Տիգրան Մեծ (վեպ)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Տիգրան Մեծ (այլ կիրառումներ)
«Տիգրան Մեծ», Հայկ Խաչատրյանի պատմական վեպը։ Վեպի առաջին գիրքը լույս է տեսել 1967 թվականին, իսկ ամբողջական տարբերակը՝ 1972 թվականին։
| Տիգրան Մեծ | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
Սյուժե խմբագրել
Վեպը մ.թ.ա. 1-ին դարի գեղարվեստական արտացոլումն է, երբ Հռոմը Փոքր Ասիայում գերիշխանություն ունենալու ձգտմամբ, բախվել է Հայաստանի, Պոնտոսի և Պարթևստանի դիմադրությանը, որոնք պայքարում էին ոչ միայն իրենց երկրների ինքնիշխանության համար, այլև երբեմն դառնում էին այնքան հզոր, որ կարող էին գերիշխող դեր ունենալ Ասիայում[1]։
Այս ցանկում Հայաստանը Տիգրան Մեծի օրոք դարձավ ամենահզոր պետությունը Փոքր Ասիայում։ Տիգրան Մեծը պարթևական թագավորներից վերցրեց «Արքայից արքա» տիտղոսը, իսկ Պոնտոսի թագավոր Միհրդատ VI Եվպատորը իր սիրելի դուստր Կլեոպատրային տվեց հայոց թագավորին՝ Տիգրանին իր կողմը գրավելու նպատակով։ Ի տարբերություն Միհրդատ Եվպատորի, որը Հռոմի հետ անթիվ ու ավերիչ պատերազմներ էր վարում՝ հանգեցնելով Պոնտական թագավորության անհետացմանը, Տիգրան Մեծը իր իմաստուն քաղաքականության շնորհիվ կարողացավ կնքել բարեկամության դաշինք Հռոմի հետ, որը թույլ տվեց երկար տարիներ պահպանել հայկական պետականության ամբողջականությունն ու բարգավաճումը։
«Տիգրան Մեծ» վեպը պատմում է այն ժամանակաշրջանի մասին, երբ հայ ժողովուրդը իր թագավոր Տիգրան Մեծի գլխավորությամբ ապրում էր իր ուժերի բարձրագույն վերելքը։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Айк Хачатрян. Тигран Великий = Տիգրան Մեծ. — М.: ЮниПресс, 2014. — 288 (К. I) + 320 (К. II) с. — 1500 экз. — ISBN 978-5-91152-029-X.