Աննա Բեշնովայի սպանություն

Բեշնովա Աննա Յուրիևնա, 15-ամյա մոսկվացի աշակերտուհի, աղմկահարույց սպանության զոհ, որը բռնաբարվել և սպանվել է 2008 թվականի սեպտեմբերի 30-ի լույս հոկտեմբերի 1-ի գիշերը, Ռուսաստանի Մոժայսկի շրջանի Կուբինկա փողոցի 1-ին շենքի՝ իր տանից ոչ հեռու գտնվող 16 տան բակում։ Հոկտեմբերի 23-ին ձերբակալվել է հանցագործության մեջ կասկածվողը։ 2009 թվականի հունիսին մեղադրյալը, որը հանդիսանում էր Ուզբեկստանի քաղաքացի, մեղավոր է ճանաչվել սպանության, բռնաբարության, սեռական բնույթի բռնի գործողություններ կատարելու մեջ և դատապարտվել 23 տարվա ազատազրկման։ Գործը հասարակական մեծ հնչեղություն է առաջացրել ռուսական ԶԼՄ-ներում և համացանցում։

Աննա Բեշնովայի սպանություն
Մահվան վայրՄոսկվա

Սպանություն խմբագրել

Սեպտեմբերի 30-ի լույս հոկտեմբերի 1-ի գիշերը Մոսկվայի արևմուտքում գտնվող Կուբինկա փողոցի տան բակում սպանվել է Մոսկվայի թիվ 714 դպրոցի 10-րդ դասարանի աշակերտուհի Աննա Բեշնովան։ Դիակը հայտնաբերվել է նրա դպրոցից 30 մետր հեռավորության վրա[1]։ Դատաբժշկական փորձագետները պարզել են, որ Բեշնովան մահից առաջ ծեծի է ենթարկվել և բռնաբարվել։ Ընդ որում, ըստ ԶԼՄ-ների, որոշ բնակիչներ տեսել են դա, բայց ոչ ոք ոստիկանություն չի կանչել[2]։

Աննայի ծնողները՝ Տատյանա Վլադիմիրովնան մայրը, որի հետ նա ապրել է, և հայրը՝ Յուրի Էդուարդովիչը, որն արդեն շուրջ 11 տարի ապրել է մեկ այլ ընտանիքի հետ[3]։

Թաղված է Մոսկվայում Վոստրյակովյան գերեզմանատանը, տեղամաս № 126[4]։

Հետաքննություն խմբագրել

Ինչպես նշում էր Թերթ ռու-ն՝ «սպանության հետաքննությունը ռեզոնանս է առաջացրել և ակտիվորեն քննարկվել է բլոգներում ու համացանցում»։ Ռուսաստանի դատախազությանը կից Քննչական կոմիտեի Մոսկվայի քննչական վարչությունում հայտարարել են, որ, հաշվի առնելով հանրության մեծ ուշադրությունը, հետաքննությանը հատուկ նշանակություն է տրվում՝ «հետաքննությունը հաշվի է առնում հասարակական մեծ հնչեղություն, որն առաջացրել է այդ սպանությունը, ուստի փորձառու խուզարկուները հնարավոր ամեն ինչ անում են մարդասպանին գտնելու համար։ Քրեական գործով նշանակվել են զգալի քանակությամբ փորձաքննություններ, այդ թվում՝ համալիր, շարունակվում են քննության համար նշանակալի տեղեկություններ ունեցող անձանց հարցաքննությունները»[5]։

Հոկտեմբերի 23-ին Մոսկվայի Վիխինո միկրոշրջանի վարձակալած բնակարանում ձերբակալվել է կասկածյալ, Ուզբեկստանի քաղաքացի Ֆարխոդ Տուրսունովը, 31 տարեկան, բանվոր (գաստարբայտեր), որը խոստովանական ցուցմունք է տվել[6][7][8][9]։ Ներքին գործերի նախարարության ներկայացուցիչ Վիկտոր Բիրյուկովը հայտարարել է՝ «Աշակերտուհու սպանությունից հետո ազգայնական երիտասարդական որոշ կազմակերպությունների ակտիվիստներ փորձել են այդ հանցագործությունն օգտագործել իրենց շահադիտական նպատակներով՝ ազգային ատելություն և թշնամանք բորբոքելու համար՝ կոչ անելով հետաքննել սպանությունն իրենց ուժերով և մեղավորին դավաճանել «ժողովրդական դատարանին»[8][10]։

