Մեթիոնին

Մեթիոնին, a-ամինա —ϒ-մեթիլթիոկարագաթթու, CH₃SCH₂CH₂CH(NH₂)COOH, ծծումբ պարունակող մոնոկարբոնային ամինաթթու։ Անջատվել է կազեինի թթվային հիդրոլիզի արգասիքներից (1922)։ Կաթնասունների և մարդու օրգանիզմում մեթիլ խմբերի դոնորի դեր է կատարում․ցիստեինի կենսասինթեզում ծծմբի աղբյուր է։ Տ-ադենոզիլմեթիոնինի ձևով, որն առաջանում է Մեթիոնի և ադենոզինեռֆոսֆորաթթվի (ԱԵՖ) փոխազդեցությունից, մասնակցում է խոլինի, ադրենալինի և այլնի առաջացմանը։ Օրգանիզմում Մեթիոնին առաջանում է ասպարագինաթթվից։ Անփոխարինելի ամինաթթու է, մարդու օրական պահանջը 2,5-3 գ է։ Մեթիոնինի պակասը մարդու և կենդանիների սննդում առաջացնում է սպիտակուցների կենսասինթեզի խանգարում, աճի դանդաղում և այլն։

Մեթիոնին
Քիմիական բանաձև	C₅H₁₁NO₂S
Մոլային զանգված	2,5E−25 կիլոգրամ գ/մոլ
Խտություն	1,34 գ/սմ³ գ/սմ³
Քիմիական հատկություններ
pKa	2,29
Դասակարգում
CAS համար	59-51-8
PubChem	876, 5255805, 135373086
EINECS համար	200-432-1
SMILES	CSCCC(C(=O)O)N
ЕС	200-432-1
ChEBI	853
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Ծանոթագրություններ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մեթիոնին» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 379)։