Mayhem, նորվեգական բլեք-մետալ խումբ, կազմավորվել է 1983 թվականին Օսլո քաղաքում։ Հանդիսանում են ուղղվածության հիմնադիրներից և իրական բլեք-մետալի խորհրդանիշներից մեկը։ Խումբը նվաճեց պաշտամունքային կարգավիճակ այն բանից հետո, երբ զոհվեցին իր գաղափարային առաջնորդները՝ վոկալիստ Պեր Ինգվե Օլինը, Դեդ կեղծանունով (1991 թվականի ապրիլի 8-ին ինքնասպան է եղել), և կիթառահար Օյսթեն Արսեթը՝ Եվրոնիմուս կեղծանունով (սպանել է Վարգ Վիկերնեսը 1993 թվական օգոստոսի 10-ին)։ Առաջին ստուդիական ալբոմի թողարկումից հետո՝ «De Mysteriis Dom Sathanas» (1994 թվական), խումբը մեկ տարով ցրվեց, և վերակազմավորվեց 1995 թվականին Հելհամմերի, Նեքրոբաթչերի և Բլասֆեմերի կողմից։ Նոր կազմով Մայհեմը հեռացավ դասական բլեք-մետալից։ Իրենց հետագա ստեղծագործությունների ուղղվածությունը ստացավ «փոսթ-բլեք-մետալ» անվանումը։

Mayhem
Հիմնական տվյալներ
Երկիր{{{2}}} Նորվեգիա, Օսլո
Ժանրերբլեք-մետալ
Գործունեություն1983-ից
ԼեյբլSeason of Mist
Պարգևներ
Կայքthetruemayhem.com
Անդամներ
Հելհամմե
Նեքրոբաթչեր
Աթիլա Չիհար
Նախկին անդամներ
Պեր Ինգվե Օլին (Դեդ) †
Օյսթեն Արսեթ (Եվրոնիմուս) †
Kjetil Manheim
Մեսսիա
Մանյակ
Kittil Kittilsen
Torben Grue
Օկուլտուս
 Mayhem Վիքիպահեստում

Պատմություն խմբագրել

1984-1988 խմբագրել

Մեյհեմը հիմնադրվել է 1984 թ.-ին՝ կիթառահար Օյսթեն Արսեթի, բասիստ Յորն Ստուբբերուդի («Նեքրոբաթչեր») և թմբկահար Քյետիլ Մենհայմի կողմից՝ իրենց խմբի անունը վերցնելով Վենոմի «Mayhem with Mercy» երգից։ Խմբի անդամների վրա հիմնականում ազդեցություն են ունեցել Parabellum, Venom, Motörhead, Black Sabbath, Slayer, Bathory և Celtic Frost խմբերը։

Սկսեցին նվագել Black Sabbath-ի, Venom-ի, Motörhead-ի երգերից, իսկ ավելի ուշ ձայնագրեցին դեմո Pure Fucking Armageddon-ը։ Դրա հրապարակումից հետո Արսեթը, որը նախկինում վոկալիստն էր, Սթաբերուդի հետ միասին ստուդիայի առաջին փորձերի ժամանակ հավաքագրեց երկու շրջանի վոկալիստներ՝ Էիրիկ Նորհայմը («Մեսսիա») և Սվեն Էրիկ Քրիստիանսենը («Մանյակ»), 1986 և 1987 թվականների համար։ Նորհայմը երգեց միայն համերգի համար, որը տեղի ունեցավ 1985-ի ապրիլի 20-ին, Ski-ում, և մինչև տարեվերջ նա լքեց Մեյհեմը։ Քրիստիանսենի հետ Մեյհեմը ձայնագրեց իր առաջին մինի ալբոմը՝ Deathcrush, 1987 թվականին։ Նրանք այն թողարկեցին Եվրոնիմուսի «Posercorpse Music» նոր ձևավորված լեյբլի միջոցով։

