Միջազգային վարպետ, ՖԻԴԵ-ի կողմից շախմատիստներին շնորհվող կոչում։ Տրվում է տղամարդ և կին շախմատիստներին 1950 թվականից՝ սահմանված նորմատիվային պահանջները կատարելու համար։ Կոչումը տրվում է ցմահ. եթե շախմատիստը լրացնում է գրոսմայստերի ավելի բարձր կոչումը, ապա նա սկսում է կրել այդ կոչումը։

Կոչումը ստանալու կարգը խմբագրել

 
Հայ առաջին միջազգային վարպետ Հենրիկ Գասպարյանի պատկերով փոստային նամականիշ

Կոչումը ստանալու համար շախմատիստը պետք է երեք անգամ լրացնի միջազգային վարպետի նորմա և նրա Էլոյի գործակիցը պետք է գերազանցի 2400-ը։

«Միջազգային վարպետ» կոչումը միջանկյալ է ՖԻԴԵ-ի վարպետի և գրոսմայստերի միջև։ Սակայն գրոսմայստերի կոչում ստանալու համար պարտադիր չէ լինել միջազգային վարպետ։ Համապատասխան հաջողության դեպքում շախմատիստին կարող է անմիջապես շնորհվել գրոսմայստերի կոչում՝ շրջանցելով միջանկյալ կոչումը։ Սակայն այդպիսի դեպքերն աշխարհում եզակի են. Լարրի Քրիստիանսեն, Վլադիմիր Կրամնիկ, Բորիս Գելֆանդ։

2010 թվականին աշխարհում կար 2876 միջազգային վարպետ։

Հայ միջազգային վարպետները խմբագրել

Հայերից առաջինը միջազգային վարպետի կոչում ստացել է Հենրիկ Գասպարյանը (1950)։ Նա նաև աշխարհում այդ կոչմանն արժանացած առաջին շախմատիստների շարքում է։

1952 թվականին այդ կոչմանն արժանացել է Տիգրան Պետրոսյանը։

Հայաստանաբնակ շախմատիստներից առաջինը միջազգային վարպետի կոչմանն արժանացել է Էդուարդ Մնացականյանը։

Աղբյուրներ խմբագրել