«Վարակիչ հիվանդությունների մաթեմատիկական մոդել»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ «Վարակների մաթեմատիկական մոդելը փորձում է կանխատեսել համաճարակի հ...»:
(Տարբերություն չկա)

20:13, 1 Ապրիլի 2020-ի տարբերակ

Վարակների մաթեմատիկական մոդելը փորձում է կանխատեսել համաճարակի հավանական ելքը, ինչը օգնում է հանրային առողջապահության արդյունավետ միջամտությանը: Օգտվելով պարզ ենթադրություններից և վիճակագրական տվյալներից՝ մասնագետները փորձում են գտնել վարակի մաթեմատիկական մոդելի պարամետրերը, որոնց օգնությամբ հաշվում են տարբեր միջամտությունների (ինչպես օրինակ՝ պատվաստումներ) հնարավոր հետևանքները:

Պատմություն

Վարակիչ հիվանդությունների մոդելավորումը կիրառվում է հիվանդության տարածման մեխանիզմները ուսումնասիրելու, զարգացման ապագա ընթացքը կանխատեսելու և համաճարակի կառավարման ռազմավարություն որոշելու համար[1]:

Մահվան պատճառը սիստեմատիկ կերպով քանակապես բնութագրելու առաջին փորձերը արել է գիտնական Ջոն Գրաունթը՝ 1662 թվականի «Natural and Political Observations made upon the Bills of Mortality» գրքում: Գրաունթի հետազոտությունները համարվում են «մրցակցող ռիսկերի տեսության» սկիզբը, որը, ըստ Դալեը ու Գանիի[1], «ժամանակակից համաճարակաբանների շրջանում լավ հաստատված տեսություն է»:

Հիվանդությունների տարածումը մաթեմատիկորեն մոդելավորելու առաջին փորձերը արել է Դանիել Բեռնուլին 1766 թվականին: Բերնուլին փորձում էր իր մոդելով պաշտպանել բնական ծաղիկի դեմ պատվաստումը[2]: Այս հաշվարկները ցույց տվեցին, որ բնական ծաղիկի դեմ համընդհանուր պատվաստումների արդյունքում կյանքի միջին տևողությունը 26 տարի 7 ամսից կդառնա 29 տարի 9 ամիս[3]: Դանիել Բեռնուլիի աշխատանքները նախորդել են ժամանակակից մանրէների տեսությանը:

20-րդ դարի սկզբին Ուիլյամ Համերը[4] և Ռոնալդ Ռոսը[5] զանգվածի ներգործության օրենքի միջոցով մեկնաբանել են համաճարակների վարքագիծը:

Կերմակ-Մակքենդրիքի (1927) և Ռիդ-Ֆրոսթի համաճարակային մոդելները նկարագրել են զգայունակ, վարակված և իմուն անձանց կապը: Կերմակ-Մակքենդրիքի համաճարակային մոդելը հաջողությամբ կանխատեսում էր համաճարակի բռնկման վարքը[6]:

Ծանոթագրություններ

  1. 1,0 1,1 Daley, D. J. & Gani, J. (2005). Epidemic Modeling: An Introduction. NY: Cambridge University Press.
  2. Hethcote, H. W. (2000). "The mathematics of infectious diseases." Society for Industrial and Applied Mathematics, 42, 599–653.
  3. Bernoulli, D. & Blower, S. (2004). "An attempt at a new analysis of the mortality caused by smallpox and of the advantages of inoculation to prevent it." Reviews in Medical Virology, 14, 275–288.
  4. Hamer, W. (1928). Epidemiology Old and New. London: Kegan Paul
  5. Ross, Ronald (1910). The Prevention of Malaria.
  6. Brauer, F. & Castillo-Chávez, C. (2001). Mathematical Models in Population Biology and Epidemiology. NY: Springer.