Ալբերտ Սիրունյան

հայ ֆիզիկոս
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սիրունյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Ալբերտ Մկրտչի Սիրունյան (հունվարի 13, 1948(1948-01-13), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - սեպտեմբերի 15, 2018(2018-09-15)[1]), հայ ֆիզիկոս։ Ֆիզմաթ գիտությունների դոկտոր (1992), պրոֆեսոր (2013), ՀՀ ԳԱԱ թղթակից անդամ (2006 թվականից)[2]։

Ալբերտ Սիրունյան
Ծնվել էհունվարի 13, 1948(1948-01-13)
Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել էսեպտեմբերի 15, 2018(2018-09-15)[1] (70 տարեկան)
Քաղաքացիություն Հայաստան
Մասնագիտությունֆիզիկոս, ուսուցիչ և հետազոտող
Հաստատություն(ներ)Երևանի ֆիզիկայի ինստիտուտ և Երևանի պետական համալսարան
ԱնդամակցությունՀՀ ԳԱԱ
Ալմա մատերԵրևանի պետական համալսարան (1970)
Գիտական աստիճանֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր (1992) և պրոֆեսոր (2013)
Տիրապետում է լեզուներինհայերեն

Կենսագրություն

խմբագրել

1970 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանը։ 1971 թվականից աշխատում է Երևանի ֆիզիկայի ինստիտուտում, 1999-2003 թվականներին՝ փոխտնօրեն[3], 2003 թվականից՝ փորձարարական ֆիզիկայի բաժանմունքի վարիչ, 2004 թվականից, միաժամանակ՝ ԵՊՀ դասախոս։ Մասնակցել է Ժնևում կառուցվող հադրոնային արագացուցչի CMS ծրագրով գիտափորձին։ Լոնդոնի ֆիզիկայի ինստիտուտի պատվավոր անդամ է (2000

Գործունեություն

խմբագրել

Աշխատանքները վերաբերում են բարձր էներգիաների տարրական մասնիկների ֆիզիկային։ Զբաղվել է փորձարարական ֆիզիկայով՝ Երևանի ֆիզիկայի ինստիտուտի[4] և Միջուկային ֆիզիկայի եվրոպական միացյալ կենտրոնի (Ժնև) արագացուցիչներով։ Մասնավորապես ֆոտոներով կատարել է գիտափորձեր և ստեղծել նոր ուղղություն՝ պրոտոններով բևեռացված թիրախ (սպին)[5]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 https://www.sci.am/membersview.php?id=323&langid=2
  2. ակադեմիա, Հայաստանի Հանրապետության գիտությունների ազգային. «Հայաստանի Հանրապետության գիտությունների ազգային ակադեմիա». www.sci.am. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 23-ին.
  3. «Ալբերտ Մկրտչի Սիրունյան». ysu.am. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 20-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 23-ին.
  4. «Albert SirunyanYerevan Physics Institute, experimental physics».
  5. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.