Բորիս Տուզանովիչ (ռուս.՝ Борис Дмитриевич Тузанович, հոկտեմբերի 20, 1947(1947-10-20)), խորհրդային և ռուս նկարիչ-մուլտիպլիկատոր, մուլտիպլիկացիայի ռեժիսոր և բեմադրող նկարիչ։ Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի վաստակավոր աշխատող (2011 թվական)[1]։

Բորիս Տուզանովիչ
Ծնվել էհոկտեմբերի 20, 1947(1947-10-20) (76 տարեկան)
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտությունմուլտիպլիկատոր
Պարգևներ և
մրցանակներ
Ռուսաստանի Դաշնության մշակույթի վաստակավոր գործիչ

Կենսագրություն խմբագրել

Ծնվել է 1947 թվականի հոկտեմբերի 20-ին։ 1970-1974 թվականներին կրթություն է ստացել Համամիութենական հեռակա ուսուցման ժողովրդական համալսարանում։ 1974-1975 թվականներին սովորել է «Էկրան» ստեղծագործական միության ստորաբաժանում հանդիսացող «Մուլտտելեֆիլմ» ստուդիայի նկարիչ-մուլտիպլիկատորների կուրսում։

Աշխատել է «Սոյուզմուլտֆիլմ» (1971-1973) և «Մուլտտելեֆիլմ» (1973-2000) ստուդիաներում։ Այժմ Մոսկվայի «Քրիսթմաս Ֆիլմզ» ստուդիայի կինոռեժիսոր է։ 2011 թվականի հոկտեմբերի 17-ին արժանացել է «ՌԴ արվեստի վաստակավոր գործիչ» կոչմանը` մշակույթի ոլորտում ունեցած ավանդի և բազմամյա արդյունավետ աշխատանքի համար[2]։

Ֆիլմագրություն խմբագրել

  • 1980 թվական` Նոկդաուն
  • 1983 թվական` Էվոլյուցիա
  • 1986 թվական` Վազող ալիքի մեջ
  • 1986 թվական` Պեգասի հոգին
  • 1987 թվական` Մեթոդ
  • 1987 թվական` Դիմանկար
  • 1987 թվական` Ֆիասկո
  • 1988 թվական` Կանաչ եղբայր
  • 1988 թվական` Խաղ
  • 1988 թվական` Կասկադյոր
  • 1988 թվական` Ժամանակի մեքենա
  • 1988 թվական` Որսորդը դադարի ժամանակ
  • 1988 թվական` Առևանգում
  • 1989 թվական` Կյանքի աստիճաններ
  • 1989 թվական` Էստաֆետա
  • 1989 թվական` Հեքիաթ ծեր արձագանքի մասին
  • 1990 թվական` Գետնամորու անձրև
  • 1991 թվական` Թիթեռնիկը
  • 1992 թվական` Մառախուղ Լոնդոնից
  • 1992 թվական` Հե՜յ, այն ափին
  • 1993 թվական` Եղևնու խնձորը
  • 1994 թվական` Լուսնի ուղին
  • 1994 թվական` Ամառային ձնեմարդ
  • 1997 թվական` Սֆինքսի հանելուկը
Բեմադրող նկարիչ խմբագրել
  • 1980 թվական` Նոկդաուն
  • 1986 թվական` Պեգասի հոգին
Նկարիչ խմբագրել
  • 1975 թվական` Սկսել է նկարել
  • 1984 թվական` Հիանալի Գոշա 9
  • 1984 թվական` Նվեր փղի համար
Նկարիչ-մուլտիպլիկատոր խմբագրել
  • 1975 թվական` Միխայիլկովի առակները
  • 1975 թվական` Ճեպընթաց Մուկը
  • 1978 թվական` Երբ ձյունը հալվում է
  • 1978 թվական` Իմ ընկերը լուսացույց է
  • 1979 թվական` Մարզիչ Վովկան
  • 1980 թվական` Տրյամ, ողջույն
  • 1980 թվական` Կոճակներ և մարդիկ
  • 1981 թվական` Տիեզերական եկվորներ 1
  • 1981 թվական` Մի կովբոյ, երկու կովբոյ
  • 1982 թվական` Մեծ երկինք
  • 1982 թվական` Ֆիլիպոկ
  • 1983 թվական` Հացի լույսը
  • 1983 թվական` Ֆանտազյոր
  • 1983 թվական` Էվոլյուցիա
  • 1983 թվական` Երկաթի ձող
  • 1984 թվական` Դա ամենևին դրա մասին չէ
  • 1984 թվական` Ճանապարհ ամպերի հետ
  • 1984 թվական` Կաթիլ
  • 1985 թվական` Հիանալի Գոշա 10
  • 1985 թվական` Կայծակի տերերը
  • 1986 թվական` Չեմուչումիկ
  • 1986 թվական` Փոքրիկ հրաշքներ
  • 1986 թվական` Փայլփյուն թուղթն ու հետախույզները
  • 1987 թվական` Կաթնային Նեպտունը
  • 2006 թվական` Իշխան Վլադմիրը
Մասնակցել է խմբագրել
  • 1976` Բոլոր չհասկացողները

Մրցանակներ խմբագրել

  • «Կանաչ եղբայր»` Վառնայի 12-րդ միջազգային կինոփառատոնի մրցանակ
    • Պարմայի հեռուստաֆիլմերի երկրորդ միջազգային կինոփառատոնի Գրան պրի և ոսկե մեդալ
  • «Որսորդը դադարի ժամանակ»` Վառնայի 13-րդ միջազգային կինոփառատոնի մրցանակ
    • Անսիի (Ֆրանսիա) միջազգային կինոփառատոնի դիպլոմի (1989 )[3]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Указ Президента Российской Федерации от 1 апреля 2011 года № 386 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
  2. Новость на Аниматор.ру
  3. Сергей Капков Энциклопедия отечественной мультипликации. — М.: Алгоритм, 2006. — С. 647-648. — 816 с. — 3000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4

Արտաքին հղումներ խմբագրել