Օտտոն IV
Օտտոն 4-րդ Բրաունշվեյգցի (գերմ.՝ Otto IV von Braunschweig, 1175/1176, Բրաունշվայգ, Ստորին Սաքսոնիա - մայիսի 19, 1218, Խասբուրգ[de] ամրոց, Ստորին Սաքսոնիա), թագավոր 1198 թվականից, կայսր 1209 թվականից։ Վելֆերի իշխանական տոհմից (Սաքսոնիայի դուքս Հայնրիխ Առյուծի որդին), Անգլիայի թագավոր Ռիչարդ I Առյուծասիրտի զարմիկը, Պուատուի կոմս։
| Օտտոն 4-րդ Բրաունշվեյգցի գերմ.՝ Otto IV von Braunschweig | |||
| |||
| 19-րդ դարի դիմանկարը նկարիչ երևակայությամբ (1888 թվականի գրքի համար) | |||
| |||
|---|---|---|---|
| հունիսի 9 1198 - դեկտեմբերի 5 1212 | |||
| Նախորդող | Հենրի VI | ||
| Հաջորդող | Ֆրիդրիխ II | ||
| |||
| հոկտեմբերի 1209 - հուլիսի 5 1215 | |||
| Նախորդող | Հենրի VI | ||
| Հաջորդող | Ֆրիդրիխ II | ||
| Մասնագիտություն՝ | միապետ | ||
| Դավանանք | քրիստոնեություն | ||
| Ծննդյան օր | 1175/1176 | ||
| Ծննդավայր |  , Բրաունշվայգ, Ստորին Սաքսոնիա | ||
| Վախճանի օր | մայիսի 19, 1218 | ||
| Վախճանի վայր | Խասբուրգ[de] ամրոց, Ստորին Սաքսոնիա | ||
| Թաղված | Brunswick Cathedral | ||
| Դինաստիա | Վելֆեր | ||
| Քաղաքացիություն | Գերմանիա | ||
| Հայր | Հայնրիխ Առյուծ | ||
| Մայր | Մատիլդա Պլանտագենետ | ||
| Ամուսին | 1-ին. Բեատրիսա Մեծ 2-րդ. Մարիա Բևաբանտսկայա | ||
Կենսագրություն խմբագրել
Կայսր Հայնրիխ 5-րդ Շտաուֆենի մահից (1197) հետո Վելֆերի կողմից առաջ է քաշվել «հակաթագավոր»՝ ի հակակշիռ Փիլիպպոս Շվաբացու (Հայնրիխ 4-րդի եղբոր)։ Երկարատև պայքարից և Փիլիպպոսի մահից (1208) հետո ամրապնդվել է գերմանական գահին։ Պապությանը զիջումներ անելու խոստումով սկզբում աջակցություն է ստացել Իննովկենտիոս 3-րդ պապից, սակայն, երբ Оտտոն 4-րդը փորձել է զավթել (1210) Սիցիլիական թագավորությունը, որը պապի գերիշխանության տակ էր, պապը բանադրել է նրան և գերմանական գահի թեկնածու առաջադրել Ֆրիդրիխ Շտաուֆենին՝ Հայնրիխ 5-րդի որդուն։ 1214 թվականին Բուվինի մոտ պարտվելուց հետո Оտտոն 4-րդը փաստորեն զրկվել է իշխանությունից։
Գրականություն խմբագրել
- Abulafia, David, The New Cambridge Medieval History, Vol. V: c. 1198-c. 1300, Cambridge University Press, 1999
- Bryce, James, The Holy Roman Empire, 1913
- Canduci, Alexander (2010), Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors, Pier 9, ISBN 978-1-74196-598-8
- Comyn, Robert. History of the Western Empire, from its Restoration by Charlemagne to the Accession of Charles V, Vol. I. 1851
- Dunham, S. A., A History of the Germanic Empire, Vol. I, 1835
- Huffman, Joseph Patrick (2000). «Richard the Lionheart and Otto IV: Itinerant Kingship and the City of Cologne». The Social Politics of Medieval Diplomacy: Anglo-German Relations (1066–1307). University of Michigan Press. էջեր 133–77.
- Keefe, Thomas K. (1983). Feudal Assessments and the Political Community Under Henry II and His Sons. University of California Press.
- McLynn, Frank (2007). Lionheart and Lackland: King Richard, King John and the Wars of Conquest. Vintage.
- Norgate, Kate (1887). England Under the Angevin Kings. Macmillan.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Abel O. Kaiser Оtto IV. und König Friedrich II. — 1856.
- Langerfeldt G. Kaiser Оtto IV. — Hannover, 1872.
- Winkelmann E. Philipp von Schwaben und Otto IV. von Braunschweig. —, 1873—74.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օտտոն IV» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|