Վիքիպեդիա

Չառլզ Ամիրխանյան

(Վերահղված է Շառլ Ամիրխանյանից)

Չառլզ Բենջամին Ամիրխանյան (անգլ.՝ Charles Amirkhanian, հունվարի 19, 1945(1945-01-19)[1], Ֆրեզնո, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ), ամերիկահայ երգահան։ Նա նաև հարվածային գործիքներ նվագող է, հնչյունային բանաստեղծ և ռադիոթողարկիչ։ Առավելապես հայտնի է իր էլեկտրաակուստիկ և տեքստաձայնային երաժշտությամբ։ Երգչուհի, երգահան և փերֆորմանս նկարչուհի Լորի Անդերսոնը բարձր է գնահատել նրա աշխատանքը. «Աուդիոկոլաժի արվեստը վերադարձել է... Երևակայական տարածության փայլուն զգացում է»[2]։

Չառլզ Ամիրխանյան
Ծնվել էհունվարի 19, 1945(1945-01-19)[1] (79 տարեկան)
Ֆրեզնո, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ
Երկիր ԱՄՆ
Մասնագիտությունկոմպոզիտոր, հնչյունային նկարիչ և լրագրող
ԿրթությունՖրեզնոյի բարձրագույն դպրոց

Կարիերա խմբագրել

Չառլզ Բենջամին Ամիրխանյանը 1980 թվականին Միլսի քոլեջից ստացել է գեղեցիկ արվեստների մագիստրոսի կոչումը։ Այնտեղ նա սովորել է էլեկտրոնային երաժշտություն և ձայնագրման տեխնիկա[3]։ 1969-1992 թվականներին եղել է Pacifica Radio-ի KPFA-FM-ի երաժշտական ղեկավարը (Բերքլի, Կալիֆոռնիա), իսկ 1977-1980 թվականներին դասախոսել է Սան Ֆրանցիսկոյի համալսարանում[3]։

1988-1991 թվականներին եղել է Թելյուրայդի ինստիտուտի «Կոմպոզիտորից կոմպոզիտոր» փառատոնի համաղեկավարը (Թելյուրայդ, Կոլորադո)։ Ամիրխանյանը Սան Ֆրանցիսկոյի «Other Minds» երաժշտական փառատոնի գործադիր տնօրենն ու գեղարվեստական ղեկավարն է, որը նա հիմնել է Ջիմ Նյումանի հետ 1992 թվականին։ Նա առանցքային դեր է խաղացել Քոնլոն Նանքառոուի, Ջորջ Անթեյլի և այլոց ստեղծագործությունները ձայնագրելու և պաշտպանելու գործում[4]։

1984 թվականին Ամերիկյան երաժշտական կենտրոնը Կալիֆոռնիայի Բերքլի քաղաքի KPFA FM-ում աշխատանքի համար նրան պարգևատրել է իր պատվոգրով՝ ամերիկացի կոմպոզիտորներին մատուցած ծառայությունների համար։ 2005 թվականին դրան հաջորդել է ևս մեկը՝ որպես Սան Ֆրանցիսկոյի «Other Minds» երաժշտական փառատոնի գործադիր տնօրենի և գեղարվեստական ղեկավարի[5]։ Երգահանների, հեղինակների և հրատարակիչների ամերիկյան միության (ASCAP) կողմից 1989 թվականին նա ստացել է Deems Taylor մրցանակը՝ ամերիկացի կոմպոզիտորներին մատուցած ծառայությունների համար։ Ամիրխանյանը 1997 թվականին ստացել է Ժամանակակից արվեստի հիմնադրամի «Դրամաշնորհներ արվեստագետներին» մրցանակը։ 2009 թվականին Chamber Music America-ն և ASCAP-ը նրան պարգևատրել են «Other Minds» երաժշտական փառատոնում ժամանակակից երաժշտության ավանտյուրային ծրագրավորման համար[6]։