Մենհայմը և Եվրոնիմուսը 1986 թվականի մարտի 22-ին կատարում էին Ski թատրոնում ՝ որպես L.E.G.O: Կան այդ ելույթից պահպանված տեսանյութեր։ Այն վերանայվեց 1993 թ.-ին՝  որպես Եվրոնիմուսի՝ Օսլոյի հատուկ ռեկորդային խանութ Helvete-ի (նորվեգերենից՝ «դժոխք») հետ համատեղ ձեռնարկություն։

Մենհայմը և Մանյակը լքեցին խումբը 1988 թվականին։

Դեդի հետ (1988-1991) խմբագրել

Երկու հակիրճ փոխարինումից հետո Մանյակի և Մանհայմի դիրքերը լրացրին շվեդ վոկալիստ Պեր Ինգվե Օլինը («Դեդ») և տեղական թմբկահար Յան Աքսել Բլոմբերգը («Հելհամմեր»)։ Դեդի հետ խմբի համերգները հռչակավոր դարձան։

Համերգների համար Դեդը գնաց մեծ քայլերի` հասնելու իր ուզած կերպարին և մթնոլորտին։ Իր կարիերայի սկզբից նա հայտնի էր կրելով «corpse paint», որը դեմքը սև և սպիտակ դիմահարդարմամբ ծածկելն էր։ Ըստ Նեքրոբաթչերի՝ «դա ոչ մի կապ չուներ այն բանի հետ, որ Kiss-ը և Էլիս Քուփերը դիմահարդարում էին օգտաԽմբագրելու համար օգնություն ստանալգործում։ Հելհամմերը պնդում էր, որ Դեդը «բլեք-մետալի առաջին երաժիշտն էր, որն օգտագործեց corpse paint»: Իր դիակի կերպարը լրացնելու համար Դեդը թաղում էր իր բեմական հագուստը և հաջորդ օրը նորից հանում, որպեսզի համերգին հագնի։ Ելույթ ունենալիս Դեդը հաճախ իրեն կտրտում էր որսորդական դանակով կամ կոտրված ապակու կտորներով։ Բացի այդ, խումբը հաճախ ուներ խոզի կամ ոչխարի գլուխ, որը դնում էին իրենց բեմի առաջին մասում։

Սթիան Յոհանսենը («Օկուլտուս»), ով որոշ ժամանակով որպես վոկալիստ ստանձնեց Դեդի պաշտոնը, նրա մասին այս հայտարարությունն արեց.

«Նա իրեն մարդ չէր տեսնում, նա իրեն տեսնում էր որպես այլ աշխարհիղ մի արարած։ Նա ասաց, որ շատ տեսիլքներ ունի, որ արյունը սառել է երակների մեջ, որ մեռել է։ Դա է պատճառը, որ նա վերցրեց այդ կեղծանունը։ Գիտեր, որ կմահանա»։

1990-ին Մեյհեմի անդամները տեղափոխվեցին Օսլոյի մերձակայքում գտնվող «անտառի հին տուն», որն օգտագործվում էր խմբի փորձերի համար։ Նրանք սկսեցին երգեր գրել իրենց հաջորդ ալբոմի ՝ De Mysteriis Dom Sathanas-ի համար։ Մեյհեմի բասիստ Նեքրոբաթչերն ասում է, որ որոշ ժամանակ միասին ապրելուց հետո Դեդն ու Եվրոնիմուսը «շատ են նայդայնացրել միմյանց», և «վերջում ընկերներ չեն եղել»։ Հելհամմերը հիշեցնում է, որ Դեդը մի անգամ դուրս գնաց անտառում քնելու, քանի որ Եվրոնիմուսը նվագում էր սինթ երաժշտություն, որը Դեդն ատում էր։ Եվրոնիմուսն այնուհետև դուրս եկավ և հրացանից կրակ բացեց դեպի օդ։ Վարգ Վիկերնեսը պնդում է, որ Դեդը մի անգամ դանակահարել է Եվրոնիմուսին։