Հոկտեմբերի 4-ին Մոսկվայի Զամոսկվորեցկի շրջանային դատարանը թույլատրել է Տուրսունովի կալանքը, որը մեղադրվում է հանցագործության մեջ։ Տուրսունովը, ըստ ԶԼՄ-ների, ծնունդով Սամարղանդից է (Ուզբեկստան)[11][12]։ Ինքը՝ Տուրսունովը նշել է, որ ալկոհոլային խմիչքների օգտագործումից հետո ոչ ադեկվատ վիճակում է եղել։ Նրա խոսքով՝ սթափ վիճակում ինքը երբեք հանցագործություն չէր կատարի[13]։ Տուրսունովը, «Կոմսոմոլսկայա պրավդա» թերթի տվյալներով, հայտարարել է, որ մի քանի ժամ բռնաբարել է զոհին՝ «Ես թողեցի նրան առավոտյան։ Նա դժվարությամբ վեր կացավ, ամրացրեց ջինսը, իսկ հետո գոռաց, որ ամեն ինչ կպատմի մորը, դիմում կգրի ոստիկանությունում։ Հետո ես նրան գցեցի գետնին, սկսեցի ծեծել...»[6]։

Հասարակական հնչեղություն խմբագրել

Ըստ Կենտրոնական ԶԼՄ-ների՝ Աննա Բեշնովայի սպանությունը մեծ արձագանք է առաջացրել ռուսական բլոգոսֆերայում տեղեկատվության հրապարակումից հետո։ Այսպես, «Ինտերֆաքս» գործակալությունը հաղորդել Է, որ «Բեշնովայի սպանությունը, իր դաժանության պատճառով, միանգամից լայն հասարակական արձագանք է ստացել»։ «Վեստի» հեռուստաալիքի պորտալ Վեստի Ռու-ն գրում է, որ սպանությունը «վերջին շաբաթներին դարձել է այն հիմնական թեմաներից մեկը, որոնք քննարկվում են ինտերնետ-բլոգերի ռուսական հատվածում»[14][15]։ ՌԻԱ Նովոստի լրատվական գործակալությունը գրել է, որ «սպանությունը հասարակական լուրջ արձագանք է առաջացրել»[8]։ Ինչպես գրում է «Ռուս լրագրող» պարբերականը, «աշակերտուհու դաժան սպանությունը ցնցել է հասարակությանը»[16]։

«Ինտերֆաքս»-ի տվյալներով՝ տեղեկությունն ի սկզբանե հայտնվել է ՎԿ կայքում, որից հետո սկսել է տարածվել LiveJournal-ի բլոգերում[17]։

Ռուսական խոշոր «Կոմսոմոլսկայա պրավդա» թերթը մանրամասն լուսաբանել է գործը՝ նրան նվիրելով ութ հրապարակում՝ չորս տեսանյութով[18]։ Թերթի հեղինակներից մեկը՝ Խայիրբեկ Ալմակաևը, ընդգծել է, որ մարդասպանը համարվում է «աշխատավոր-ուզբեկ»[19]։ NEWSru- ը, մեկնաբանելով ներքին գործերի նախարար Ռաշիդ Նուրգալիևի հայտարարությունը, հասարակության դերը հանցագործությունների լուծման հարցում՝ նշել է՝ «15-ամյա մոսկվացի Աննա Բեշնովայի աղմկահարույց սպանությունը հաջողվել է բացահայտել նրա հարևանների ցուցմունքների և հասարակական հզոր հնչեղության շնորհիվ»[20]։