Սկավառակագրություն խմբագրել

  • 10+2: 12 American Text-Sound Pieces (1975). 1750 Arch Records S-1752 (LP) reissued in 2003 on Other Minds/CD 1006-2 compilation which includes Amirkhanian's 'Just (1972)' and 'Heavy Aspirations (1973)
  • Lexical Music (1979). 1750 Arch Records S-1779 (LP)
  • Polipoetry Issues Numero 3: American Sound Poetry (1983). 3Vitre – EM 00383 (limited edition 7" LP) Compilation containing Amirkhanian's 'The Putts'
  • Mental Radio: Nine Text-Sound Compositions (1985). CRI-SD 523 (LP); reissued in 2009 on New World Records NWCRL 523 (CD)
  • Perspectives of New Music (1988). Compilation CD accompanying volume 26 issue. Contains: Pas de Voix (Portrait of Samuel Beckett)
  • Charles Amirkhanian and Noah Creshevsky: Auxesis: Electroacoustic Music, Centaur Records 1995 – CRC 2194
  • Walking Tune (1998). Starkland ST-206. "One of the Year's 20 best CDs," according to the Electronic Music Foundation. 
  • Charles Amirkhanian: Loudspeakers (2019). New World Records 80817 (2-CD set). "What links all these pieces is a creative ambiguity of genre, a delight in shifting back and forth between elements whose sources can be recognized and those whose can’t." – Kyle Gann 

Ստեղծագործությունների մասնակի ցանկ խմբագրել

Աշխատում է, եթե այլ բան նշված չէ. †-ը ցույց է տալիս ոչ պարտադիր կենդանի ձայնը (երը)։

  • Symphony I (for 13 players, 1965)
  • Words (1969)
  • Oratora Konkurso Rezulto: Autoro de la Jaro (Portrait of Lou Harrison, 1970)
  • If In Is (1971)
  • Radii (1970/2)
  • Dzarin Bess Ga Khorim (1972)
  • Just (1972)
  • Heavy Aspirations (1973)
  • Seatbelt Seatbelt (1973)
  • Roussier (not Rouffier) (1973)
  • Mugic (1973)
  • she and she (1974)
  • Muchrooms (1974)
  • Mahogany Ballpark (1976)
  • Dutiful Ducks (1977) †
  • Dreams Freud Dreamed (1979)
  • Egusquiza to Falsetto (chamber ensemble with tape, with Margaret Fisher, 1979)
  • Church Car (1980) †
  • Nite Traps (1981)
  • Dot Bunch (1981)
  • Hypothetical Moments (In the Intellectual Life of Southern California, 1981)
  • Maroa (1981) †
  • Too True (1982) †
  • Dog of Stravinsky (1982)
  • Andas (1982)†
  • The Real Perpetuum Mobile (1984)
  • Gold and Spirit (1984)
  • Metropolis San Francisco (1985-6)
  • Dumbek Bookache (1986) †
  • Walking Tune (A Room-Music for Percy Grainger, 1986–87)
  • His Anxious Hours (chamber ensemble with tape, 1987)
  • Pas de Voix (Portrait of Samuel Beckett, 1987)
  • Politics as Usual (1988)
  • Never Say Die (1989)
  • Im Frühling (1990)
  • Vers Les Anges (for Nicolas Slonimsky, 1990)
  • Bajanoom (1990)
  • Loudspeakers (for Morton Feldman, 1990)
  • A Berkelium Canon (1991, with Henry Kaiser)
  • Chu Lu Lu (1992)
  • Ka Himeni Hehena (The Raving Mad Hymn, 1997) †
  • Miatsoom (1994–97)
  • Son of Metropolis San Francisco (1997)
  • Marathon (1997) †
  • Octet for Ratchets (amplified percussion ensemble, 1998)
  • Pianola (Pas de mains, 1997–2000)
  • Mqsical Lou (2003)
  • Rippling the Lamp (violin and tape, 2006–7)
  • Quince Quinoa (2007) †

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online (գերմ.) / Hrsg.: A. Beyer, B. Savoy — B: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088 — doi:10.1515/AKL
  2. ↑ Listing for Starkland CD
  3. ↑ 3,0 3,1 Randel, Don Michael (2003). The Harvard Biographical Dictionary of Music. Harvard University Press. էջ 17.
  4. ↑ Grove Dictionary of Music and Musicians (Oxford University Press, 2004).
  5. ↑ «American Music Center Awards» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2012 թ․ ապրիլի 6-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
  6. ↑ ASCAP Award 2009

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Լսելու համար խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Չառլզ_Ամիրխանյան&oldid=9279302» էջից