1991 թ. ապրիլի 8-ին Դեդը ինքնասպանություն գործեց խմբին պատկանող տանը։ Նրան գտել է Եվրոնիմուսը՝ կտրատված դաստակներով և գլխի հրազենային վնասվածքով։ Դեդի ինքնասպանության մասին գրությունը սկսվում է «Կներեք ողջ արյան համար» նախադասությամբ և պարունակում է հակիրճ բացատրություն՝ «Ոչ ոք չի հասկանա դա, բայց որպես մի տեսակ բացատրություն՝ ես մարդ չեմ, սա միայն երազ է և շուտով արթնանալու եմ»։ Ամբողջ նամակը հանրայինացվեց։ Ավարտվում էր ասելով՝ «Ես նոր չեմ կայացրել այս որոշումը, այլ 17 տարի առաջ»։ Գրառմանը կցված՝ Դեդը թողել է «Life Eternal» երգի բառերը։ Երբ Եվրոնիմուսը գտավ այս ամենը, նա գնաց մոտակա խանութ և գնեց միանգամյա տեսախցիկ՝ դիակը լուսանկարելու համար որոշ իրեր վերադասավորելուց հետո։ Այս լուսանկարներից մեկը հետագայում օգտագործվել է որպես bootleg կենդանի ալբոմի շապիկ, որը կոչվում է Dawn of the Black Hearts:

Նեքրոբաթչերը հիշում է, թե ինչպես է Եվրոնիմուսն իրեն ասել ինքնասպանության մասին.

«Օյսթենն ինձ զանգահարեց հաջորդ օրը... և ասաց․ «Դեդը իրոք շատ լավ բան է արել։ Նա սպանել է իրեն»։ Մտածեցի՝ խելքը թռցրել է։ Ի՞նչ է նշանակում շատ լավ բան է արել։ Նա ասում է. «Հանգստացի՛ր, ես ամեն ինչի լուսանկար ունեմ»։ Ես ցնցման ու վշտի մեջ էի։ Նա պարզապես մտածում էր, թե ինչպես օգտագործել դրանք, ուստի ես նրան ասացի. «Լավ, Նույնիսկ չզանգահարես ինձ նախքան այդ նկարները ոչնչացնելը»։

Եվրոնիմուսը Դեդի ինքնասպանությունն օգտագործեց Մեյհեմի չար կերպարը ցուցադրելու համար և պնդեց, որ Դեդը սպանել է իրեն, քանի որ բլեք-մետալը դարձել էր ժամանակակից և լայնորեն գովազդվող։ Ժամանակի ընթացքում լուրեր տարածվեցին, որ Եվրոնիմուսը շոգեխաշել է Դեդի ուղեղի կտորները և վզնոցներ պատրաստել նրա գանգի կտորներով։ Խումբը ավելի ուշ հաստատեց, որ վերջինս ճշմարիտ է։ Ավելին, Եվրոնոիմուսը պնդում էր, որ այդ վզնոցները տվել է դրան արժանի երաժիշտներին, ինչը հաստատեցին դեպքի մի քանի այլ անդամներ։

De Mysteriis Dom Sathanas, խմբի փլուզում (1991–1994) խմբագրել

Դեդի ինքնասպանությունն այնքան է ազդել Նեքրոբաթչերի վրա, որ հեռացել է Մեյհեմից։ Խումբը կարճ ժամանակ ելույթ ունեցավ Օկուլտուսի հետ, ով միացավ  խմբին, որպեսզի ձայնագրի վոկալի և բասի պարտիաները Մեյհեմի De Mysteriis Dom Sathanas դեբյուտային ալբոմի համար։ Այնուամենայնիվ, սա կարճաժամկետ էր․ նա հեռացավ խմբից Եվրոնիմուսից մահվան սպառնալիք ստանալուց հետո։ 1993-ի հուլիսին Live in Leipzig-ը թողարկվեց՝  որպես խմբից հարգանքի տուրք Դեդին։

1992-ի վերջին վերսկսվեց Մեյհեմի առաջիկա ալբոմի ձայնագրությունը։ Այսպիսով, Արսեթը ներգրավեց ևս երեք շրջանի երաժիշտների՝ Բուրզումից Վարգ Վիկերնեսը (բեմական անունը՝ «Count Grishnackh»), Thorns-ի Սնոր Ռաչ-ը («Բլեքթորն»), ովքեր նվագում էին համապատասխանաբար բաս կիթառ և ռիթմ կիթառ, ինչպես նաև հունգարական Tormentor բլեք-մետալ խմբի երգիչ Աթիլա Չիհարին։