ԱՆԴՇ-ի աջակցությամբ հոկտեմբերի 12-ին Մոսկվայի Մոժայսկի շրջանի վարչակազմի մոտ տեղի ունեցավ չարտոնված[21] հանրահավաք, որտեղ մասնակիցները պահանջում էին, որ խորհրդի ղեկավարը գործը վերցնի անձնական վերահսկողության ներքո։ Հանդիպմանը ներկա էին մոտ 500 բնակիչ ու ԱՆԴՇ-ի և սլավոնական միության ակտիվիստներ[22][23]։ Ալեքսանդր Բելովը կարծիք է հայտնել, որ «Ռուսական երթ»-ի հերթական միջոցառումը պետք է նվիրել Բեշնովային։ Բելովը հայտարարել է՝ «ինձ համար Անյան ժամանակակից Ռուսաստանի և Մոսկվայի կերպար է, որին ամեն օր բռնաբարում և սպանում են օտարները»[24]։ Հանրահավաքի արդյունքում ոստիկանությունը ձերբակալել է 35 մարդու, այդ թվում՝ Բելովին[21]։ «Վաղը» թերթի տվյալներով՝ ձերբակալվածների թվում է եղել Վլադիմիր Տորը[25]։ Դեպքը բանավեճ է առաջացրել ռուս ազգայնականների շրջանում[25][26][27]։

Ազգային քաղաքականության հանրային տեղեկատվական կենտրոնի ղեկավար Թիմուր Մուզաևի կարծիքով՝ ԱՆԴՇ-ին առիթն օգտագործում է իր վրա ուշադրություն հրավիրելու համար[28].

Այժմ Մոսկվայում հանցագործությունը կրկին օգտագործվում է ԱՆԴՇ-ի կողմից, որպեսզի ուշադրություն հրավիրվի զանգվածային բազա կրկին ստանալու համար։ Իսկ նման բազա Մոսկվայում կա՝ գաճաճ սկինհեդական կազմակերպությունները ցրված են, պարզապես երիտասարդներ, որոնք այս կամ այն պատճառով վարակված են ազգամիջյան ատելությամբ։ Որպեսզի միավորել այդ կազմակերպություններին, ԱՆԴՇ-ին պետք է կարգախոս, պետք է մի գաղափար։

«Էքսպերտ» ամսագրի հեղինակ, գրող Ելենա Չուդինովան կարծում է, որ դեպքը մի շարք ԶԼՄ-ների լուսաբանելու մոտեցումը «երկակի ստանդարտների» քաղաքականության դրսևորում է.

Ահա մեզ մոտ էլ այսօր ամեն ոք, ով փորձում է ուշադրություն գրավել աշակերտուհու մահվան վրա, իհարկե, «արյան վրա PR է անում»։ (Պարզվում են արտահայտություններ և ավելի վատ, որոնք զուրկ են մահացած աղջկա հանդեպ տարրական մարդկային կարեկցանքից՝ «ազգայնականները թափ են տալիս փոքրիկ դիակին»)։ Բայց միայն հարց է առաջանում. ինչու՞ տաջիկ աղջկա սպանության շուրջ զգալիորեն ավելի մեծ աղմուկի դեպքում ինքնագովազդի մեջ ոչ մեկին չեն մեղադրել։ Ինչու՞ մի դեպքում հնարավոր է միայն «արդար զայրույթը», իսկ մյուսում՝ բացառապես «PR»-ը։

Չուդինովան քննադատում է «Մոսկովսկի կոմսոմոլց»-ի հոդվածը, որտեղ լուսաբանվում են Բեշնովայի անձնական կյանքի մանրամասները[29]։ Չուդինովի մեկ այլ հոդվածում, գնահատելով «զոհված երեխայի կերպարի սևացման» Բեշնովի անձնական կյանքի մասին տեղեկատվությունը, պնդում է, որ այնուհետև «լիբերալ-ընդդիմադիր ճամբարի» միջավայրից նոր ակցիա է կազմակերպվել՝ «հասարակության ուշադրությունը շեղելու Անի Բեշնովայի գործից»։ ԶԼՄ-ներում ապատեղեկատվություն է տարածվել այն մասին, որ սկինհեդները սպանել են իրականում գոյություն չունեցող իրկուտսկի դպրոցական-հակաֆաշիստուհի Օլգա Ռուկոսիլային[30][31][32]։ Ընդ որում, ինչպես գրում է Չուդինովան, համեմատությունները կատարվել են ոչ Բեշնովայի օգտին[31]։ Իրկուտսկի աշակերտուհու սպանության մասին հաղորդումներ են հայտնվել, մասնավորապես, «Էխո Մոսկվի»-ում (այդ թվում Грани.ру-ում՝ հղումով)[33][34], NEWSru.co.il-ում[35], «Փաստարկներ ե-փաստեր»-ում[36], գերմանական Die Tageszeitung թերթում[37]։ Իրկուտսկի իրավապահ մարմիններում հերքել են նման աշակերտուհու գոյության մասին տեղեկատվությունը[38][39]։ ԱՆԴՇ-ի ակտիվիստ Վլադիմիր Տորը նույնպես բացասաբար է գնահատել իրկուտսկի աշակերտուհու մասին տեղեկատվության հայտնվելը[40].

