդի։ Անդրեյն ինքը միշտ հանդես է եկել որպես Կոստանդնուպոլսի կայսր[2]։
1480 թվականին նա եկել է Մոսկվա, որտեղ, ակնհայտորեն, փորձել է բարելավել իր ֆինանսական վիճակը և բացի այդ նա իր դուստր Մարիային ամուսնացրել է արքայազն Վասիլի Վերեյսկու հետ։
1480 թվականին նա ամուսնացել է Կատերինա անունով մի հասարակ հռոմեացի կնոջ հետ և պարտքերի մեջ ընկել։ Անդրեյը համոզել է Հռոմի պապ Սիքստոս IV-ին երկու միլիոն դուկատ տալ իրեն դեպի Մորեա արշավանք կազմակերպելու համար, բայց դրանք ծախսել է այլ նպատակներով։ Այնուամենայնիվ, ո՛չ սա, ո՛չ էլ հավակնոտ օտարերկրացիներին որևէ տիտղոս և արտոնություններ վաճառելու նրա պատրաստակամությունը չեն բարելավել իր ֆինանսական վիճակը։ Անօգուտ էր նաև Ռուսաստան՝ նրա քրոջ՝ Սոֆյայի արքունիք կատարած ուղևորությունը, որը նա ձեռնարկել է մոտ 1490 թվականին։ Վերջապես, Անդրեյը գործընկեր է գտել ի դեմս Ֆրանսիայի թագավոր Չարլզ VIII-ի, ում այցելել է 1490 թվականին։ Դրանից հետո վճարել է իր պարտքերի մի մասը։ Անդրեյը ողջունել է Չարլզի ներխուժումը Իտալիա 1493 թվականին և շտապել երկրի հյուսիս՝ միանալու նրան։ 1494 թվականի սեպտեմբերի 16-ին նա պայմանագիր է կնքել Չարլզի հետ, համաձայն որի՝ նա Կոստանդնուպոլսի, ինչպես նաև Տրապիզոնի և Սերբիայի գահերին իր բոլոր իրավունքները առատաձեռնորեն փոխանցել է վերջինիս՝ իրեն թողնելով միայն Մորեայի բռնապետությունը։ Հաջորդ տարվա մայիսին Չարլզը Նեապոլում հաստատվելուց հետո Անդրեյին խոստացել է տարեկան 1200 դուկատ աշխատավարձ։ Չարլզի մահից անմիջապես հետո Անդրեյը կրկին հայտնվել է պարտքերի մեջ։ 1502 թվականի սկզբին նա ստորագրել է նոր պայմանագիր, որով իր բոլոր իրավունքները փոխանցել է իսպանացի միապետներ Ֆերդինանդին և Իզաբելլային[2][3]։
Ընտանիք խմբագրել
Հայտնի է Անդրեյ Պալեոլոգի մի կինը՝ Կատերինան, որը հասարակ հռոմեացի էր։ Նրանց որդիներից Կոնստանտին Պալեոլոգը պապական պահակախմբի հրամանատար էր, դուստրը՝ Մարիան՝ արքայազն Վասիլի Վերեյսկու կինը[4]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Рансимен, 1983, глава XIII
- ↑ 2,0 2,1 Norwich, John Julius, Byzantium — The Decline and Fall, p.446
- ↑ А. А. Васильев. История Византийской империи (Время от крестовых походов до падения Константинополя). 3 Глава
- ↑ Zak . 2, I, с. 290—297
Գրականություն խմբագրել
- Стивен Рансимен Падение Константинополя в 1453 году. — Москва: Наука, 1983.
- С. Я. (1890–1907). «Палеологи». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - Jonathan Harris, Greek Émigrés in the West, 1400—1520, Camberley: Porphyrogenitus, 1995. ISBN 1-871328-11-X
- Jonathan Harris 'A worthless prince? Andreas Palaeologus in Rome, 1465—1502', Orientalia Christiana Periodica 61 (1995), 537-54
- Donald M. Nicol, The Immortal Emperor, Cambridge University Press, 1992, pp. 115–22. ISBN 0-521-41456-3.
- F. Rodriguez, Origine, cronologia esuccesione degli Imperatori Paleologo, «Riv. di Araldica e Genealogia» I, 1933.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- «Стивен Рансимен. Падение Константинополя в 1453 году. Глава 13. Пережившие катастрофу / Византия / Византийский урок». vizantia.info. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 22-ին.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անդրեյ Պալեոլոգ» հոդվածին։ |