Իր ծնողների բողոքների պատճառով Եվրոնիմուսը փակեց իր խանութը՝ պատճառաբանելով լրատվամիջոցների և ոստիկանության ուշադրությունը։ Ալբոմի մեծ մասը ձայնագրվել է 1993-ի առաջին կեսի ընթացքում Բերգենի Grieg դահլիճում։ Ալբոմի թողարկմանը զուգահեռ Եվրոնիմուսը և Վիկերնեսը մտադրություն են ունեցել պայթեցնել Նիդարոսի տաճարը, որը հայտնվեց ալբոմի շապիկում։ 1993 թվականի օգոստոսին Եվրոնիմուսի սպանությունը վերջ տվեց այս ծրագրին և հետաձգեց ալբոմի թողարկումը։

1993-ի օգոստոսի 10-ին Վիկերնեսը սպանեց Եվրոնիմուսին։ Այդ գիշեր Վարգ Վիկերնեսը և Ռուչը Բերգենից 518 կմ գնացին դեպի Օսլոյի Եվրոնիմուսի բնակարան։ Նրանց ժամանելուն պես սկսվեց մի կոնֆլիկտ, որն ավարտվեց այն ժամանակ, երբ Վարգը դանակահարեց Եվրոնիմուսին։ Նրա դին գտել են բնակարանից դուրս, քսաներեք վերքերով, երկուսը՝ գլխին, հինգը` պարանոցին և տասնվեցը`մեջքին։

Վիկերնեսը պնդում է, որ Եվրոնիմուսը ծրագրել էր խոշտանգել նրան մահվան և տեսանկարահանել այդ իրադարձությունը, քանի որ չէր ստորագրում պայմանագիրը։ Սպանության գիշերվա վերաբերյալ Վարգ Վիկերնեսն ասում է, որ ինքը մտադրվել է Եվրոնիմուսին հանձնել կնքված պայմանագիրը և «ասել նրան, որ ոչինչ չանի», բայց Եվրոնիմուսը առաջինը հարձակվեց նրա վրա։

Բացի այդ նա նաև պնդում էր, որ Եվրոնիմուսի վերքերի մեծ մասը պատճառվել է կոտրված ապակուց, որի վրա նա ընկել է կռվի ընթացքում։ Վարգ Վիկերնեսը ձերբակալվեց մի քանի օրվա ընթացքում և մի քանի ամիս անց նրան դատապարտեցին 21 տարվա ազատազրկման՝ առավելագույն պատիժը, որը կիրառվում էր Նորվեգիայում ինչպես սպանության, այնպես էլ եկեղեցական հրկիզումների համար։ Նա ազատվել է բանտից 2009 թվականին։

Մնացին միան Աթիլան և Հելհամմերը։ Մեյհեմը դադարեց գոյություն ունենալ։

Նեքրոբաթչերը 2019 թ.-ի հոկտեմբերի 15-ին կայացած հարցազրույցում քննարկեց իր դառնությունը Եվրոնիմուսի նկատմամբ՝ Վիկերնեսի հետ խմբում փոխարինվելուց հետո՝ De Mysteriis Dom Sathanas-ի ձայնագրությունից առաջ։ Այնուհետև նա խոսեց Եվրոնիմուսի սպանության մասին․

