Մասրենի վրացական
| Մասրենի վրացական | |
| Դասակարգում | |
| Թագավորություն | Բույսեր (Plantae) |
| Տիպ/Բաժին | Անոթավոր բույսեր (Tracheophyta) |
| Ենթատիպ | Սերմնավոր բույսեր (Spermatophytes) |
| Կարգ | Վարդածաղկավորներ (Rosales) |
| Ընտանիք | Վարդազգիներ (Rosaceae) |
| Ենթաընտանիք | Վարդայիններ (Rosoideae) |
| Ցեղ | Վարդենի (Rosa) |
| Տեսակ | Մասրենի վրացական (R. iberica) |
| Միջազգային անվանում | |
| Rosa iberica | |
Մասրենի վրացական (լատին․՝ Roza iberica), վարդազգիների ընտանիքի, մասրենի ցեղի բույս։
Նկարագրություն խմբագրել
Տերևաթափ թուփ է՝ 0.5—1.5 մ բարձրությամբ, երբեմն աճում է գետնատարած։ Փշերը բավականին խոշոր են, ծռմռված կամ կեռիկանման։ Տերևիկները 5-7 (հազվադեպ 9) հատ են, կլորավուն կամ ձվաձև, հիմքում սեղմված կամ կլորավուն, սուր սղոցաատամնաեզր։ Ծաղիկները սովորաբար միայնակ են, հազվադեպ 2-3-ական, խոշոր, սպիտակ կամ վարդագույն։ Բաժակաթերթիկները հասունացած հիպանթիումի վրա չռված են, գագաթում բլթակավոր, գծանման, պտղաբերման ժամանակ թափվում են։ Հասուն հիպանթիումը ձվաձև է կամ գնդաձև, հարթ կամ թեթևակի խոզանով ծածկված։
Էկոլոգիական խումբը' XI: Մշակության հավանական շրջանները` 1-32։
Տարածվածություն խմբագրել
Տարածված է Կովկասում, Միջին Ասիայում, Իրանում, Փոքր Ասիայում, Արևմտյան Հայաստանում։ Հայաստանում հանդիպում է Ապարանում, Արարատյան դաշտում, Զանգեզուրում, ստորինից մինչև վերին լեռնային գոտում, 900-2000 մ բարձրություններում, քարքարոտ լանջերում։
Կիրառություն խմբագրել
Արժեքավոր պատվաստակալ է[1]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. 1, Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ (403)։
 | Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մասրենի վրացական» հոդվածին։ |