Հալդոր Ստեֆաունսոն
Հալդոր Ստեֆաունսոն (իսլ.՝ Halldór Stefánsson, դեկտեմբերի 1, 1892[1], Իսլանդիա - հունվարի 5, 1979, Ռեյկյավիկ, Իսլանդիա), իսլանդացի արձակագիր, դրամատուրգ։
Հալդոր Ստեֆաունսոն Halldór Stefánsson | |
|---|---|
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 1, 1892[1] |
| Ծննդավայր | Իսլանդիա |
| Վախճանվել է | հունվարի 5, 1979 (86 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Ռեյկյավիկ, Իսլանդիա |
| Մասնագիտություն | գրող և դրամատուրգ |
| Քաղաքացիություն |  Իսլանդիա |
Կենսագրություն խմբագրել
Գրեթե ողջ կյանքն աշխատել է բանկում։ 1930-ական թվականներին գրողների «Կարմիր փետուրներ» խմբակի ակտիվ մասնակից է եղել։
Ստեղծագործությունը խմբագրել
Նրա ստեղծագործությունների հերոսները հասարակ, շատ հաճախ կյանքը չդասավորված մարդիկ են։ Պատմվածքների ժողովածուներից են՝ «Մի քանի բնորոշ գծերով» (1930), «Մնացորդում՝ մեկ» (1942), «Սև վտառներ» (1962), գրել է նաև հոգեբանական վիպակներ՝ «Փակագծերում» (1945), «Չորս հոգով՝ պոկեր» (1959), «Պատմություն մի մարդու մասին, որը ինքն իր ձեռքը կոխ է տվել» (1960)։ Հ. Ստեֆաունսոնը բեղմնավոր աշխատանք է կատարել նաև որպես թարգմանիչ, մասնավորապես, իսլանդերեն հրատարակելով Կոստանտին Պաուստովսկու ինքնակենսագրական եռերգությունը և թատրոնի համար բեմականացնելով Մաքսիմ Գորկու «Մայրը»[2]։
Հալդոր Ստեֆաունսոնը հայերեն խմբագրել
- Սև վտառներ։ Իսլանդական նովելներ, Ե., Սովետական գրող, էջ 206-264։ Ռուսերենից թարգմ.՝ Ռոզա Ջանոյան։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ Իսլանդական նովելներ, Ե., Սովետական գրող, 269-270։