Յան Կունեն
Յան Կունեն (ֆր.՝ an KounenJ, մայիսի 2, 1964[1], Ուտրեխտ, Նիդերլանդներ[2]), ֆրանսիացի կինոռեժիսոր, սցենարիստ, օպերատոր, դերասան, պրոդյուսեր, քլիփմեյքեր։
 ֆր.՝ Jan Kounen | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մայիսի 2, 1964[1] (60 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Ուտրեխտ, Նիդերլանդներ[2] |
| Քաղաքացիություն |  Նիդերլանդների Թագավորություն և  Ֆրանսիա |
| Մասնագիտացում | դերասան, կինոպրոդյուսեր, կինոռեժիսոր և սցենարիստ |
| Պարգևներ |  |
| IMDb | ID ID 0468007 |
| jankounen.com | |
Կենսագրություն
խմբագրելԱվարտելով Նիսի դեկորատիվ արվեստի դպրոցը, որտեղ էլ նկարահանել է իր առաջին կարճամետրաժները, որպես օպերատորի օգնական և ռեժիսոր աշխատել է մի շարք տեսաֆիլմերի և վավերագրական ժապավենների վրա[3]։ 1989-ին ուշադրություն է գրավել «Ժիզել Կերոզեն» ֆիլմով, որն Ավորիազի ֆանտաստիկ կինոյի փառատոնում Մեծ մրցանակի է արժանացել որպես լավագույն կարճամետրաժ։ 1990-ականների սկզբին արդյունավետորեն աշխատել է գովազդի ոլորտում և նկարահանել մեծ ճանաչում գտած ևս երկու կարճամետրաժ` «Vibroboy»-ը և «Վերջին Կարմիր գլխարկը»` Էմանյուել Բեարի մասնակցությամբ։
1996-ին ասպարեզ է հանել իր առաջին խաղարկային ֆիլմը` յուրահատուկ ու դաժան «Դոբերմանը»` Վենսան Կասելի գլխավոր դերակատարմամբ[4]։ Ապա ճանապարհորդել է Մեքսիկայում և Պերուում` խորանալով այս երկրների տեղական մշակույթի մեջ։ 2004-ին վերադարձել է մեծ էկրան «Բլուբերի» պսիխոդելիկ վեսթերնով, որը Ժան-Միշել Շառլյեի և Ժան Մոբյուս Ժիրոյի հայտնի կոմիքսի էկրանացումն է` դարձյալ Վենսան Կասելի գլխավոր դերակատարմամբ։ Կենտրոնական Ամերիկայի ավանդական բժշկության ուսումնասիրությունը նույն տարի շարունակել է «Այլ աշխարհներ» վավերագրական ֆիլմով։ Այնուհետև մուտք է գործել մի նոր աշխարհ իր «99 ֆրանկ» կատակերգությամբ, որը կծու երգիծանք է գովազդի աշխարհի մասին, ըստ Ֆրեդերիկ Բեգբեդերի բեսթսելերի։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 BD Gest' (ֆր.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #130556904 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ AlloCine. «Jan Kounen». AlloCiné (ֆրանսերեն). Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 19-ին.
- ↑ Dobermann (1997) (անգլերեն), Վերցված է 2020-07-19-ին
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Յան Կունեն» հոդվածին։ |