Վիքիպեդիա

Տոմիսլավ Տոմաշևիչ

Տոմիսլավ Տոմաշևիչ (խորվ.՝ Tomislav Tomašević, հունվարի 13, 1982, Զագրեբ, Խորվաթիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն,Հարավսլավիայի Սոցիալիստական Ֆեդերատիվ Հանրապետություն), խորվաթ քաղաքական գործիչ, էկոակտիվիստ, քաղաքագետ։ Տեղական «Զագրեբը՝ ՆԱՇ» քաղաքական կուսակցության առաջնորդներից և ազգային կուսակցության «Մենք կարող ենք» մասնակիցներից մեկը։ Զագրեբի քաղաքային ժողովի անդամ՝ 2017 թվականի ՏԻՄ ընտրությունների արդյունքներով։ Խորվաթիայի խորհրդարանի պատգամավոր, 2020 թվականի ընտրություններում ընտրվել է Կանաչ-ձախ կոալիցիայի առաջնորդ՝ դառնալով նրա խորհրդարանական խմբակցության ղեկավար։ 2021 թվականի ընտրությունների արդյունքներով նա դարձավ Զագրեբի 53-րդ քաղաքապետ՝ երկրորդ փուլում հաղթելով Միրոսլավ Շկորոյին։

Տոմիսլավ Տոմաշևիչ
խորվ.՝ Tomislav Tomašević
Դիմանկար
Ծնվել էհունվարի 13, 1982(1982-01-13) (42 տարեկան)
ԾննդավայրԶագրեբ, Խորվաթիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն, ՀՍՖՀ
Քաղաքացիություն Խորվաթիա
Մայրենի լեզուխորվաթերեն
ԿրթությունԶագրեբի համալսարան և Քեմբրիջի համալսարան (2013)[1]
Մասնագիտությունքաղաքագետ, ակտիվիստ և քաղաքական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններԽորվաթիայի խորհրդարանի պատգամավոր և mayor of Zagreb?
ԿուսակցությունWe can!?
Կայքtomislavtomasevic.hr
 Tomislav Tomašević Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Ծնվել է Իվանկայի և Սմիլյան Տոմաշևիչների ընտանիքում Զագրեբում՝ Խորվաթիայի այն ժամանակվա Սոցիալիստական Հանրապետության մայրաքաղաքում, որը Հարավսլավիայի Սոցիալիստական Դաշնային Հանրապետության զգալի մասն էր կազմում։ Նա մեծացել է իր եղբոր՝ Տիհոմիրի հետ Զապրուդժայի մետրոպոլիայի տարածքում, որը գտնվում է Նոր Զագրեբ-Արևելք[en] շրջանում, իսկ ավելի ուշ՝ Զապրեսիչում, որից հետո երիտասարդ ընտանիքը վերադարձել է Զագրեբ[2]։ Նրա հորական կողմի տատիկն ու պապիկը բոսնիացի խորվաթներ էին Վիդովիչից Օրաշյեի մոտ[3], իսկ հորեղբայր Իվո Տոմաշևիչը կաթոլիկ քահանա է և Բոսնիա և Հերցեգովինայի Եպիսկոպոսների համաժողովի ակտիվ անդամ[4]։

16 տարեկանում, որպես երիտասարդ բնապահպան, անդամագրվել է «Կանաչ ակցիա» հասարակական կազմակերպություն[5]։ Շուտով նա դարձավ նախագահի առաջին տեղակալ, իսկ ավելի ուշ՝ «Խորվաթիայի երիտասարդական ցանցի» նախագահ, Եվրոպական երիտասարդական ֆորում կազմակերպության լիիրավ անդամ[6]։ 2007 թվականից 2012 թվականներին նա եղել է կանաչ շարժման նախագահ[7], մինչ 2012 թվականի հունիսին այս պաշտոնում նրան փոխարինել է նրա երկարամյա տեղակալ Բեռնարդ Իվչիչը[8]։

2006 թվականին ավարտել է Զագրեբի համալսարանի Քաղաքագիտության ֆակուլտետը բակալավրի կոչումով, իսկ 2013 թվականին ավարտել է ասպիրանտուրան՝ «Շրջակա միջավայր, հասարակություն և զարգացում» մասնագիտությամբ բրիտական Քեմբրիջի համալսարանում։ Ստացել է մի քանի մրցանակներ և կրթաթոշակներ, այդ թվում՝ Մարշալի կրթաթոշակ, Շվենինգի կրթաթոշակ և Քեմբրիջի Համագործակցության հիմնադրամի կրթաթոշակ[9]։ Նա մասնագիտորեն աշխատել է Զագրեբի քաղաքական էկոլոգիայի ինստիտուտում[9]։

2010 թվականինին Տոմաշևիչը գլխավորեց բողոքի ցույցերը՝ ընդդեմ պլոշյադ Պետրա Պրեռադովիչա[uk] առևտրի կենտրոնի կառուցման՝ Վարշավսկա փողոցում ստորգետնյա ավտոտնակով որպես «Քաղաքի Իրավունք» նախաձեռնության մաս[10]։ Այնուհետև բերման ենթարկվեցին բազմաթիվ ցուցարարներ, մասնավորապես՝ ինքը՝ Տոմաշևիչը և նրա հայրը[11]։

