Մոնոմետալիզմ

Մոնոմետալիզմ (հունարեն μόνος — մեկ և լատիներեն metallum — մետաղ բառերից), դրամական համակարգ, երբ ընդհանուր համարժեք և դրամաշրջանառության հիմք է ծառայում որևէ մետաղ։ Կարող է լինել պղնձե, արծաթե, ոսկե։ Պղնձե մոնոմետալիզմ գոյություն է ունեցել Հռոմում (մ․ թ․ ա․ III—II դդ․), արծաթեն՝ Ռուսաստանում (1843-1852 թթ.), Հոլանդիայում (1847-1875 թթ.), Հնդկաստանում (1852-1893 թթ.), Չինաստանում (մինչև 1935 թվականը)։

Ոսկե մոնոմետալիզմը սահմանվել է XVIII դարի վերջին Մեծ Բրիտանիայում, իսկ XIX դարի 2-րղ կեսից՝ արևմտյան մյուս երկրներում։ Միամետաղ համակարգի պայմաններում շրջանառում էին ոչ միայն ոսկե ու արծաթե, այլև թերարժեք դրամներ (օրինակ, ոսկե մոնոմետալիզմի պայմաններում՝ պղնձե ու արծաթե դրամներ, նաև արժենիշներ)։ Կապիտալիզմի զարգացմամբ առավել տարածուն դարձավ ոսկե մոնոմետալիզմը, իսկ Առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո այն փոխարինվեց բանկային տոմսերի ու թղթադրամների շրջանառությամբ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 715)։