«Կենսական ձայներ» գլոբալ գործընկերություն
«Կենսական ձայներ» գլոբալ գործընկերություն (անգլ.՝ Vital Voices Global Partnership), ամերիկյան շահույթ չհետապնդող միջազգային հասարակական կազմակերպություն[1], որն աշխատում է կին առաջնորդների հետ այնպիսի ոլորտներում, ինչպիսիք են տնտեսական հզորացումը, կանանց մասնակցությունը քաղաքական կյանքին և մարդու իրավունքները։ Կազմակերպության կենտրոնակայանը գտնվում է Վաշինգտոնում։
| Ստեղծում | 31 Մարտի 1999 | |
|---|---|---|
| Երկիր | Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ | |
| Վարչատարածքային միավոր | • Կոլումբիայի շրջան • Վաշինգտոն, Կոլումբիայի շրջան | |
| Կազմակերպչաիրավական ձև | 501(c)(3) organization | |
| Total revenue | 15 226 679 ԱՄՆ դոլար, 17 433 957 ԱՄՆ դոլար, 12 163 152 ԱՄՆ դոլար | |
| Գլխամասի վայր | Վաշինգտոն, Կոլումբիայի շրջան | |
| Պաշտոնական կայք | www.vitalvoices.org | |
| Donations | 14 247 362 ԱՄՆ դոլար | |
Պատմություն
խմբագրել«Կենսական ձայներ» շահույթ չհետապնդող գլոբալ գործընկերությունը ստեղծվել է ԱՄՆ կառավարության «Կենսական ձայներ» Ժողովրդավարական նախաձեռնությունից, որը ստեղծվել է 1997 թվականին Միացյալ Նահանգների առաջին տիկին Հիլարի Քլինթոնի և ԱՄՆ պետքարտուղար Մադլեն Օլբրայթի կողմից Պեկինում ՄԱԿ-ի Կանանց կարգավիճակի չորրորդ համաշխարհային համաժողովից «հետո կանանց վիճակի բարելավմանը նպատակով»[2]։ «Կենսական ձայներ» ժողովրդավարական նախաձեռնության առաջին համաժողովը տեղի է ունեցել 1997 թվականին Վիեննայում՝ Ավստրիայում ԱՄՆ դեսպան Սվանի Հանթի ղեկավարությամբ[3]։
«Կենսական ձայներ» ժողովրդավարական նախաձեռնությունը հանգեցրել է «Կենսական ձայներ» գլոբալ գործընկերության ստեղծմանը՝ որպես շահույթ չհետապնդող հասարակական կազմակերպություն (ՀԿ) 1999 թվականի մարտին։
Հիլարի Քլինթոնի նախկին օգնական և աշխատակազմի ղեկավար Մելան Վերվիրը գլոբալ գործընկերության համահիմնադիրն է և նրա խորհրդի պատվավոր նախագահը։ Նա նաև ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփի աշխատակազմի ղեկավարն է եղել[4]։ Մյուս համահիմնադիրներն էին Ալիս Նելսոնը («Կենսական ձայներ» գործընկերության ներկայիս նախագահ)[5], Դոննա Մաքլարտին, Մերի Հիերիկը և Թերեզա Լոարը[6]։ Լոարը «Կենսական ձայներ» գլոբալ գործընկերության հիմնադիր նախագահն է եղել[7], ինչպես նաև զբաղեցրել Է ԱՄՆ պետքարտուղարությունում «Կենսական ձայներ» ժողովրդավարական նախաձեռնության տնօրենի, ԱՄՆ պետքարտուղարությունում կանանց միջազգային հարցերով ավագ համակարգողի[8] և կանանց հարցերով միջգերատեսչական խորհրդի պետի պաշտոնները[9]։
Բացի Քլինթոնից՝ պատվավոր նախագահներ են եղել նաև ԱՄՆ գործող և նախկին սենատորներ Քեյ Բեյլի Հաթչիսոնը և Նենսի Քասեբաում Բեյքերը[4]։
Ֆինանսավորումը կատարվել է տարբեր աղբյուրներից, ներառյալ անհատական նվիրատվությունները, կորպորատիվ հովանավորները, ինչպիսիք են՝ ExxonMobil-ը[10], «Ստանդարտ կանոնադրության բանկը» և Ամերիկայի բանկը, հիմնադրամներ, ինչպիսիք են՝ «Avon Foundation for Women» և «Humanity United» հիմնադրամները[11]։
