Պաքսոս
Պաքսի կամ Պաքսոս (հուն․՝ Παξοί), ամենափոքր Հոնիական կղզին, որը տեղակայված է Հունաստանի արևմուտքում[1]:
 հուն․՝ Παξοί | ||
 | ||
| Երկիր |  Հունաստան
| |
| Կղզեխումբ | Հոնիական կղզիներ | |
| Ջրատարածություն | Հոնիական ծով | |
| Մակերես | 25 կմ2 | |
| Ամենաբարձր կետը | 248 մ | |
| Բնակչություն (2001) | 2253 մարդ | |
| Բնակչության խտությունը | 90,12 մարդ/կմ2 | |
  | ||
Փաստացիորեն՝ Պաքսոս անվան տակ հանդես են գալիս պաքսոսյան կղզիների համալիրը: Կղզիներից ամենախոշորը համանուն կղզին է: Համալիրի մեջ են մտնում նաև գինեգործությամբ հայտնի Անդիպաքսի կղզին և մի շարք այլ փոքրիկ ծովային փոքրիկ տարածքներ[2]:
Իրավականորեն պատկանում է Հունաստանի Հանրապետությանը:
ԱշխարհագրությունԽմբագրել
Կղզին գտնվում է Հունաստանի արևմուտքում՝ Հոնիական կղզեախմբում: Ափերը ողողում են Ատլանտյան օվկիանոսի մաս կազմող Միջերկրական ծովի ջրերը[2]:
Կղզին ունի մոտ 13 կմ (8 մղոն) երկարություն և 4 կմ լայնություն: Զբաղեցնում է մոտ 25 քառակուսի մետր տարածք: Ափագծի երկարությունը կազմում է 46 կմ:
Պաքսոսի ամենաբարձր կետը համարվում է Սուրբ Իսավր լեռնագագաթը` 250 մետր բարձրությամբ: Արևմտյան ափը ամբողջովին սպիտակ է: Ափագիծը քիչ է կտրատված: Տարածքի մեջ մասը բաղեցնում են խաղողի և ձիթապտղի այգիները:
Կղզու տարածքում գտնվող ամենամեծ քաղաքը Մագազեյոսն է: Առավել բնակեցված են հատկապես հարավային հատվածները: Կղզիաբնակները զբաղվում են հիմնականում բույսերի մշակմամբ:
ԴիցաբանությունԽմբագրել
Համաձայն հին հունական դիցաբանության՝ հույների դիցարանի ծովերի և օվկիանոսների աստված Պոսեյդոնը ստեղծել է Պաքսոս կղզին՝ իր եռաժանիով Կորֆու կղզուն հարվածելու համար:
Այդպես նա ապահովում էր իր և իր կնոջ՝ Ամփիտրիտեի խաղաղ հանգիստը այս կղզում:
ՏնտեսությունԽմբագրել
20-րդ դարի 60-ական թվականներին Պաքսոսի տնտեսության գլխավոր ճյուղը հանդիսանում էր ձկնորսությունը, սակայն գնալով այն զիջեց իր տեղը զբոսաշրջությանը:
Ցամաքի հետ միացված է լաստանավային ճանապարհով:
Տե՛ս նաևԽմբագրել
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Греция // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 2009 г. ; гл. ред. Г. В. Поздняк. — М. : ПКО «Картография» : Оникс, 2010. — С. 74. — ISBN 978-5-85120-295-7 (Картография). — ISBN 978-5-488-02609-4 (Оникс).
- ↑ 2,0 2,1 Словарь географических названий зарубежных стран / отв. ред. А. М. Комков. — 3-е изд., перераб. и доп. — М. : Недра, 1986. — С. 272.
ԳրականությունԽմբագրել
- В. Водовозов,. Ионийские острова // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.