2017 թվականի տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրությունների ընթացքում Տոմաշևիչը առաջադրվել է Զագրեբի քաղաքապետի պաշտոնում «Զագրեբ՝ ՆՍՇ» քաղաքական կուսակցության գլխավորած կոալիցիայից՝ շահելով ձայների 3,94%[12]։ Կոալիցիան այնուհետև չորս մանդատ ստացավ Զագրեբի քաղաքային ժողովում[13], որոնցից մեկը զբաղեցրեց Տոմաշևիչը՝ դառնալով քաղաքապետ Միլան Բանդիչի դաժան քննադատ[14]։

2020 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում, որպես Կանաչ-ձախ կոալիցիայի ղեկավար, ընտրվել է որպես Խորվաթիայի 10-րդ գումարման խորհրդարանի պատգամավոր։ Նրա պատգամավորական մանդատն ուժի մեջ էր մտնում 2020 թվականի հուլիսի 22-ից։ Այդ տարվա հուլիսի վերջին նա անդամակցել է խորհրդարանական չորս հանձնաժողովներին՝ Ֆիզիկական պլանավորման և շինարարության, Սահմանադրության, կանոնակարգերի և քաղաքական համակարգի, միջխորհրդարանական համագործակցության և Ազգային խմբի գործադիր կոմիտեի[15]։

2021 թվականի փետրվարին Տոմաշևիչը հայտարարեց իր 2021 թվականի Զագրեբի քաղաքապետի ընտրությունների թեկնածության մասին[4]։ Ապրիլի 29-ին նա Պետական ընտրական հանձնաժողովին[uk] ներկայացրել է իր աջակցության համար հավաքված 20 236 ստորագրություն[16]։ Նրա գլխավոր խոստումը վերաբերում էր Զագրեբի բնության պաշտպանության և բարելավմանը։ Հաջորդ օրը ՊԸՀ-ն հաստատեց, որ Տոմաշևիչը և ինը այլ թեկնածուներ հավաքել են անհրաժեշտ թվով ստորագրություններ գրանցված ընտրողներից և այդպիսով ճանաչվել են որպես քաղաքապետի պաշտոնական թեկնածուներ[17]։ Մայիսի 16-ին կայացած ընտրությունների առաջին փուլում Տոմաշևիչը հավաքել է 147 631 ձայն (45,15 %), ինչը նրան հնարավորությու տվեց գրավել քաղաքապետի թեկնածուների շարքում առաջին տեղը[18][19]։ Սակայն, քանի որ ոչ մի թեկնածու չստացավ ձայների բացարձակ մեծամասնությունը, մայիսի 30-ին կայացավ երկրորդ փուլը, որտեղ Տոմաշևիչի անցավ Միրոսլավ Շկորոն հետ, ով առաջադրված էր իր «Հայրենասիրական շարժում» կուսակցության կողմից[20]։ Այս ընտրություններում Տոմաշևիչի հայրը՝ Սմիլյանը, Զագրեբի քաղաքային ժողովի պատգամավորի թեկնածու էր «Հայրենյաց շարժման» Միրոսլավ Շկորոյի ցուցակով[21]։ Մայիսի 30-ին կայացած երկրորդ փուլում քաղաքապետի պաշտոնը հաղթեց Տոմաշևիչը՝ հավաքելով 199 630 ձայն կամ ձայների 63,87%։ Նրա մրցակից Շկորոն վաստակեց 106 300 կամ 34 ձայների %[22][23]։ Այս ընտրություններում, երկու փուլերից յուրաքանչյուրում, Տոմաշևիչը Զագրեբի քաղաքապետի թեկնածուի ստացած ձայների քանակով նոր ռեկորդ է սահմանել։ Նրա առաջին փուլի արդյունքը մոտ 1600 ձայնով ավել էր, քան Միլան Բանդիչինը 2009 թվականին, իսկ երկրորդ փուլի արդյունքը գերազանցեց Բանդիչի համապատասխան լավագույն արդյունքը 2013 թվականին՝ մոտ 30 000 ձայնով[24][25][26]։

Տոմաշևիչը պաշտոնապես ստանձնել է քաղաքապետի պաշտոնը 2021 թվականի հունիսի 4-ին[27][28]։