«Լավ, ես հիմա կարող եմ դա ասել, քանի որ երկար տարիներ անընդմեջ պահում եմ գաղտնի, բայց իրականում ուզում էի ինքս Եվրոնիմուսին սպանել։ Երբ դա պատահեց, ես տեսա առավոտյան թերթը, մտածեցի. «Ես պետք է տուն հասնեմև դուրս բերեմ իմ տան մեջ եղած բոլոր զենքերն ու թմրանյութը, քանի որ նրանք գալիս են իմ տուն, որովհետև ես, հավանաբար, լինելու եմ սրա համար մեկ կասկածյալը»։ Բայց ես չգիտեի, որ Նորվեգիայի ոստիկանությունն արդեն գիտեր, որ նա դատապարտվելու է Եվրոնիմուսին սպանելու համար։ Նրանք գաղտնալսել էին Վարգի հեռախոսը, և նա, իրոք, խոսեց այդ սպանության մասին նախքան Բերգենը մեկնելը, այնպես որ ոստիկանները արդեն գիտեին, որ նա գալիս է, ուստի հավանաբար մտածում էին․ «Մենք այդ տղային չենք բանտարկել եկեղեցիներ այրելու համար, այնպես որ եկեք բանտարկենք նրան սպանության համար և միևնույն ժամանակ ազատվենք Օսլոյից այդ տղայի հետ»։ Այսպիսով, սա այն է, ինչ տեղի է ունեցել»։

1994-ի մայիսին De Mysteriis Dom Sathanas-ը թողարկվեց նվիրված Եվրոնիմուսին։ Դրա թողարկումը հետաձգվել էր Եվրոնիմուսի ծնողների կողմից գանգատների պատճառով, որոնք դեմ էին արտահայտվել Վիկերնեսի նվագած բաս կիթառի հատվածների առկայությանը։ Ըստ Վիկերնեսի՝ Հելհամմերը հավաստիացրել է Արսեթսի ծնողներին, որ ինքն էլի ձայնագրելու է բասի հատվածները, բայց չկարողանալով բաս կիթառ նվագել՝ Հելհամմերը թողել է բասի հատվածները անփոփոխ, ուստի ալբոմը Վիկերնեսին ներկայացնում է որպես բասիստ։

Վերամիավորում Մանյակի և Նեքրոբաթչերի հետ, Բլեսֆեմեր (1994–2004) խմբագրել

1994 թվականի սկզբին Հելհամմերը, Մանյակը և Նեքրոբաթչերը վերակազմավորեցին խումբը՝ Եվրոնիմուսի փոխարեն նոր կիթառահար ընտրելով Ռունե Էրիկսենովին («Բլեսֆեմեր»)։ Չնայած որոշ հակասություններ և թերահավատություն ունենալուն, որի պատճառն էր առանց հիմնադիր անդամ Եվրոնիմուսի խումբը վերակազմավորելը, խումբը վերադարձավ ակտիվ գործունեության 1997 թվականին Wolf's Lair Abyss մինի ալբոմով։

Դրան հաջորդեցին մի շարք եվրոպական ներկայացումներ, այդ թվում`Միլանում, որտեղ ներկայացվեց հյուրընկալող Չիհարին, ով ձայնագրվեց այդ տարվա Mediolanum Capta Est կենդանի ալբոմում։ Այս շրջագայության ընթացքում խմբին կարճ ժամանակ անց միացավ երկրորդ կիթառահար Ալեքսանդր Նորդգարենը։

Այս նոր փուլում հայտարարություններ արվեցին Հելհամմերի կողմից (ով խոսեց Նորվեգիայում խառնածին ռասաների և օտարերկրացիների դեմ) և նացիստական պատկերներ օգտագործվեցին, ինչպիսիք են սվաստիկայով դրոշները փորձերի սենյակում, Տոտենկոպֆի զինանշանը և ապրանքները, որոնք խորհրդանշում են «Ազգային միասնության կուսակցության» խորհրդանիշը, ինչը հանգեցրեց նեոնացիզմի մեջ մեղադրանքների հակասությունների։ Բացի այդ, Հելհամմերը հայտարարել է, որ նոր կազմից ոչ մեկը սատանայապաշտ չէ և որ «սատանայական իրերը այն չեն, ինչ ես զգում եմ, որ այսօր Մեյհեմն է։ Մեյհեմի երաժշտությունը դեռևս մութ է, բայց ես չէի ասի, որ դա սատանայական է։»

Խմբի երկրորդ լիամետրաժ ալբոմը՝ Grand Declaration of War, լույս տեսավ 2000 թվականին։ Խստորեն ազդվելով պրոգրեսիվ մետալից՝ ալբոմը հիմնված էր հայեցակարգի վրա, որը զբաղվում էր պատերազմի և պատմության թեմաներով։