Մենք ականատես եղանք զանգվածային հասարակական գիտակցության առաջարկած երկու սցենարների պայքարին:Մեկը վերցված է կյանքից, և այն չափազանց տհաճ է ներկայիս իսթեբլիշմենթի համար, որպես «սխալ», բորբոքող։ Բայց սա է, ավաղ, կյանքը։ ԱԴՆՇ-ի տղաները ասում են դառը ճշմարտությունը, հիվանդությունը անվանում են իրենց անունով։ Քանի որ հիվանդության փաստի ճանաչումը վերականգնման անհրաժեշտ նախադրյալ է։ Երկրորդ սցենարը, «բավականին պարկեշտ», «ճիշտ» տեսանկյունից, աղքատ աղջիկների սարսափելի ռուս ազգայնականները փողոցներում ուտում են, իսկ նրանց քուղերով կծում են՝ խոչընդոտելով խաղաղությանը, խորշին ու շնորհը բազմաէթնիկ ռուս ազգին։

«Եդինայա Ռոսիայի Երիտասարդ գվարդիայի» քաղխորհրդի անդամ Մարիա Սերգեևան ոչ կոռեկտ է համարում Բեշնովայի հասցեին արված արտահայտությունները[41]։

Այս սպանությունը ցնցել Է համացանցը և ազգայնական շարժումները։ Եվ գրեթե անմիջապես հանգուցյալ Աննայի վրա ցեխ լցվեց այդ նույն գրասենյակային ստրուկներից։ Նրանց կարծիքով, Մոսկվայի նորմալ աշակերտուհու հետ նման բան չէր կարող տեղի ունենալ, Անյայի սպանությանն ու բռնաբարությանը ինքն է բախվել։ Մարդիկ, ովքեր երբեք կյանքում չեն տեսել Անյային, նրան անվանում էին անպարկեշտ և հարբեցող, առանց հապաղելու պնդելով, որ Բեշնովան ինքն է մեղավոր ամեն ինչի համար։ Նրա լուսանկարները հայտնաբերել են մինի կիսաշրջազգեստով, որոնք իբր հաստատում են Անիայի անկարգությունները։

Սերգեևան նշել է, որ այդ տարիքում նա նաև մինի կիսաշրջազգեստ է կրել, «հյուր է գնացել տղայի մոտ» և ուշ վերադարձել տուն, դատապարտել նման գնահատականները։

Հաջորդ օրերին Մոսկվայում սպանվել են մի քանի օտարերկրացիներ, ինչը որոշ ԶԼՄ-ներ կապում էին Բեշնովի վրեժխնդրության հետ[42]։ Նոյեմբերին ԶԼՄ-ները նշել են Մոջայի շրջանում Միջին Ասիայից աշխատավորների ազատումը[43]։

