Քամի (պատմվածք)
«Քամի» (ռուս.՝ Ветер), ռուս խորհրդային գրող Միխայիլ Ալեքսանդրովիչ Շոլոխովի պատմվածքը՝ գրված 1927 թվականին։
| Քամի ռուս.՝ Ветер | |
|---|---|
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
| Ժանր | պատմական գեղարվեստական գրականություն |
| Ձև | վեպ |
| Հեղինակ | Միխայիլ Շոլոխով |
| Հրատարակվել է | 1927 |
Հրապարակման պատմություն խմբագրել
«Քամին» պատմվածքն առաջին անգամ լույս տեսել «Երիտասարդ լենինյան» թերթում, 1927 թվականի հունիսի 4-ի 124-րդ համարում։ Այն չի տպագրվել Միխայիլ Շոլոխովի պատմվածքների ժողովածուներում։ Առաջին անգամ վերահրատարակվել է «Գրական հանդեսում» 1986 թվականի դեկտեմբերի 19-ի թիվ 51, Հ. 9: Ստեղծագործությունների ժողովածուներում չի ընդգրկվել։ Առաջին անգամ հրապարակվել է 9 հատորանոց ծողովածուների 8-րդ հատորում։ Մ., 2002. Կազմել և խմբագրել է Վ.Վ. Վասիլևը։ Այն տպագրվել է առաջին հրապարակման համաձայն։ Պատմվածքը վերահրատարակելով «Գրական հանդեսում»՝ Պ. Վ. Բեկեդինը գրել է.
|
«Քամին» (Տուրիլինն ու նրա քույրը) պատմվածքի որոշ պահեր հիշեցնում են տեսարաններ, որոնք պատկերում են Միտկա Կորշունովի բախումը քրոջ՝ Նատալյայի, Ակսինյա Աստախովայի և նրա հոր հետ ... | 
|
Ըստ Միխայիլ Շոլոխովի ավագ դստեր՝ Սվետլանա Միխայլովնայի, գրողը «կտրականապես դեմ էր ստեղծագործության վերահրատարակմանը՝ իր առարկությունները պատճառաբանելով հերոսի չափազանց պաթոլոգիական և կենսաբանական հակումներով»[1]։
Քննադատություն խմբագրել
Խորհրդային գրականության համար անսովոր թեմա էր գտել Գ. Ս. Երմոլաևը «Քամի» պատմվածքի համար («պաթոլոգիական դաժանություն, պայմանավորված նվաստացման և ինքնասիրահարվածության զգացումով»)։ Նա Տուրիլինի մտածելակերպի առանձնահատկությունները բացատրում էր հերոսի մտավոր կերտվածքով` նրան հնարավորություն չտալով բարին տարբերել չարից։
|
|
Նա համարում էր, որ իրեն թույլատրվում է այն ամենը, ինչը իրեն հաճույք էր պատճառում ...[2]: |
|
«Քամու» բարդ հոգեբանական բախման մասին Ս. Գ. Սեմենովան գրել է.
|
|
Այս պատմության մեջ ուղղակի պատերազմ կամ քաղաքացիական առճակատում չկա, բայց կա զոհաբերություն, չկա շիկացած, դասակարգային գաղափարական ատելություն, այսինքն, հերոսի վարքագծի գաղափարական մոտիվացիան, բայց գոյություն ունի էքզիստենցիալ-պաթոլոգիական իրավիճակ, կարող է լինել նույնիսկ ավելի սարսափելի և ինչ-որ տեղ ավելի անհուսալի դեպք` առավել անմարդկային տրամաբանությամբ, մարդուն խորը բնական վնասներ հասցնելով, որտեղ միահյուսվում են վրդովմունքը, հուսահատությունը, ցինիկ մարտահրավերը, այլասերվածությունը և չարությունը ...[3]: |
|
Սյուժե խմբագրել
Պատմվածքի գլխավոր հերոսը միայնակ երիտասարդ կազակ Խարիտոն Տուրիլինը պատմում է պատահական ծանոթին, ով գիշերակաց է խնդրել իր ուսուցչից, իր «շատ գրավիչ» կյանքի մասին։ Սպիտակների հետ նահանջելով Սև ծով՝ նա սառել և կորցրել է երկու ոտքերը։ Լատվիացի կոմիսարը նրան օգնել է վերադառնալ հայրենի խուտոր, բայց «անհետաքրքրական, առանց որևէ ուրախության» կյանքը տանջում է հերոսին։ Դաժանորեն զայրացած իր ճակատագրից, նա բռնաբարում է հարազատ քրոջը, որից հետո քույրն ընդմիշտ լքում է տունը, իսկ Խարիտոնը մնում է մռայլ, ավերիչ մենության մեջ։
Գործող անձինք խմբագրել
- Գոլովին - Զադոնսկու խուտորի ուսուցիչ, վերադառնում է ուսուցիչների շրջանային համագումարից և գիշերը կանգ է առնում Տուրիլին խուտորում։
- Տանտեր - երիտասարդ կազակ Տուրիլին խուտորից, հաշմանդամ է, առանց ոտքերի, պատահական հյուր ուսուցիչ Գոլովինին է պատմում է իր կյանքի պատմությունը։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Шолоховская энциклопедия/ Колл. авторов; глав. ред. Ю. А. Дворяшин; вступ. ст. М. М. Шолохов. — М.: Издательский дом «СИНЕРГИЯ», 2013. — 1216 с.: ил. ISBN 978-5-94238-022-9