2002 թվականին Առաջին տիկին Լորա Բուշը դիմել է«Կենսական ձայներ» կազմակերպությանը՝ խնդրելով աջակցել շատ աղջիկների դպրոցական համազգեստ ապահովելուն, որոնք ԱՄՆ-ի գլխավորությամբ առաջին անգամ դպրոց են վերադարձել Աֆղանստանում թալիբների ռեժիմի տապալումից հետո[12]։
2022 թվականի մայիսին «Կենսական ձայներ»-ը բացել է իր նոր գլոբալ կենտրոնակայանը Վաշինգտոնում[13]։
Առաքելություն և ծրագրեր
խմբագրել
«Կենսական ձայներ» կայքում նշվել է, որ իրենց առաքելությունն է «բացահայտել նշանավոր կանանց ամբողջ աշխարհում, ներդրումներ կատարել նրանց համար և ուշադրություն հրավիրել նրանց վրա՝ բացահայտելով նրանց առաջնորդության ներուժը՝ կյանքը փոխելու և իրենց համայնքներում խաղաղությունն ու բարգավաճումը արագացնելու համար»[14]։
«Կենսական ձայները» գործում է Աֆրիկայում, Ասիայում, Եվրասիայում, Լատինական Ամերիկայում, Կարիբյան ավազանում, Մերձավոր Արևելքում և Հյուսիսային Աֆրիկայում ՝ կենտրոնանալով բիզնեսի, քաղաքականության և քաղաքացիական հասարակության վրա։ Կազմակերպությունը պարբերաբար անցկացնում է միջազգային ֆորումներ, կարողությունների զարգացման սեմինարներ և դասընթացներ կանանց համար[15]։
«Կենսական ձայներ» իրավապաշտպան կազմակերպությունը ներկայումս կենտրոնացած է թրաֆիքինգի, կանանց և աղջիկների նկատմամբ բռնության այլ ձևերի դեմ պայքարի վրա[16]։
«Համաշխարհային առաջնորդության» պարգև
խմբագրել«Կենսական ձայները» անցկացնում է ամենամյա «Համաշխարհային առաջնորդության» մրցանակաբաշխությունը, որը շնորհվում է այն կին առաջնորդներին, որոնք աշխատում են մարդու իրավունքների, տնտեսական հզորացման կամ քաղաքական բարեփոխումների ոլորտում։ 2009 թվականի մրցանակաբաշխությունը Washington Life ամսագրի հոդվածում ճանաչվել է այդ տարվա «ամենաոգեշնչող իրադարձությունը» Վաշինգտոնում[17]։ 2023 թվականին մրցանակի վերջին դափնեկիրների թվում են եղել Ավա Դյուվերնեյը, Իննա Բրավերմանը, Հելլեն Լունկուզեն, Սառա Մինկարան և Էնաս Մուզամելը[18]։
Հնդկաստանի կին առաջնորդների կրթաթոշակ
խմբագրել2022 թվականին գործարկվել է «Կենսական ձայներ» և Reliance հիմնադրամները[19]։ Հնդկաստանի կին առաջնորդների կրթաթոշակը նպատակ ունի աջակցել Հնդկաստանում 50 կանանց, որոնք աշխատում են Հնդկաստանում կանանց իրավունքների պաշտպանության և տնտեսական հզորացման ոլորտում[20]։
2022 թվականին «Կենսական ձայներ» և Reliance հիմնադրամն ընտրել են 50 կանանց[20] Հնդկաստանում սոցիալական աշխատանքի կին առաջնորդների համար, ներառյալ Սրիդևի Մոգիլինին[21], Ռևատի Ռադհակրիշնանը, Շիլպի Սինգհը[21][22]։
Համերաշխության խորհուրդ
խմբագրելՀամերաշխության խորհրդի տղամարդ անդամների թվում են դերասան Դեյվիդ Շվիմմերը, մարզիկ Դոն Մաքֆերսոնը, կինոռեժիսոր Ջեքսոն Կացը և դեմոկրատ քաղաքական գործիչ Մայք Ռոուլինգսը[23]։
Տես նաև
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ "Vital Voices Global Partnership Inc". Exempt Organization Select Check. Internal Revenue Service. Retrieved April 25, 2017.