Մեյհեմը գլխավոր վերնագրեր է զբաղեցրել 2003-ին, երբ երկրպագու Պեր Քրիստիան Հագենը կոտրված գանգով հայտնվել էր  հիվանդանոցում այն բանից հետո, երբ հարված էր ստացել այն ոչխարների գլխից, որոնք բեմից նետվել էին հանդիսատեսին։ Հարձակման մեղադրանքներ են ներկայացվել, բայց խումբը պատահարն ամբողջովին պատահական է համարել։

Խումբը Chimera-ն թողարկեց 2004-ին՝ ցույց տալով վերադարձ իրենց սկզբնական հնչողությանը, բայց ավելի բարձր ձայնային որակով և առաջադեմ առաջընթացով։

Այդ տարի ավելի ուշ Մանյակը հեռացավ խմբից։ Ըստ Նեքրոբաթչերի՝ դրա պատճառն էր նրա ալկոհոլիզմը, որն առաջացել էր բեմական վախի հետևանքով։ Նրան փոխարինելու եկավ Աթիլա Չիհարը։

Աթիլա Չիհարի վերադարձը, Ordo Ad Chao (2004–2008) խմբագրել

Խմբի չորրորդ լիամետրաժ ալբոմը` Ordo ad Chao-ն, թողարկվեց 2007 թվականի ապրիլին։ Այն ուներ շատ ավելի հում ձայն, քան խմբի վերջին աշխատանքների մնացած մասը․ հարվածային գործիքները հավասարակշիռ չէին երգերում և բասը էապես ծանր էր բլեք-մետալի համար։

Ալբոմի մասին խոսել ու գրոլ են շատերը, և այն հանդիսանում է խմբի ամենաբարձր վարկանիշային ալբոմը՝ առաջին հորիզոնականը զբաղեցնելով Նորվեգիայի աղյուսակում։ 2008-ի սկզբին Ordo Ad Chao-ն արժանացավ Spellemannprisen-ին, որը մրցանակ է Նորվեգիայի երաժշտական մեծագույն և հնագույն մրցանակների շոուներից մեկից։ Այն տեղ զբաղեցրեց 2007 թվականի Լավագույն Մետալ Ալբոմ անվանակարգում։

2008-ի ապրիլին Բլեսֆեմերը հայտարարեց խումբը լքելու իր մտադրության մասին՝ հայտնելով, որ ցանկություն չունի շարունակել՝ չնայածիրենց ձեռքբերումների վերաբերյալ գոհունակությունից։ Դրանից հետո նա շարունակեց աշխատանքը պորտուգալական Ava Inferi խմբի հետ։ Սա ազդարարեց երաժիշտի հեռացումը։

Բլեսֆեմերից հետո, Esoteric Warfare (2008–2015) խմբագրել

Մոտակա շրջագայությունների ծրագրերի մասին հայտարարվեց խմբի համացանցային էջում` Բլեսֆեմերի մասին խոսող վերջին գրությունից մի քանի շաբաթ անց։ 2008-ի հոկտեմբերին Dimension F3H-ի և Limbonic Art-ի Կրիստեր Դրեյերը («Մորֆեուս») միացավ խմբին որպես շրջագայությունների կիթառահար՝ իրենց առաջիկա South America Fucking Armageddon շրջագայության համար։

Խմբի անդամները շրջագայել են 2008 և 2009 թվականների վերջին այս կազմով, մինչև 2009-ի ամառային շրջագայության ամսաթվերը հայտարարելը, որի ժամանակ նվագելու էին ֆրանսիացի երաժիշտ Սիլմայեթի հետ՝ որպես երկրորդ շրջագայությունների կիթառահար։ 2009-ի նոյեմբերին խումբը ձերբակալվել է Նիդեռլանդների Թիլբուրգ քաղաքում՝ շրջագայության ընթացքում հյուրանոցային սենյակ քանդելուց հետո։ Նորվեգացի կիթառահար Teloch of Nidingr-ը փոխարինեց Սիլմայեթին, իսկ Imperial Vengeance-ի բրիտանացի կիթառահար Չարլզ Հեդգերը («Ghul») փոխարինեց Մորֆեուսին 2011 և 2012 թվականներին։

