Չաղաթայ (մոնղ․՝ Цагадай, միջին մոնղ․՝ ᠴᠠᠭᠠᠲᠠᠶ Čaɣatay, ույղ․՝ چاغاتايخان, չինարեն՝ 察合台, թուրքերեն՝ Çağatay, պարս.՝ جغتای‎, դեկտեմբերի 22, 1183(1183-12-22), Մոնղոլիա - 1242[1][2], Ալմալիկ, Չինաստան), մոնղոլ խան։

Չաղաթայ
Ծնվել է՝դեկտեմբերի 22, 1183(1183-12-22)
ԾննդավայրՄոնղոլիա
Մահացել է՝1242[1][2]
Վախճանի վայրԱլմալիկ, Չինաստան
ՏոհմChingissid?
խան
ՀայրՉինգիզ խան[1][2][3]
ՄայրԲորտե
ԵրեխաներMutukan?, Yesü Möngke?[3], Baidar?, Saruban? և Mochi Yaba?
ՀավատքԹենգրիականություն

Չինգիզ խանի երկրորդ որդին։

Մասնակցել է հոր արշավանքներին։ Նվաճած տիրույթները բաժանելիս 1224 թվականին հորից ստացել է միջինասիական տիրույթների մի մասը[4]։ Չաղաթայի ռազմակայանը գտնվել է Իլի գետի հովտում։ Չաղաթայը համարվել է մոնղոլների սովորութային իրավունքի լավագույն գիտակ, խստորեն հետևել է իրեն ենթակա մարզերում մոնղոլական օրենքների կիրառմանը[5]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 662  
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Չաղաթայ» հոդվածին։