Անձնական կյանք խմբագրել

2016 թվականին նա ամուսնացել է Իվա Մերտիչ-Տոմաշեւիչի հետ՝ կաթոլիկ սերբուհու հետ[12]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ https://www.nacional.hr/tomislav-tomasevic-objavio-svoju-biografiju/ — Nacional.
  2. ↑ «Na korak je do mjesta gradonačelnika Zagreba: Tko je Tomislav Tomašević?». RTL.hr (խորվաթերեն). 2021 թ․ մայիսի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  3. ↑ M. Marković (2021 թ․ մարտի 16). «Tomašević je porijeklom Bosanac, otac mu je desničar, a stric ugledni svećenik». Maxportla.hr (խորվաթերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 16-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 Robert Bajruši (2021 թ․ փետրվարի 27). «Tomaševićeva bitka za birače centra: Hoće li mu stric svećenik i otac pravaš pomoći da pobijedi». Jutarnji.hr (խորվաթերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  5. ↑ «Tomislav Tomašević». Zagreb je NAŠ! (խորվաթերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  6. ↑ «Mreža mladih Hrvatske» (խորվաթերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2006 թ․ հունիսի 15. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ unfit URL (link)
  7. ↑ «Novi Upravni odbor i Vijeće Zelene akcije - Održana redovna Godišnja skupština Zelene akcije». Zelena-akcija.hr (խորվաթերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  8. ↑ «Izabran novi predsjednik Zelene akcije». Zelena-akcija.hr (խորվաթերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 «Tomislav Tomašević». Institut za političku ekologiju (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  10. ↑ Anja Vladisavljeviс (2021 թ․ մայիսի 27). «Tomislav Tomasevic: From Grassroots Activist to Zagreb Frontrunner». Balkan Insight (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 27-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  11. ↑ Jutarnji HR (2021 թ․ մայիսի 18). «Privatni svijet Tomislava Tomaševića: Supruga je mislila da nije 'materijal za vezu', a vjenčao ih je njegov stric». Jutarnji.hr (խորվաթերեն). Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.(չաշխատող հղում)
  12. ↑ 12,0 12,1 Ana Roksandić (2020 թ․ հուլիսի 6). «Tko je Tomislav Tomašević i što stoji iza fenomena Možemo! - najvećih iznenađenja ovih izbora». RTL.hr (խորվաթերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 2-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  13. ↑ «REZULTATI LOKALNIH IZBORA U sva četiri velika grada ide se u drugi krug!». Jutarnji.hr (խորվաթերեն). 2017 թ․ մայիսի 21. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  14. ↑ «The future of the Croatian left: Mozemo!». Index.hr (անգլերեն). 2020 թ․ հուլիսի 6. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  15. ↑ «10th term of the Croatian Parliament (22 July 2020)». Croatian Parlament (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 5-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  16. ↑ «Tomašević skupio najviše potpisa u Zagrebu, a evo tko je apsolutni rekorder na razini države». Jutarnji.hr (խորվաթերեն). 2021 թ․ ապրիլի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 1-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  17. ↑ «ZBIRNA LISTA PRAVOVALJANIH KANDIDATURAZA IZBOR GRADONAČELNIKAI ZAMJENIKA GRADONAČELNIKAGRADA ZAGREBA» (PDF). zgizbori.hr (խորվաթերեն). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2021 թ․ ապրիլի 30-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  18. ↑ Martina Pauček Šljivak (2021 թ․ մայիսի 16). «Premoćna pobjeda Tomaševića. Pogledajte slavlje: "Ulazimo u povijesnu eru"». Index.hr (խորվաթերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  19. ↑ «Tomašević uvjerljiv pobjednik u Zagrebu, Škoro uspio prestići Pavičić Vukičević». N1Info (խորվաթերեն). 2021 թ․ մայիսի 16. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 16-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  20. ↑ «Škoro nema apsolutno nikakve šanse protiv Tomaševića». Index.hr (խորվաթերեն). 2021 թ․ մայիսի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  21. ↑ «Tomaševića došao podržati otac, koji je na Škorinoj listi». Index.hr (խորվաթերեն). 2021 թ․ մայիսի 17. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 18-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  22. ↑ «Ovo su rezultati izbora u svim gradovima u Hrvatskoj». Index.hr (խորվաթերեն). 2021 թ․ մայիսի 31. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 31-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  23. ↑ «Ogroman trijumf Tomaševića. Muškarac u stožeru napao zaštitare, palio vatru...». Index.hr (խորվաթերեն). 2021 թ․ մայիսի 30. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 31-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  24. ↑ «Nitko nikad u Zagrebu nije osvojio ovoliko glasova kao Tomašević». Index.hr (խորվաթերեն). 2021 թ․ մայիսի 30. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 30-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  25. ↑ Ivan Pandžić (2021 թ․ մայիսի 30). «Tomašević je upravo osvojio više glasova nego Milan Bandić ikada u 20 godina vladavine!» (խորվաթերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 30-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  26. ↑ «Veliki gradovi izabrali nove gradonačelnike». Hrvatska radiotelevizija (խորվաթերեն). 2021 թ․ մայիսի 30. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 30-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  27. ↑ An. S. (2021 թ․ մայիսի 31). «Pavičić Vukičević: Primopredaja gradske vlasti najranije u petak». Tportal.hr (խորվաթերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 31-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
  28. ↑ «Gradonačelnik Tomašević: Stanje je nešto gore nego što sam očekivao». Index.hr (խորվաթերեն). 2021 թ․ հունիսի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 14-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 14-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Տոմիսլավ_Տոմաշևիչ&oldid=9484786» էջից