Վիքիպեդիա

Անա Վագեներ

Անա Ալվարես Վագեներ (իսպաներեն՝ Ana Álvarez Wagener, օգոստոսի 25, 1962(1962-08-25)[1], Լաս Պալմաս, Իսպանիա), իսպանացի դերասանուհի։ Կինոյում նրա առավել հիշարժան դերասանական աշխատանքները ներառում են դերակատարումները «Քնահար ձայնը», «Իմ բանտի բակը», «Բիուտիֆլ» և «Անտեսանելի հյուրը» ֆիլմերում, իսկ հեռուստատեսությունում՝ Վիսենտա Ռամիրեսի դերը La Señora- ում և դրա շարունակությունը հանդիսացող 14 de Abril: La República հեռուստասերիալներում[2][3]։

Անա Վագեներ
Ծնվել էօգոստոսի 25, 1962(1962-08-25)[1] (61 տարեկան)
Լաս Պալմաս, Իսպանիա
Երկիր Իսպանիա
Մասնագիտությունթատրոնի դերասանուհի և կինոդերասանուհի
 Ana Wagener Վիքիպահեստում

Կյանք և կարիերա

խմբագրել

Վագեներն ավարտել է «Escuela Superior de Arte Dramático de Sevilla»-ն։ 18 տարեկան էր, երբ Ալֆոնսո Զուրոն նրան ընդգրկեց La Jácara թատերախմբում և դեր առաջարկեց «Կարմեն» օպերայում[4]։

1987 թվականին նկարահանվելով Los invitados (es) ֆիլմում՝ իր նորամուտը նշեց գեղարվեստական կինոյւմ[5]։

Հեռուստատեսային աշխատանքները ներառում են դրակատարումները Querido maestro- ում, Compañeros-ում, El comisario-ում և La Señora-ում:

1980-ական թվականներից Անան աշխատում է նաև կրկնօրինակման ոլորտում։ Ընդ որում՝ այստեղ նա հանդես է գալիս թե՛ որպես ռեժիսոր և թե՛ որպես դերեր հնչյունավորող․ սովորաբար կրկնօրինակում է դերասանուհի Ֆելիսիթի Հաֆմանին։

Նա նկարահանվել է 2000 թվականին թողարկված Էլ Բոլա ֆիլմում։ Դրան հաջորդել են դերակատարումները «7 կույսերը», «Մուգ կապույտ գրեթե սև», «Վերցրու երկինքը», «Իմ բանտի բակը», «Բիուտիֆլ» և «Քնահար ձայնը» կինոնկարներում։ Վերջին երեք ֆիլմերը նրան բերել են առաջադրումներ իսպանական արվեստի հեղինակավոր «Գոյա» մրցանակի համար, և նա 2011 թվականին «Քնահար ձայնը» ֆիլմում կատարած դերասանական աշխատանքի համար արժանացել է այդ մրցանակին[6][7]։

Ֆիլմագրություն

խմբագրել

Ֆիլմեր

խմբագրել
Տարին Վերնագիրը Դերը Ref.
2000 El Bola (Pellet) Լաուրա [8]
2003 Las voces de la noche (Գիշերային ձայներ) Բարբարա [9]
2004 Horas de luz (Լույսի ժամեր) Չուս [10]
2006 Azuloscurocasinegro (Մուգ կապույտ՝ համարյա սև) Անա [11]
Cabeza de perro (Շնագլուխը) Ռոզա [12]
2008 El patio de mi cárcel (Բանտիս բակը) Դոլորես [13]
2010 Biutiful Բիա [14]
Secuestrados (Առևանգվածը) Մարթա [15]
2011 La voz dormida (Քնահար ձայնը) Մերսեդես [16]
2015 Vulcania Ավրորա [17]
2016 Contratiempo (Անտեսանելի հյուրը) Վիրջինյա Գուդման [18]
2018 El reino (Թագավորությունը) Ասունսյոն Սեբալյոս, "Լա Սեբալյոս" [19]
Durante la tormenta (Ամպրոպի ժամանակ) Տեսուչ Դիմաս [20]
2020 Ofrenda a la tormenta (Փոթորկից տուժածները) Ֆինա Իդալգո [21]
2022 Las niñas de cristal (Պարեր ապակու վրա) Ռոզա [22]
2023 Te estoy amando locamente (Սեր և հեղափոխություն) Ռեմե [23]