2012-ին տված հարցազրույցում Նեքրոբաթչերը բացահայտեց, որ Մայհեմը սկսել է աշխատանքը հինգերորդ ստուդիական ալբոմի վրա։ 2014-ի փետրվարի 18-ին հայտարարվեց, որ Մայհեմը նոր ալբոմ կթողարկի 2014-ի մայիսին, իսկ նոր «Psywar» երգը հասանելի դարձավ ունկնդրողների համար։

2014 թ.-ի փետրվարի 20-ին, խմբի ձայնագրման լեյբլը՝ Season of Mist-ը, հայտարարեց, որ Esoteric Warfare անունով նոր ալբոմը կթողարկվի աշխարհով մեկ 2014 թ.-ի մայիսի 27-ին։ Սա նշանավորեց Մեյհեմի՝ ստուդիայում առաջին ջանքերը Բլեսֆեմերի հեռանալուց և Թելոքի խմբում մշտական կարգավիճակ ձեռք բերելուց հետո։

2015 թվականի հունվարին Մեյհեմը, Ուոթեյնը և Ռևենջը միասին ելույթ ունեցան որպես ԱՄՆ-ում անցկացվող «Black Metal Warfare» համերգային շրջագայության մաս։ Նույն թվականի նոյեմբերին Մեյհեմը և Ուոթեյնը նորից շրջագայեցին Ռոթինգ Քրիստի հետ որպես նախորդ համերգային շրջագայության «երկրորդ մաս»։

Սկավառակագրություն խմբագրել

Հիմնական հոդված՝ Mayhem discography

Ստուդիական ալբոմներ խմբագրել

  • 1987։ Deathcrush (մինի ալբոմ)
  • 1994։ De Mysteriis Dom Sathanas
  • 1997։ Wolf's Lair Abyss (մինի ալբոմ)
  • 2000։ Grand Declaration of War
  • 2004։ Chimera
  • 2007։ Ordo ad Chao
  • 2014։ Esoteric Warfare
  • 2019։ Daemon

Կենդանի կատարման ալբոմներ խմբագրել

Տեսաերիզներ խմբագրել

  • 1998։ Live In Bischofswerda
  • 2001։ European Legions: Live In Marseille 2000
  • 2002։ Mayhem - Cult of Aggression (վավերագրական ֆիլմ, Նորվեգիա/Շվեդիա)
  • 2005։ Appearance in Metal: A Headbanger's Journey
  • 2005։ Appearance in BBC One World episode Death Metal Murders
  • 2008։ Pure Fucking Mayhem (վավերագրական ֆիլմ, Անգլիա)
  • 2009։ Until the Light Takes Us (վավերագրական ֆիլմ, ԱՄՆ)

Խմբի անդամներ խմբագրել

Ներկայիս անդամներ խմբագրել
  • Նեքրոբաթչեր – բաս կիթառ (1984–1991, 1994–այժմ)
  • Հելհեմմեր – հարվածային գործիքներ (1988–1993, 1994–այժմ)
  • Աթիլա Չիհար – վոկալ (1992–1993, 2004–այժմ)
  • Թելոք – կիթառ (2011–այժմ)
  • Գուլ – կիթառ (2012–այժմ)
Հատկանշական նախկին անդամներ խմբագրել
  • Եվրոնիմուս – կիթառ (1984–1993)
  • Մանյակ – վոկալ (1986–1988, 1995–2004)
  • Դեդ – վոկալ (1988–1991)
  • Վարգ Վիկերնես – բաս կիթառ (1992–1993)
  • Բլեքթորն – կիթառ (1992–1993)
  • Բլեսֆեմեր – կիթառ (1995–2008)

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Mayhem» հոդվածին։
  1. 1,0 1,1 Spellemannprisen — 1972.
  2. Disse innlemmes i Rockheim Hall of Fame 2021