Ազարիա Գրիչ
Ազարիա Գրիչ, որդի Կարապետի և Սաղդաթի (անհայտ[1], Արճեշ[1] - անհայտ[1])։ XV դարերի հայ գրիչ։
| Ազարիա Գրիչ | |
|---|---|
| Ծնվել է | անհայտ[1] |
| Ծննդավայր | Արճեշ[1] |
| Մահացել է | անհայտ[1] |
| Ազգություն | հայ |
| Երկեր | Հայսմավուրք (4517)[1] |
| Մասնագիտություն | գրիչ |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է Արճեշում։ Գրչության արվեստը սովորել է նախ հոր մոտ, որը Մեծոփավանքի դպրոցի հայտնի գործիչներից էր, ապա Հովհաննես Մանկասարենցի և իր հորեղբոր՝ գրիչ Վարդանի մոտ։ Գրչությամբ զբաղվել է Վանի և Վասպուրականի վանքերում։
Նրանից հայտնի են 10 ձեռագիր՝ 2 Հայսմավուրք, 2 ճառընտիր, 4 Ավետարան]], 1 մաշտոց, 1 գանձարան, որոնք ընդօրինակված են 1463-1490 թվականներին։ Դրանցից մի քանիսը Երևանի Մատենադարանում են (ձեռագրեր №№ 428, 955, 3857, 4517, 4992)։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 100)։ 
|