Ալեքսեյ Ուվարով

Ալեքսեյ Ուվարով; Алексей Уваров
Ծնվել է	փետրվարի 28 (մարտի 12), 1825 կամ մարտի 12, 1825; Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	դեկտեմբերի 29 1884 (հունվարի 10 1885) (59 տարեկան) կամ հունվարի 10, 1885 (59 տարեկան); Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն
Գերեզման	Նովոդեվիչյան գերեզմանոց
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն
Մասնագիտություն	մարդաբան, հնագետ և նախապատմության ուսումնասիրող
Ալմա մատեր	Հայդելբերգի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներին	ռուսերեն
Ամուսին(ներ)	Praskovya Uvarova?
Երեխա(ներ)	Igor Uvarov?, Fyodor Uvarov? և Aleksey Uvarov?
Հայր	Սերգեյ Ուվարով
Մայր	Yekaterina Uvarova?
	Alexey Sergeevich Uvarov Վիքիպահեստում

Ալեքսեյ Սերգեյի Ուվարով (ռուս.՝ Алексей Сергеевич Уваров, փետրվարի 28 (մարտի 12), 1825 կամ մարտի 12, 1825(1825-03-12)^[1], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 29 1884 (հունվարի 10 1885) կամ հունվարի 10, 1885(1885-01-10)^[1], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն), ռուս հնագետ։

Կոմս Ս․ Ս․ Ուվարովի որդին։

Եղել է Ռուս հնագիտական ընկերության, Մոսկվայի հնագիտական ընկերության և Պատմության թանգարանի (Մոսկվա) հիմնադիրներից, Ռուսաստանում հնագիտական համագումարների կազմակերպիչներից։ 1851-1854 թվականներին Վլադիմիրի ու Մոսկվայի նահանգներում պեղել է դամբարանաբլուրներ։ 1853-1854 թվականներիին պեղումներ է կատարել Օլվիայում, Խերսոնեսում, Սկյութական Նեապոլսում։ Հայտնաբերել է հինքարեդարյան և Վոլով նորքարեդարյան կայաններ։ 1880 թվականի աշնանը հնագիտական ուսումնասիրություններ է կատարել Արմավիրում, որի որոշ կառույցներ համադրել է Գառնիի ամրոցի ու տաճարի, ինչպես նաև հայկայան վաղ միջնադարյան մի շարք հուշարձանների հետ։ Ալեքսեյ Ուվարովը չի նկատել Արմավիրի ուրարտական ծագումը։ Չնայած պեղումների սիրողական բնույթին, Ալեքսեյ Ուվարովը, իբրև գիտության կազմակերպիչ, զգալի դեր ունի ռուսական հնագիտության զարգացման գործում։ Նրա հիմնական աշխատությունն է՝ «Ռուսաստանի հնագիտությունը։ Քարային ժամանակաշրջան» (հ․ 1-2, 1881)։

Գրականություն

Литература

Лучинский Г. Незабвенной памяти графа А. С. Уварова. Казань, 1885;
«Ալեքսեյ Ուվարով». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая российская энциклопедия, 2004—2017.
Формозов А. А. А. С. Уваров и его место в истории русской археологии // Российская археология. 1993. № 3;
Полякова М. А., Фролов А. И. Ревнители московских древностей: Алексей Сергеевич Уваров. 1825—1884. Прасковья Сергеевна Уварова. 1840—1924 // Краеведы Москвы. (Историки и знатоки Москвы): Сборник [В 3-х книгах; Кн. 2] / Сост.: Л. В. Иванов, С. О. Шмидт. — М.: Книжный сад, 1995. — С. 48—64. — 304 с. — 3000 экз. — ISBN 5-85676-039-5
Погибшие святыни. СПб., 1996.

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
↑ Identifiants et Référentiels (ֆր.) — ABES, 2011.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալեքսեյ Ուվարով» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։

[_6ebe841cbd49e1cf-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.

[_e321949556b812e8-2] Identifiants et Référentiels (ֆր.) — ABES, 2011.

[1]

[2]