Շմավոն Ազատյան

հայ ճարտարապետ
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ազատյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Շմավոն Ռուբենի Ազատյան (մարտի 3, 1925(1925-03-03)[1][2], Զաքաթալա, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2] - դեկտեմբերի 4, 1994(1994-12-04), Երևան, Հայաստան), ճարտարապետ, ՀԽՍՀ վաստակավոր ճարտարապետ (1968

Շմավոն Ազատյան
Ծնվել էմարտի 3, 1925(1925-03-03)[1][2]
ԾննդավայրԶաքաթալա, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]
Մահացել էդեկտեմբերի 4, 1994(1994-12-04) (69 տարեկան)
Վախճանի վայրԵրևան, Հայաստան
Ազգությունհայ
ԿրթությունՀԱՊՀ (1949)[1]
ԱշխատավայրԵրևաննախագիծ[1]
Ուշագրավ աշխատանքներՎանաձորի քիմիական գործարան[1], Երևանի մաթեմատիկական մեքենաների գիտահետազոտական ինստիտուտ[1], Էրեբունի թանգարան[1] և Սամարղանդի «Աֆրասիաբ» թանգարան[1]
Պարգևներ

Կենսագրություն

խմբագրել

1949 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։

1958 թվականից՝ Երևաննախագիծ ինստիտուտի ճարտարապետ, 1969 թվականից՝ արվեստանոցի ղեկավար, 1978-1993 թվականներին` Մոսկվայի պետական նախագծման ինստիտուտի Երևանի մասնաճյուղի կազմակերպիչ, 1984 թվականից` տնօրեն[3]։

Ստեղծագործական գործունեություն

խմբագրել

Շմավոն Ազատյանի նախագծերով կառուցվել են՝

Արժեքավոր է Ազատյանի «Հայկական շքամուտքեր» մենագրությունը (1987, ռուսերեն

Համահեղինակ է «Օձուն» (1960), «Գոշավանք» (1974) և հեղինակ «Կարմրավոր» (1996) ալբոմների։

Պատկերասրահ

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.)Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 1.
  3. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 98