Ալեմաներեն
Ալեմաներենը կամ ալեմանական գերմաներենը (Alemannisch) Գերմանական լեզուների ընտանիքի Վերին գերմաներեն լեզվաճյուղի բարբառների մի խումբ է։ Ալեմանական բարբառների լեզվակիրների թիվը կազմում է մոտավորապես 10 միլիոն մարդ յոթ երկրներում, որոնց թվում են հարավային Գերմանիան, Շվեյցարիան, Ֆրանսիան, Ավստրիան, Լիխտենշտեյնը, Վենեսուելան և Իտալիան։ Լեզվի անունը գալիս է հին դարերի գերմանական ցեղերի դաշնության անվանումից, որը հայտնի էր որպես Ալամաննի (Alamanni)։ Ալեմաներենը հին գերմանական ցեղերից մեկի լեզուն է, որը լոմբարդական և բավարական բարբառների հետ միասին ընկած է բարձր գերմաներենի հիմքում[1]։
Տեսակ | լեզու, dialect group?, supradialect? և բարբառ |
---|---|
Ենթադաս | Upper German? |
Երկրներ | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Խոսողների քանակ | 10 000 000 մարդ |
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի լեզվի կարգավիճակ | խոցելի |
Գրերի համակարգ | լատինական այբուբեն |
IETF | gsw |
ISO 639-2 | gsw |
ISO 639-3 | gsw |
![]() |
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Հ. Զ. Պետրոսյան, Ս. Ա. Գալստյան, Թ. Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան (խմբ. Էդ. Բ. Աղայան), Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի հրատարակչություն», 1975, էջ 3։