Ալեն Ալթինօղլու (հոկտեմբերի 9, 1975(1975-10-09)[1], Փարիզ, Ֆրանսիա),  հայկական ծագումով ֆրանսիացի դիրիժոր։ Ծնվել է Փարիզում, Ստամբուլից գաղթած հայ ընտանիքում։ Ալենը երաժշտություն է սովորել Փարիզի Ազգային կոնսերվատորիայում։ Ուսումն ավարտելուց հետո կոնսերվատորիայում է, նա ընդունվել է դիրիժորական դպրոց։  2014 թվականին նա դարձավ կոնսերվատորիայի դիրիժորական դասարանի տնօրեն[3]։

Ալեն Ալթինօղլու
Բնօրինակ անունֆր.՝ Alain Altinoglu
Ծնվել էհոկտեմբերի 9, 1975(1975-10-09)[1] (49 տարեկան)
Փարիզ, Ֆրանսիա
Երկիր Ֆրանսիա
Ժանրերդասական երաժշտություն
Մասնագիտությունդիրիժոր, կոմպոզիտոր և դաշնակահար
ԱշխատավայրՓարիզի կոնսերվատորիա
ԿրթությունՓարիզի կոնսերվատորիա
ԱմուսինNora Gubisch?
Պարգևներ
Արվեստի և գրականության շքանշանի սպա[2] և Արվեստների և գրականության շքանշանի ասպետ
Կայքalainaltinoglu.com
 Alain Altinoglu Վիքիպահեստում

Ալթինօղլուն առաջին անգամ որպես հյուր-դիրիժոր ներկայացավ La Monnaie օպերային թատրոնում 2011 թվականին՝ ղեկավարելով Մոխրոտը օպերան։ 2015 թվականի սեպտեմբերին, La Monnaie հայտարարեց Ալթինօղլուի նշանակումը որպես հաջորդ դիրիժոր, ով պաշտոնը կստանձնի 2016 թվականի հունվարից[4][5]։ La Monnaie-ում նշանակումը Ալթինօղլուի առաջին պաշտոնն էր օպերայում։  

Ալթինօղլուն ամուսնացած է մեցո -սոպրանո Նորա Գաբիշի հետ։ զույգը միասին համերգներ է տալիս և ձայնագրություններ անում[6][7]։ Ալթինօղլուն նաև այլ ստեղծագործությունների կոմերցիալ ձայնագրություններ է արել[8][9]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 Munzinger Personen (գերմ.)
  2. https://www.lamonnaiedemunt.be/fr/news/3066-alain-altinoglu-promu-officier-de-l-ordre-des-arts-et-des-lettres
  3. "Le Conservatoire accueille un nouveau Chef d'Orchestre : Alain Altinoglu".
  4. (Press release). {{cite press release}}: Missing or empty |title= (օգնություն)|title= պարամետրը չկա կամ դատարկ է (օգնություն)
  5. Koen van Boxern (2015 թ․ սեպտեմբերի 2). «Alain Altinoglu moet orkest De Munt in juiste richting sturen». De Tijd. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 3-ին.
  6. Andy Gill (2012 թ․ օգոստոսի 18). «Album: Nora Gubisch, Alain Altinoglu, Ravel: Mélodies (Naïve)». The Independent. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 3-ին.
  7. Andrew Clark (2014 թ․ հուլիսի 18). «Nora Gubisch and Alain Altinoglu: Folk Songs – review». Financial Times. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 3-ին.
  8. Andy Gill (2013 թ․ օգոստոսի 2). «Album review: Alain Altinoglu, Choeur et Orchestre Opéra National Montpellier Languedoc-Roussillon, Massenet: Thérèse (Palazzetto Bru Zane/Ediciones Singulares)». The Independent. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 3-ին.
  9. Andrew Clements (2005 թ․ մարտի 17). «Dusapin: Perelà - Uomo di Fumo, Graham-Hall/ Philippe/ Perraud/ Mahe/ Montpellier Opera/ Altinoglu». The Guardian. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 3-ին.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալեն Ալթինօղլու» հոդվածին։