Վտանգավոր տարիք
«Վտանգավոր տարիք» (ռուս.՝ «Опасный возраст»), խորհրդային հեռուստատեսային գեղարվեստական ֆիլմ[1], որը թողարկվել է 1981 թվականի հոկտեմբերին[2]։
Երկիր | ԽՍՀՄ |
---|---|
Ժանր | կինոկատակերգություն և տրագիկոմեդիա |
Թվական | 1981 |
Լեզու | ռուսերեն |
Ռեժիսոր | Ալեքսանդր Պրոշկին |
Սցենարի հեղինակ | Roman Furman? |
Դերակատարներ | Ալիսա Ֆրեյնդլիխ, Յուոզաս Բուդրայտիս և Անտոն Տաբակով |
Օպերատոր | Ֆելիքս Քեֆչիյան |
Երաժշտություն | Էդուարդ Արտեմև |
Պատմվածքի վայր | Մոսկվա |
Կինոընկերություն | Էկրան |
Տևողություն | 85 րոպե |
Սյուժե
խմբագրելՌոդիմցև ամուսինները, որոնք միասին ապրել են քսան տարի, հանկարծ հասկանում են, որ իրենց միջև ձևավորվել է փոխըմբռնման լիակատար բացակայություն։ Ամուսնալուծությունը և բնակարանի փոխանակումը նրանց թվում է խնդրի միակ լուծումը։ Բայց իրականում ամեն ինչ ավելի բարդ է. չդիմանալով տանը տիրող իրավիճակին՝ նրանց որդին (Անտոն Տաբակով) մեկնում է ծովագնացության ուսումնարանում սովորելու, իսկ ընտանեկան դրաման նրանցից երկուսին էլ խանգարում է աշխատանքի վրա կենտրոնանալու հարցում։ Ռոդիմցևներն ամուսնալուծվում են։
Տաղանդավոր պարֆյումեր-դեգուստատոր Նարկիս Միխայլովիչը (Յուոզաս Բուդրայտիս), որն անհավանական հոտառական կարողություններ ունի հոտերի երանգները տարբերելու հարցում, որպես մասնագետ հրավիրվում է մի կնոջ օծանելիքը ճանաչելու համար, որը կասկածվում է հանցագործություն կատարելու մեջ։ Ճանաչման ընթացքում կասկածյալը վնասում է նրա գլխավոր աշխատանքային օրգանը՝ քիթը, որից հետո նա զրկվում է հոտերը տարբերակելու ունակությունից։ Սակայն նախկին կնոջ (Ալիսա Ֆրեյնդլիխ) հետ պատահական հանդիպումը կախարդական կերպով Նարկիս Միխայլովիչին վերադարձնում է նրա յուրահատուկ բնական ունակությունը, ինչի մասին նա իմանում է՝ մետրոյի ուղևորներից մեկից զգալով խորհրդային «Սաշա» օդեկոլոնի հոտը ֆիլմի եզրափակիչ տեսարանում։
Դերերում
խմբագրել- Ալիսա Ֆրեյնդլիխ – Լիլիա Իվանովնա Ռոդիմցևա, գիտական աշխատող
- Յուոզաս Բուդրայտիս – Նարկիս Միխայլովիչ Ռոդիմցև, փորձագետ-պարֆյումեր (հնչյունավորել է Ինոկենտի Սմոկտունովսկին)
- Անտոն Տաբակով – Դմիտրի, Ռոդիմցևների որդին
- Իվան Վորոնով – նախարար
- Նիկիտա Պոդգորնի – Պլախին, պարֆյումերային գործարանի տնօրեն
- Ժաննա Բոլոտովա – Մարիա Վասիլևնա, քանդակագործ, ժողովրդական ատենակալ դատարանում
- Իննա Ուլյանովա – Ալլա, Լիլիա Իվանովնայի գործընկերը
- Բորիս Խիմիչև – Մաքսիմ Պետրովիչ Մակեդոնսկի, Լիլիա Իվանովնայի գործընկերը (հնչյունավորել է Իգոր Դմիտրիևը)
- Լիդիա Սավչենկո, Վալերի Նիկիտենկո – Ելենա և Սլավա, ամուսիններ, Ռոդիմցևների ընկերները
- Գեորգի Շտիլ – Ակիմով, ոստիկանության կապիտան, քրեական հետախուզության ավագ քննիչ
- Միխայիլ Վոդյանոյ – Իվան Խրիստոֆորովիչ, Լիլիա Իվանովնայի հայրը
- Վիկտոր Պերևալով – ոստիկանության ավագ (լուսագրերում նշված չէ)
- Լև Լեմկե – բժիշկ-օտոլարինգոլոգ
- Անատոլի Շալյապին – հարբեցող
- Վսեվոլոդ Շեստակով – Սեմյոն Իլյիչ Բարշչևսկի, ամբիոնի վարիչ, Լիլիա Իվանովնայի ղեկավարը (հնչյունավորել է Լեոնիդ Բրոնևոյը)
- Վալերի Իսաև – Մակլեր
- Հելենա Իվլիևա – մեղադրյալ Չոկոլովա
Փաստեր
խմբագրելՃապոնական Ասախի պարֆյումերային ֆիրմայի «Մեդայի» օծանելիք իրականում գոյություն չունի։ Այդ ապրանքանիշը հորինել են սցենարիստները հատուկ ֆիլմի համար։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «Վտանգավոր տարիք» ֆիլմը kinopoisk.ru կայքում
- ↑ «Վտանգավոր տարիք» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Վտանգավոր տարիք(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
- Ֆիլմի մասին 11channel.dp.ua կայքում Արխիվացված 2017-05-01 Wayback Machine