Պյոտր Ստեգնի
Պյոտր Ստեգնի (ռուս.՝ Пётр Влади́мирович Сте́гний, հունվարի 14, 1945 կամ 1945[1]), խորհրդային և ռուս դիվանագետ և պատմական։ Պատմական գիտությունների դոկտոր։
| Պյոտր Ստեգնի | |
| Կրթություն՝ | Միջազգային հարաբերությունների Մոսկվայի պետական ինստիտուտ |
|---|---|
| Գիտական աստիճան՝ | պատմական գիտությունների դոկտոր |
| Մասնագիտություն՝ | դիվանագետ և պատմաբան |
| Ծննդյան օր | հունվարի 14, 1945 (79 տարեկան) կամ 1945[1] |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսաստան[2]
|
| Պարգևներ |
  և  |
Կենսագրություն
խմբագրել1968 թվականին ավարտել է ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության Մոսկվայի Լոմոնոսովի անվան պետական համալսարանը և 1989 թվականին ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության բարձրագույն դիվանագիտական դպրոցը։ Պատմական գիտությունների դոկտոր։
1968 թվականից զբաղվում է դիվանագիտական գործունեությամբ։
- 1968 թվականից մինչև 1986 թվականը Սուդանում, Եմենում և Եգիպտոսում եղել է ԽՍՀՄ դեսպանատան աշխատակից։
- 1986-1990 թվականներին Լիբիայում եղել է ԽՍՀՄ դեսպանատան խորհրդական-դեսպանորդ։
- 1991-ից մինչև 1992 թվականը եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարության Մերձավոր Արևելքի և Հյուսիսային Աֆրիկայի երկրների վարչության պետի տեղակալ։
- 1992 թվականի դեկտեմբերի 31-ից մինչև 1998 թվականի մարտի 24-ը Քուվեյթում եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան։
- 1998 թվականի մայիս-օգոստոս ամիսներին եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարության պատմա-փաստագրական դեպարտամենտի տնօրենի պաշտոնակատար։
- 1998 թվականի օգոստոսից մինչև 2003 թվականի փետրվարը եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարության պատմա-փաստագրական դեպարտամենտի տնօրեն
- 1999 թվականի հոկտեմբերի 31-ից մինչև 2003 թվականի ապրիլի 21-ը եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարության կոլեգիայի անդամ[3][4]։
- 1999 թվականի հոկտեմբերի 31-ից մինչև 2003 թվականի մայիսի 28-ը եղել է Ռուսաստանի Դաշնության դաշնային արխիվային ծառայության կոլեգիայի անդամ[5][6]։
- 2003 թվականի փետրվարի 27-ից մինչև 2007 թվականի հունվարի 31-ը Թուրքիայում եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան։
- 2007 թվականի հունվարի 31-ից մինչև 2011 թվականի հուլիսի 8-ը Իսրայելում եղել է Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան։
Անձնական կյանք
խմբագրելԱմուսնացած է, ունի մեկ որդի և մեկ դուստր։
Դիվանագիտական աստիճան
խմբագրել- Արտակարգ և լիազոր դեսպան (1992 թվականի դեկտեմբերի 24)[7]
Ստեղծագործություններ
խմբագրել- Улыбка сфинкса [Об АРЕ] — М.: Наука, 1985
- Под сенью восьмиконечного креста (Мальтийский орден и его связи с Россией) — М.: Международные отношения, 1991
- Посол III класса. Повествование о российском дипломате А. М. Обрескове... — М.: Наука, 1992
- Хроники времен Екатерины II: 1729-1796 гг. — М.: ОЛМА-Пресс, 2001
- Время сметь, или Сущая служительница Фива: Хроники времен Екатерины Великой — М.: ОЛМА-Пресс, 2002
- Разделы Польши и дипломатия Екатерины II: 1772, 1793, 1795 — М.: Международные отношения, 2002
- Посол III класса. Хроники «времён Очаковских и покоренья Крыма» — М.: Феория, 2009
- «Прощайте, мадам Корф»: из истории тайной дипломатии Екатерины II — М.: Международные отношения, 2009
- Скитоначальник : жизнь и судьба игумена Серафима (Кузнецова) - М. : Индрик, 2017
Часть книг издана под псевдонимом Пётр Перминов[8]:
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ Bibliothèque nationale de France Record #14546561f // BnF catalogue général (ֆր.) — Paris: BnF.
- ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 31.10.1999 № 1778-р «О члене коллегии Министерства иностранных дел Российской Федерации»
- ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 21.04.2003 № 487-р «О членах коллегии Министерства иностранных дел Российской Федерации»
- ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 31.10.1998 № 1552-р «О члене коллегии Федеральной архивной службы России»
- ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 28.05.2003 № 683-р «О члене коллегии Федеральной архивной службы России»
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 24.12.1992 № 1630 «О присвоении Стегнию П.В. дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посла»
- ↑ Иная ипостась: писатели-дипломаты