- ↑ «History of Vital Voices». Vital Voices. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ հունվարի 24-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 4-ին.
- ↑ «First Lady Listens to Vital Voices». Washington Post. 2000 թ․ փետրվարի 16. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 15-ին.
- ↑ 4,0 4,1 «Vital Voices - Board of Directors». Vital Voices. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ սեպտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2007 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
- ↑ «Alyse Nelson profile». The Hill. 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 17-ին. Վերցված է 2011 թ․ հունվարի 30-ին.
- ↑ America's Commitment Women 2000. The White House. 2000 թ․ հունվարի 5. ISBN 9781428961852. Վերցված է 2011 թ․ հունվարի 30-ին.
- ↑ Purdum, Todd S. (2002 թ․ հունիսի 6). «Powell Report on Slave Trading». The New York Times. Վերցված է 2011 թ․ հունվարի 30-ին.
- ↑ «Global Partnership for Women». Princeton University. 2003 թ․ հոկտեմբերի 17. Վերցված է 2011 թ․ հունվարի 30-ին.
- ↑ «Trafficking in Women: International Cooperation». Carnegie Endowment for International Peace. 1997 թ․ սեպտեմբերի 29. Վերցված է 2011 թ․ հունվարի 30-ին.
- ↑ Roberta Luxbacher (2007 թ․ հունվարի 18). «vital voices of Africa: pan-African summit for women and girls». ExxonMobil. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2007 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
- ↑ «Financials». Vital Voices. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 30-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 15-ին.
- ↑ Kari Haskell (2002 թ․ մարտի 31). «'A' for Afghan, 'S' for Schoolgirl». The New York Times. Վերցված է 2007 թ․ հոկտեմբերի 25-ին.
- ↑ Marsh, Michelle. «Vital Voices: Brand new global embassy for women opens in DC. Here's a sneak peek». WJLA (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 24-ին.
- ↑ «About Vital Voices | Vital Voices». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 5-ին.
- ↑ «What We Do». Vital Voices. 2016 թ․ հունիսի 20. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 18-ին.
- ↑ «Human Rights». Vital Voices. 2016 թ․ հունիսի 20. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 18-ին.
- ↑ «The 2010 Social List: Year in Review». Washington Life. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 6-ին.
- ↑ «Vital Voices Announces Its Lineup of Global Changemakers to Be Honored at the 22nd Annual Global Leadership Awards». GlobeNewswire (անգլերեն). 2023 թ․ հոկտեմբերի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2024 թ․ փետրվարի 11-ին. Վերցված է 2024 թ․ փետրվարի 11-ին.
- ↑ «Reliance Foundation, Vital Voices Global Partnership launch WomenLead India fellowship; check details». The Indian Express (անգլերեն). 2022 թ․ օգոստոսի 26. Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
- ↑ 20,0 20,1 ANI (2022 թ․ օգոստոսի 26). «Reliance Foundation and Vital Voices to launch WomenLead India fellowship». ThePrint (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
- ↑ 21,0 21,1 «Learn about the WomenLead India Fellowship». Vital Voices (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
- ↑ «Katihar's daughter Shilpi Singh included among 50 women leaders of the country». Hindustan (հինդի). Վերցված է 2023 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
- ↑ «Vital Voices Solidarity Council». Vital Voices. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 22-ին.
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Պաշտոնական կայք
- «Four Ways to Help Iranian Women Today». Vital Voices (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ նոյեմբերի 9-ին.