Դեկտեմբերի 6-ին Մոժայսկի շրջանի վարչակազմի շենքի մոտ գտնվող աղբարկղում հայտնաբերվել է Տաջիկստանի 20-ամյա քաղաքացի Սալոհիտդին Ազիզովի գլուխը[44]։ Մի շարք իրավապաշտպան կազմակերպությունների հասցեներով ուղարկված էլեկտրոնային նամակների համաձայն՝ սպանության պատասխանատվությունն իր վրա է վերցրել նախկինում անհայտ «ռուս ազգայնականների մարտական կազմակերպությունը»[45]։ Հետաքննությունը դիտարկել է տարբեր վարկածներ[46]։ Սակայն ԶԼՄ-ների կարծիքով նեոնացիստների մասնակցության վարկածը ամենահավանականն է[47]։ Տաջիկստանի արտաքին գործերի նախարարությունը Ռուսաստանի ներկայացուցչին բողոքի նոտա է հղել սպանության կապակցությամբ[48]։ Ավելի ուշ հետաքննությունը կպարզի, որ սպանությունը կատարել են Ալեքսեյ Կորշունովը, որը հետագայում սպանել է հակաֆաշիստ Իվան Խուտորսկուն և դատավոր Էդուարդ Չուվաշովին, և Ալեքսանդր Պարինովը։ Սպանությունից հետո իշխանություններին ուղղված դիմումը կազմել է Նիկիտա Տիխոնովը, որը հետագայում ցմահ դատապարտվել է Ստանիսլավ Մարկելովի և Անաստասիա Բաբուրովայի սպանության համար[45]։

2008 թվականի դեկտեմբերի 10-ին Մոսկվայի արևմտյան շրջանի ՆԳՎ մամուլի ասուլիսում նշվեց. «Նացիստները աղջկա ողբերգությունը օգտագործել են իրենց շահերից ելնելով և որոշել են ապօրինի ներգաղթյալների դեմ պայքարի դրոշի ներքո վախեցնել մայրաքաղաքի հյուրերին»[49]։

Դատ և դատավճիռ խմբագրել

2009 թվականի հունիսի 8-ին Մոսկվայի քաղաքային դատարանը Տուրսունովին մեղավոր էր ճանաչել սպանության (ՌԴ ՔՕ 105-րդ հոդված), բռնաբարության (ՌԴ ՔՕ 131-րդ հոդված) և սեռական բնույթի բռնի գործողություններ կատարելու մեջ (ՌԴ ՔՕ 132-րդ հոդված) և դատապարտել 23 տարվա ազատազրկման խիստ ռեժիմի գաղութում (դատախազը խնդրել էր պատիժ նշանակել 21 տարի ժամկետով. բացի այդ, Աննայի ծնողների օգտին դատապարտված դատապարտյալից բարոյական վնասի փոխհատուցման 4 մլն ռուբլի է բռնագանձվել[50][51]։

Դատավճռից դժգոհ են մնացել Ինչպես Թուրսունովի փաստաբանը, այնպես էլ Բեշնովայի ծնողները. առաջինը կարծում է, որ դատարանը չի պարզել գործի բոլոր հանգամանքները, երկրորդը, որ դատավճիռն ավելորդ մեղմ է (ծնողների կարծիքով, սպանողը պետք է պատիժ նշանակեր ցմահ ազատազրկման տեսքով)։ Երկու կողմերն էլ հայտարարել են այդ դատավճիռը բողոքարկելու իրենց մտադրության մասին[52]։

