Նիկ Պերումով (ռուս.՝ Ник Перумов, նոյեմբերի 21, 1963(1963-11-21)[1][2], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), հայկական ծագումով ռուս գրող, ռուսական ֆենտեզիի հիմնադիրներից մեկը։

Նիկ Պերումով
ռուս.՝ Николай Даниилович Перумов
Ծնվել էնոյեմբերի 21, 1963(1963-11-21)[1][2] (60 տարեկան)
ԾննդավայրԼենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Գրական անունКапитан Уртханг և Поль Уинлоу
Մասնագիտությունգրող, գիտաֆանտաստիկ գրող, Ֆանտաստիկ ժանրի գրող և մանրէաբան
Լեզուռուսերեն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ,  Ռուսաստան[3] և  ԱՄՆ[4]
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի պետական պոլիտեխնիկական համալսարան
Ժանրերֆենթեզի, գիտական ֆանտաստիկա և սթիմփանկ
 Nick Perumov Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Ծնվել է Լենինգրադում 1963 թվականի նոյեմբերի 21-ին։ Գրողի հայրը՝ հայազգի Դանիիլ Ալեքսանդրովիչ Պերումովը (մահացել է 2012 թ.), եղել է կենսաբանական գիտությունների դոկտոր, աշխատել է Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի մակրոմոլեկուլային միացությունների ինստիտուտի մոլեկուլային և ճառագայթային կենսաֆիզիկայի ամբիոնում[5]։

Ավարտել է Լենինգրադի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի կենսաֆիզիկայի ֆակուլտետի ֆիզիկայի և մեխանիկայի բաժինը՝ ինժեներ-ֆիզիկոսի մասնագիտությամբ։

Զբաղվել է մոլեկուլային կենսաբանությամբ և տասը տարի աշխատել է Լենինգրադի ԳՀԻ-ում։ Բացի այդ, Պերումովը մասնակցել է Չեռնոբիլի ԱԷԿ-ի վթարից տուժած երեխաների բուժման մեթոդների մշակմանը[6]։

Գրել սկսել է 1970-ականների վերջին։ Միևնույն ժամանակ, նա տարվել էր ֆանտաստիկ և գիտաֆանտաստիկ գրքերով, հատկապես Տոլկիենի գրքերով, որոնք նա կարդում էր բնագրով և կատարում էր թարգմանություն։ Եղել է տոլկինիստական շարժման մասնակից, ինչպես նաև «կապիտան Ուրտհանգ» կեղծանունով Ֆիդոնետ ցանցի հաճախակի այցելու։ Որպես սիրողական գրող Պերումովի առաջին խոշոր ստեղծագործությունը «Խավարում կամ 300 տարի անց Միջին երկրում» դիլոգիան էր, որի գործողությունը տեղի էր ունենում Միջերկրում՝ Ջոն Թոլքին ի աշխարհում։

Պերումովի գործընկերոջ առաջարկով դիլոգիան 1993 թվականին հրատարակել է «Կովկասյան գրադարան» հրատարակչությունը։ Վեց ամիս անց գրքի խմբագրված տարբերակը հրատարակվել է «Հյուսիս-արևմուտք» հրատարակչության կողմից «Խավարի օղակ» վերնագրով։ Գիրքը մեծ հաջողություն է ունեցել գիտական ֆանտաստիկայի շուկայում, այն ունեցել է ինչպես դրական, այնպես էլ քննադատական գնահատականներ։ Երկրպագուները «Խավարի օղակ»-ը համարում էին ռուսական մի ֆանտաստիկ ստեղծագործություն, մինչդեռ քննադատները դատապարտում էին Տոլկինի աշխարհի օգտագործումը և բանավիճում նրա բարոյական սկզբունքների դեմ։ 1994 թվականին գրողի դեմ անհաջող խուլիգանական հարձակում է իրականացվել, որը, հավանաբար, կապված է եղել հենց գրքի շուրջ եղած տարաձայնությունների հետ[7]։ Ի շարունակություն «Խավարի օղակ» դիլոգիային Պերումովն ավելի ուշ գրել է «Ադամանդ Հեննա» վեպը, որն ավելի քիչ հաջողություն է ունեցել։

Հետագայում Նիկ Պերումովը չի գրել Միջին երկրի մասին և գրքեր է հրապարակել միայն սեփական աշխարհների մասին։ Նրա գրքերի հիմնական պարամետրն էր դարձել փոխկապակցված աշխարհների համակարգը, որն առաջին անգամ հիշատակվել էր «Աստվածների մահը» վեպում։ Այն ներառում էր այնպիսի աշխարհներ, ինչպիսիք են Հյարդվարդը, Էվիալը, Մելջինը և այլն։ Կանոնավորված ամենամեծ գործը բազմաշերտ «Սուրի պահապանը» էպոսն էր։ Այն մոգի ու լրտես Ֆեսսի մասին էր, ովքեր ճանապարհորդում էին աշխարհների միջև, որոնք ներգրավված էին համընդհանուր ուժերի դիմակայության մեջ։ Կանոնավորված վեպերում հեղինակը հավատարիմ էր մնացել աշխարհագրական դիրքորոշմանը, որը մոտ էր նիցշանիզմին, հաճախ քննադատաբար էր վերաբերվում կրոնին։

Ավելի ուշ Պերումովը գրել է նաև այլ ժանրերում, ինչպիսիք են գիտական ֆանտաստիկան («Գանգը ձեռքերում», «Գանգը երկնքում»), ստիմպանկը («Վիշապների համար ժամանակ չկա», Սերգեյ Լուկյանենկոյի համահեղինակությամբ Մոլլի Բլեքուոտերի մասին գրքերի շարքը), այլընտրանքային պատմությունը («Կարմիր Մլավա»-ն Վերա Կամշայի համահեղինակությամբ)[8] :

1998 թվականին Ռուսաստանի ֆինանսական ճգնաժամից հետո կնոջ և երեք որդիների հետ տեղափոխվել է ԱՄՆ։ Սկզբում Դալասում, իսկ այնուհետև Հյուսիսային Կարոլինայում նա երկար ժամանակ զբաղվում էր գրքերի ստեղծմամբ՝ շարունակելով աշխատել գիտական ինստիտուտում իր հիմնական մասնագիտությամբ՝ կենսաֆիզիկայով և մոլեկուլային կենսաբանությամբ[9]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  2. 2,0 2,1 Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век (ռուս.) / под ред. О. В. Богданова
  3. LIBRIS — 2015.
  4. https://voterrecords.com/voter/49250872/nikolay-perumov
  5. «Մոլեկուլային և ճառագայթային կենսաֆիզիկայի ամբիոն։ Բիոպոլիմերային լաբորատորիա». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 12-ին.
  6. Sputnik. «Նիկ Պերումով. Ուտոպիայի հերոսները լավ տեսք կունենան Մինսկում »» (ռուսերեն). sputnik.by. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 12-ին.
  7. ««Երեք մահափորձեր Օրկա ՊԵՐՈՒՄՈՎԻ վրա՝ Լեյմարի վարկած»». www.kulichki.com. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 24-ին.
  8. Նիկ Պերումովը պատրաստվում է հրաժարվել ֆանտազիայից
  9. Յուլյա Ռիժենկովա (2016 թ․ հոկտեմբերի 12). ««Ամերիկայում ես չեմ ապրում, ես տուն եմ վարձում»։ Կենտրոնական արհմիութենական «Սոլիդարնոստ» թերթ - հոդվածներ» (ռուսերեն). www.solidarnost.org. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 6-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել