Միլադի աշտարակ
Միլադի աշտարակ (պարս.՝ برج میلاد), հայտնի է նաև Թեհրանի աշտարակ անվամբ, բազմակի նշանակության աշտարակ է Թեհրանում։ 6-րդ ամենաերկար աշտարակն է[1] և 24-րդն՝ աշխարհում[2]։
| Միլադի աշտարակ | |
| պարս.՝ برج میلاد | |
| Տեղագրություն |  Թեհրան
|
| Կառուցման ժամանակ | 1996-2007 |
| Օգտագործում | Հեռուստատեսային կենտրոն, Ռադիո, Էլեկտրակապ |
| Բարձրություն | |
|---|---|
| Տանիք | 315 |
| Տեխնիկական պարամետրներ | |
| Հարկերի թիվ | 12 |
| Տարածքը շինության մեջ | 154 400 մ² |
| Վերելակների թիվ | 6 |
| Ճարտարապետ | Մոհամադ Ռեզա Հաֆեզի |
| Տեղեկություններ SkyscraperPage կայքում | |
Գտնվում է Քարբ քաղաքի և Գիշա հատվածի միջև, ընդհանուր բարձրությունը՝ գետնից մինչև ալեհավաքի գագաթ կազմում է 435 մետր[3]։ Թեհրանի Միջազգային առևտրի ու համաձայնագրի կենտրոնի մասն է կազմում, որը նաև ներառում է հինգաստղանի հյուրանոց, համաձայնագրի կենտրոն, համաշխարհային առևտրի կենտրոն ու ՏՏ այգի[4][5][6]։
Պատմություն խմբագրել
Նախապատմություն խմբագրել
Միլադի աշտարակն առաջին անգամ առաջարկվել է Շահեսթան Փահլավի նախագծի շրջանակներում՝ Թեհրանի Աբաս Աբադ շրջանում և գծագրվել է ամերիկացի քաղաքային պլանավորող (ճարտարապետ) Ջեքլին Ռոբերթսոնի կողմից[7]։ Այս վայրը նախատեսված էր ընդգրկելու 5 մլն. քառակուսի մետր տարածք, որի մեկ-երրորդ մասը պետք է լիներ բացօթյա տարածք[8] և ուր կտեղավորվեին 50,000 բնակիչ, ինչպես նաև կառավարական գերատեսչություններ, առևտրային գրասենյակներ ու մի շարք մշակութային կենտրոններ՝ ներառյալ թանգարաններ, կատարողական արվեստի հաստատություններ և գրադարաններ[8]։ Նախագիծն արժեցել է մոտավորապես 5 մլրդ. ԱՄՆ դոլար (գնաճի պատճառով այն արժեցավ 21 մլրդ. ԱՄՆ դոլար)[8]։ Ընկերության աշխատակցուհին է եղել նաև Լիսա Հալաբին՝ Հորդանանի ապագա Նուր թագուհին[7]։ 1979 թվականի Իրանի Իսլամական Հեղափոխությունից հետո նախագծի իրականացումն ընդհատվում է։
Կառուցում խմբագրել
Աշտարակի կառուցումը սկսվել է 1997 թվականին և ավարտին հասել 11 տարի անց։ Այդժամ այն համարվում էր աշխարհում հեռահաղորդակցության չորրորդ ազատ կանգուն աշտարակը[6]։ Բացումը եղավ 2008 թվականին։ Ոմանց կարծիքով՝ Միլադի աշտարակի կառուցումը սկսվել է 2000 թվականից առաջ և ավարտվել 2008 թվականին[4][5][6]։ Նախագծի ղեկավարն է իրանցի ճարտարապետ Մոհամադ Ռեզա Հաֆեզին, գլխավոր կառուցողն է «Բոլանդ Փայե» ընկերությունը, իսկ հիմնական հաճախորդն ու ներդրողը՝ «Յադման Զադե» ընկերությունը՝ Թեհրանի քաղաքապետարանի մի ներկայացուցիչ[5]։ Աշտարակի հանդիսավոր բացումը տեղի է ունեցել 2009 թվականի փետրվարի 20-ին՝ Թեհրանի 55-րդ քաղաքապետ Մոհամադ Բաղեր Ղալիբաֆի ու Թեհրանի քաղաքային խորհրդի անդամների մասնակցությամբ։ Այս իրադարձությունը լուսաբանել են ավելի քան 250 տեղացի ու օտարերկրյա լրագրող։
Կառուցվածք և առանձնահատկություններ խմբագրել
Միլադի աշտարակն ամենաբարձր աշտարակն է Իրանում և հեռահաղորդակցության վեցերորդ ամենաբարձր աշտարակն՝ աշխարհում։ Բաղկացած է հինգ հիմնական մասերից՝ ներառյալ հիմքը, ընդունարանի կառույցը, լիսեռը, գլխամասային կառույցն ու ալեհավաքի կայմը։ Ընդունարանի կառույցը բաղկացած է վեց հարկերից։ Առաջին երեք հարկերը բաղկացած են 63 առևտրային միավորներից, 11 ռեստորանային բակերից, սրճարանից և առևտրային ապրանքների ցուցասրահներից, որը մոտավորապես 260 ք.մ. տարածք է կազմում[6]։ Ստորգետնյա առաջին և երկրորդ հարկերում են գտնում տեղակայման բաժիններն ու տվյալների կենտրոնը։ Առաջին հարկով կարելի է հասնել պահակատնակ։
Լիսեռը, որը կոնկրետ կառույց է, ունի 315 մ. բարձրություն։ Վեց վերելակ՝ վայրկյանում 7 մետր արագությամբ, այցելուներին հասցնում են աշտարակի վերնամաս։ Վերջինս մետաղյա կառույց է, կշռում է մոտավորապես 25000 տոննա և բաղկացած է 12 հարկից։ Վերին հարկերում գործում են հանրային արվեստի թանգարան, սրճարան, պտտվող ռեստորան, բարձրակարգ ռեստորան, հեղահաղորդակցության ու մեխանիկական հարկեր, կրակից թաքնվելու ապաստարաններ[9], փակօթյա ու բացօթյա դիտման հարթակ և երկնային գմբեթ[5]։ Քառաստիճան ալեհավաքի կայմի երկարությունը կազմում է մոտավորապես 120 մետր։ Միլադի աշտարակն ութանկյուն հիմք ունի, որը խորհրդանշում է պարսկական ճարտարապետությունը[5]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Milad Tower, a perfect product for a perfect project». NBN (Nasl Bartar Novin). n.d. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ նոյեմբերի 17-ին. Վերցված է 2009 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
- ↑ Andrew Burke, Mark Elliott. Iran (Lonely Planet Country Guide). p. 114. Lonely Planet Publications, 5th Edition, 2008. 978-1-74104-293-1.
- ↑ «Iran Opens World's 4th Highest Telecoms Tower». Cellular-News. 2009 թ․ սեպտեմբերի 8. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
- ↑ 4,0 4,1 «Borj-e Milad, Tehran - SkyscraperPage.com». Skyscraperpage.com. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Zafarani, H. «Seismic Response Analysis of Milad Tower in Tehran, Iran» (PDF). Iitk.ac.in. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «Milad Tower | Buildings». Emporis.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 29-ին.
- ↑ 7,0 7,1 Vanstiphout, Wouter. «The Saddest City in the World». The New Town. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 1-ին.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Khoshnood, Ardavan. «Shahestan Pahlavi». Aryamehr.com. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 1-ին.
- ↑ «Congress Venue». IUA. 2009 թ․ մարտի 13. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.(չաշխատող հղում)
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Միլադի աշտարակ Արխիվացված 2020-11-24 Wayback Machine
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Միլադի աշտարակ» հոդվածին։ |