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 Իսպաներեն Վիքիպեդիա (իսպ.) — 2001.
  2. ↑ «El Festival de Cine de Alicante reconoce la dilatada trayectoria de Ana Wagener con el Premio de Honor 2019 | | Portal de la Excma. Diputación Provincial de Alicante» (ամերիկյան անգլերեն). 2019 թ․ մայիսի 10. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 15-ին.
  3. ↑ «Ana Wagener, Premio de Honor del XVI Festival de Cine de Alicante». La Vanguardia (իսպաներեն). 2019 թ․ մայիսի 10. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 15-ին.
  4. ↑ «El Festival de Cine de Alicante reconoce la dilatada trayectoria de Ana Wagener con el Premio de Honor 2019 | | Portal de la Excma. Diputación Provincial de Alicante» (ամերիկյան անգլերեն). 2019 թ․ մայիսի 10. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 15-ին.
  5. ↑ «Ana Wagener, Mejor Actriz de Reparto». Fotogramas. 2012 թ․ փետրվարի 20.
  6. ↑ «Ana Wagener, Premio de Honor del XVI Festival de Cine de Alicante». La Vanguardia (իսպաներեն). 2019 թ․ մայիսի 10. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 15-ին.
  7. ↑ «Ana Wagener recibirá el Premio de Honor del Festival de Cine de Alicante». RTVC. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 15-ին.
  8. ↑ Holden, Stephen (2002 թ․ ապրիլի 5). «Film Festival Review; A Father's Brutality, a Son's Defiance». The New York Times.
  9. ↑ «Las voces de la noche». elmundo.es. 2005 թ․ հունվար. Վերցված է 2023 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  10. ↑ «Horas de luz». elmundo.es. 2005 թ․ հունվար. Վերցված է 2023 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  11. ↑ «Azuloscurocasinegro». elmundo.es. 2007 թ․ հունվար. Վերցված է 2023 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  12. ↑ «Cabeza de perro». elmundo.es. 2007 թ․ հունվար. Վերցված է 2023 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
  13. ↑ «'Versión Española' estrena 'El patio de mi cárcel', una historia de mujeres protagonizada por Verónica Echegui». rtve.es. 2014 թ․ հունվարի 12.
  14. ↑ Shaw, Deborah (2013). The three amigos. The transnational filmmaking of Guillermo del Toro, Alejandro González Iñárritu and Alfonso Cuarón. Manchester: Manchester University Press. էջ 235. ISBN 978-0-7190-8270-2.
  15. ↑ Fez, Desirée de (2011 թ․ փետրվարի 8). «Secuestrados». Fotogramas.
  16. ↑ Pinzón Sinuco, Andrés (2012 թ․ փետրվարի 29). «La voz dormida, un drama cruel». El Universal.
  17. ↑ «"Vulcania" s'estrena als cinemes». Corporació Catalana de Mitjans Audiovisuals. 2016 թ․ մարտի 3.
  18. ↑ «Mario Casas mantiene una lucha dialéctica con Ana Wagener en 'Contratiempo': "El poder lo puede comprar casi todo"». La Información. 2016 թ․ դեկտեմբերի 19.
  19. ↑ Suárez Álamo, Victoriano (2019 թ․ հունվարի 27). «Los nueve minutos de la Ceballos». Canarias7.
  20. ↑ Pérez, Leila (2023 թ․ հուլիսի 10). «Netflix: cuál es el thriller español que es todo un fenómeno y promete atraparte». Minutoar.
  21. ↑ Davila, Iago (2000 թ․ հուլիսի 27). «Ofrenda a la tormenta: la mejor película de la Trilogía del Baztán es la que todavía no has visto». GQ.
  22. ↑ Guayama, Miguel (2023 թ․ մայիսի 6). «Netflix: la película que dura poco más de dos horas y es protagonizada por María Pedraza». Diario Uno.
  23. ↑ Sisí Sánchez, Alberto (2023 թ․ հուլիսի 6). «'Te estoy amando locamente' o cuando apelar a la memoria se demuestra luminoso, encantador y necesario». Vogue.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անա Վագեներ» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Անա_Վագեներ&oldid=9987258» էջից