2009 թվականի հոկտեմբերի 6-ին Ռուսաստանի Գերագույն դատարանը 23-ից նվազեցրել է Տուրսունովի կալանքի ժամկետը՝ հաշվի առնելով նրա զղջումը և հետաքննությանը ցուցաբերվող օգնությունը[53]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. «В столице задержан подозреваемый в убийстве 15-летней школьницы Анны Бешновой». ТВЦ. 2008 թ․ հոկտեմբերի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  2. «Убийце Анны Бешновой предъявлено обвинение». Новые известия. 2008 թ․ հոկտեմբերի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  3. Кашин, Олег (2008 թ․ հոկտեմբերի 22). «Куртка с надписью «Фитинг»». Русская жизнь. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  4. Фотографии могилы Анны Бешновой на Востряковском кладбище в Москве
  5. Алёна Марьянова (2008 թ․ հոկտեմբերի 23). «Насильник выделялся спецодеждой». gazeta.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  6. 6,0 6,1 Александр Бойко (2008 թ․ հոկտեմբերի 27). «Перед смертью Аня Бешнова кричала: Мамочка, помоги!». Կոմսոմոլսկայա պրավդա. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  7. «По подозрению в убийстве Бешновой задержан разнорабочий из Узбекистана». Интерфакс. 2008 թ․ հոկտեմբերի 24.
  8. 8,0 8,1 8,2 «Задержанный по делу Анны Бешновой признался в том, что убил её». ՌԻԱ Նովոստի. 2008 թ․ հոկտեմբերի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  9. Люся Мовсесян (2008 թ․ հոկտեմբերի 23). «Московская трагедия». Lenta.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  10. «По подозрению в убийстве школьницы Анны Бешновой задержан разнорабочий из Узбекистана». ИТАР-ТАСС. 2008 թ․ հոկտեմբերի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ հունիսի 24-ին. Վերցված է 2008 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  11. «Суд санкционировал арест возможного убийцы Анны Бешновой». Коммерсантъ. 2008 թ․ հոկտեմբերի 24. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  12. «Суд санкционировал арест подозреваемого в убийстве 15-летней школьницы». ՌԻԱ Նովոստի. 2008 թ․ հոկտեմբերի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  13. Владимир Баринов (2008 թ․ հոկտեմբերի 23). «Узбек хотел затеряться в Москве». № 203. gzt.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հոկտեմբերի 25-ին. {{cite web}}: Invalid |url-status=project-closed (օգնություն)
  14. «Санкционирован арест подозреваемого в убийстве Анны Бешновой». Вести.Ru. 2008 թ․ հոկտեմբերի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  15. «Прокуратура намерена арестовать убийцу московской школьницы». Вести.Ru. 2008 թ․ հոկտեմբերի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  16. «Подозреваемый задержан». Русский репортёр. 2008 թ․ հոկտեմբերի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  17. Христианова, Мария (2008 թ․ հոկտեմբերի 24). «Убийца Бешновой найден?». Интерфакс.
  18. «Убийство Ани Бешновой». Կոմսոմոլսկայա պրավդա. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  19. Алмакаев, Хаирбек (2008 թ․ հոկտեմբերի 23). «Убийца Ани Бешновой задержан. Это дворник-узбек». Կոմսոմոլսկայա պրավդա. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  20. «МВД РФ: благодаря участию общества уровень преступности снизился на 10 %». NEWSru. 2008 թ․ հոկտեմբերի 29. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  21. 21,0 21,1 «На несанкционированно митинге в столице задержан лидер националистической организации ДПНИ Александр Белов». Эхо Москвы. 2008 թ․ հոկտեմբերի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  22. Кеворкова, Надежда (2008 թ․ հոկտեմբերի 13). «Лжемитинг лжерусских лжепатриотов». № 195. gzt.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. {{cite web}}: Invalid |url-status=project-closed (օգնություն)
  23. Козенко, Андрей (2008 թ․ հոկտեմբերի 14). ««Русский марш» споткнулся на сходе». Коммерсантъ. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  24. Белов, Александр (2008 թ․ հոկտեմբերի 15). «Русский марш будет посвящён Ане Бешновой». Агентство политических новостей. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  25. 25,0 25,1 Загатин, Сергей (2008 թ․ հոկտեմբերի 15). «Русский дозор». Завтра. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  26. Бойков, Игорь (2008 թ․ հոկտեմբերի 27). «Русские: равнодушная нация». Агентство политических новостей. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  27. Астахов, Дмитрий (2008 թ․ հոկտեմբերի 28). «О русской трусости и равнодушии». Агентство политических новостей. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  28. Агамиров, Карэн (2008 թ․ հոկտեմբերի 13). «ДПНИ записало убийство себе в актив». Радио Свобода. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  29. Чудинова, Елена (2008 թ․ հոկտեմբերի 16). «О деле Ани Бешновой». Эксперт Online. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  30. Соколов-Митрич, Дмитрий (2008 թ․ հոկտեմբերի 28). «Иркутская девочка». ՌԻԱ Նովոստի. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  31. 31,0 31,1 Чудинова, Елена (2008 թ․ հոկտեմբերի 23). «О фантоме в красных шнурках». Эксперт Online. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  32. Люстрицкий, Дмитрий (2008 թ․ հոկտեմբերի 22). «Убийство, которого не было». Восточно-сибирская правда. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  33. «В Иркутске убита шестнадцатилетняя девушка». Эхо Москвы. 2008 թ․ հոկտեմբերի 18.
  34. «В Иркутске скинхеды избили до смерти 16-летнюю девушку из-за красных шнурков». Эхо Москвы. 2008 թ․ հոկտեմբերի 18.
  35. «Иркутские скинхеды убили девушку «за красные шнурки»». NEWSru.co.il. 2008 թ․ հոկտեմբերի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  36. Роганов, Сергей (2008 թ․ հոկտեմբերի 20). «Что фа, что антифа — все равно потери будут». Аргументы и факты. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  37. Bernhard Clasen (2008 թ․ հոկտեմբերի 23). «Russlands Rechte machen mobil». TAZ. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  38. Рютина, Ксения; Корк, Берт (2008 թ․ հոկտեմբերի 23). «Информация об убийстве оказалась провокацией?». СМ Номер один. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  39. Соколов-Митрич, Дмитрий (2008 թ․ հոկտեմբերի 23). «Иркутская девочка». ՌԻԱ Նովոստի. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  40. Тор, Владимир (2008 թ․ հոկտեմբերի 24). «Две мёртвые девочки». Агентство политических новостей. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  41. Сергеева, Мария (2008 թ․ հոկտեմբերի 23). «Анна Бешнова и рабы-наблюдатели». Молодая гвардия Единой России. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ հունիսի 26-ին. Վերցված է 2008 թ․ նոյեմբերի 2-ին.
  42. «Оппозиция взяла тайм-аут: Армения за неделю». REGNUM. 2008 թ․ հոկտեմբերի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  43. «Расправы неонацистов вселили ужас в московских дворников: начались увольнения». NEWSru. 2008 թ․ նոյեմբերի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  44. Перекрест, Владимир (2010 թ․ ապրիլի 14). «Идентификация БОРНа». Известия. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  45. 45,0 45,1 Туманов, Григорий; Козлов, Вячеслав (2014 թ․ փետրվարի 17). «Вскрытие БОРНа». Lenta.ru.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  46. Жеглов, Александр (2008 թ․ դեկտեմբերի 12). «Националисты приступили к казням». № 227 (4044). Коммерсантъ. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  47. Басков, Михаил (2008 թ․ դեկտեմբերի 12). «Снесло крышу». Lenta.ru. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  48. «Таджикистан вручил России ноту протеста». Русская служба Би-би-си. 2008 թ․ դեկտեմբերի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  49. «Итоги пресс-конференции 10 декабря». Официальный сайт УВД по Западному округу Москвы. Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ մարտի 2-ին. Վերցված է 2008 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  50. «Родители Анны Бешновой обжалуют приговор убийце». Известия. 2009 թ․ հունիսի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  51. «Мосгорсуд приговорил выходца из Узбекистана к 23 годам колонии за убийство Ани Бешновой». NEWSru.com. 2009 թ․ հունիսի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  52. «Родители убитой 15-летней школьницы Бешновой обжалуют приговор убийце». ՌԻԱ Նովոստի. 2009 թ․ հունիսի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.
  53. Миронов, Никита (2009 թ․ հոկտեմբերի 7). «Убийце московской школьницы Анны Бешновой скостили срок». Կոմսոմոլսկայա պրավդա. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 24-ին.

Գրականություն խմբագրել

  • Перин Р. Л. SEXсуальные отношения в деградирующем обществе. — СПб.: АПИ, 2009.
  • Этнополитическая ситуация в России и сопредельных государствах в 2008 году: Ежегодный доклад Сети этнологического мониторинга и раннего предупреждения конфликтов / В. А. Тишков, В. В. Степанов. — М.: ИЭА РАН, 2009. — 404 с. — ISBN 5-201-00854-2
  • Ксенофобия, свобода совести и антиэкстремизм в России в 2008 году. Сборник ежегодных докладов. Информационно-аналитического центра «СОВА». / А. М. Верховский, Г. В. Кожевникова, О. А. Сибирева. — М.: Центр «Сова», 2009. — 158 с.

Արտաքին հղումներ խմբագրել