Վիքիպեդիա

Մասնակից:Elll22/Ավազարկղ

Վիկի Լեանդրոս (), հունական ծագումով գերմանացի երգչուհի, 1972 թվականի Եվրատեսիլ մրցույթի հաղթող։

Կենսագրություն խմբագրել

Ծնվել է Կերկիրա կղզում երգիչ և կոմպոզիտոր Լեանդրոս Պապաթանասիու ընտանիքում։ 1958 թվականից սկսած հոր հետ ապրել է Գերմանիայում։ 1965 թվականին թողարկել է իր առաջին սինգլը՝ Messer, Gabel, Schere, Licht, որն իրեն դարձրեց հայտնի։ 1967 թվականին ստացել է առաջարկ ներկայացնելու Լյուքսեմբուրգը Եվրատեսիլ մրցույթում, որտեղ գրավեց չորրորդ տեղը L’amour est bleu երգով, հանդես գալով Վիկի անունով[1]։ Միևնույն ժամանակ երգը դարձավ միջազգային հիթ, որը դարձավ նրա երկարաժամկետ ժողովրդականության մեկնարկային կետն աշխարհի շատ երկրներում։

1971 թվականին ստացել է մրցանակ «Մոնտրոյի բրոնզե վարդ» իր «Իչ Բին» հեռուստաշոուի համար։ 1972 թվականին կրկին ներկայացրել է Լյուքսեմբուրգը Եվրատեսիլ մրցույթին 1972 թվականին, որտեղ զբաղեցրել է առաջին տեղը Après Toi[2] երգով, որի վաճառքն աշխարհում գերազանցել է 10 միլիոն օրինակ։ Իր կարիերիայի ընթացքում ձայնագրել է սինգլներ և ալբոմներ ութ լեզուներով, դառնալով 1970-ական թվականների հայտնի երգչուհիներից մեկը։ Մեծ հաջողություն ունեին երգչուհու Theo, wir fahr’n nach Lodz, Ich hab' die Liebe geseh’n, Die Bouzouki klang durch die Sommernacht, Ich liebe das Leben սինգլները։ Այդ շրջանում ձայնագրությունները թողարկվում էին տարին մեկ , իսկ երբեմն՝ երկու անգամ։

Երգչուհին ստացել է մեծաթիվ ոսկյա և պլատինե սկավառակներ աշխարհի տարբեր երկրներում, լինելով մի քանի տասնամյակների ընթացքում համաշխարհային լիդերներից մեկը վաճառված ձայնագրությունների քանակով։ Կարիերայի ընթացքում Վիկի Լեոնարդոսը ձայնագրել է ավելի քան 450 սինգլ և 460 LP տարբեր լեզուներով,ընդհանուր տպաքանակը գերազանցել է վաճառված 40 միլիոն կրկնօրինակը։

2006 թվականին մասնակցել է գերմանական ազգային Եվրատեսիլի նախընտրական փուլին, սակայն մատնվել է անհաջողության։ Նույն թվականին ընտրվել է փոխքաղաքապետ հունական նավահանգստային քաղաք Պիրեյոսում ՊԱՍՈԿ կուսակցության կողմից, սակայն 2008 թվականին թողեց իր պաշտոնը և վերադարձավ իր երաժշտական կարիերային։

2011 թվականին նա մասնակցել է Scooter գերմանական խմբի C’est Bleu թրեքիThe Big Mash Up ալբոմի ձայնագրմանը։ Թրեքը հիմնված է նրա L’amour est bleu հիթի հիման վրա, նրա կատարած առաջին երկու ոտանավորները փոխառված են։

Дискография խմբագրել

  • 1966: Songs und Folklore
  • 1967: A taste of… Vicky
  • 1968: Summertime forever
  • 1969: Vicky und ihre Hits
  • 1969: Ich glaub' an dich
  • 1971: Ich bin
  • 1972: Vicky Leandros
  • 1973: Meine Freunde sind die Träume
  • 1974: Mein Lied für dich
  • 1975: Ich liebe das Leben
  • 1975: Tango d’amour
  • 1975: Across the water
  • 1977: Du, du liegst mir im Herzen
  • 1977: V.L.
  • 1977: Süßer die Glocken nie klingen
  • 1978: Ich bin ein Mädchen
  • 1978: Vicky Leandros
  • 1981: Ich gehe neue Wege
  • 1981: Love is alive
  • 1982: Verlorenes Paradies
  • 1983: Vicky
  • 1985: Eine Nacht in Griechenland
  • 1988: Ich bin ich
  • 1989: Piretos tou Erota
  • 1990: Starkes Gefühl
  • 1991: Nur einen Augenblick
  • 1993: Andres
  • 1995: Lieben und Leben
  • 1997: Gefühle
  • 1998: Weil mein Herz Dich nie mehr vergisst
  • 2000: Jetzt
  • 2001: Now!
  • 2001: Mit offenen Armen
  • 2002: Weihnachten mit Vicky Leandros
  • 2003: Vicky Leandros singt Mikis Theodorakis
  • 2005: Ich bin wie ich bin
  • 2006: Ich bin wie ich bin — Special Edition
  • 2006: Ich bin wie ich bin — Das Jubiläumskonzert
  • 2009: Möge der Himmel
  • 2010: Zeitlos
  • 2015: Ich weiß, dass ich nichts weiß

Примечания խմբագրել

  1. ↑ «Eurovision 1967 Luxembourg: Vicky — "L'amour Est Bleu"». Արխիվացված է օրիգինալից 2020-09-12-ին. Վերցված է 2021-10-09-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. ↑ «Eurovision 1972 Luxembourg: Vicky Leandros — "Après Toi"». Արխիվացված է օրիգինալից 2021-10-09-ին. Վերցված է 2021-10-09-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
Քաղվածելու սխալ՝ «imdb» անվանումով <references>-ում սահմանված <ref> թեգը սկզբնական տեքստում չի օգտագործվել:



«Մոյդոդիր», 1927 թվականի խորհրդային եռաչափ անիմացիոն ֆիլմ, ստեղծված Մարիյա Բենդերսկայի կողմից «Մեզրաբպոմ-Ռուս» կինոստուդիայում։ Նկարահանվել է Կոռնեյ Չուկովսկու համանուն հեքիաթի հիման վրա։ ԽՍՀՄ-ում ստոպ-կադր անիմացիան վերակենդանացնելու առաջին փորձերից մեկը:

Երկար ժամանակ մուլտֆիլմը համարվում էր կորած, մինչև նրա ամբողջական տարբերակը չգտան Չեխիայում և ցուցադրեցին 2008 թվականին «Սպիտակ Սյուներ» կինոփառատոնին։

Սյուժե խմբագրել

Փոքրիկ տղայից,ով չէր սիրում լվացվել և անփույթ էր, առավոտյան փախչում են նրա բոլոր իրերը.վերմակը բարձի հետ,գիրքը,թեյնիկը և նույնիսկ տաբատը։ Մայրիկի ննջասենյակից դուրս եկած Մոյդոդիր անունով խոսող լվացարանը բացատրում է փախուստի պատճառը և կոչ անում իր զինվոր-անձեռոցիկներին, օճառին, վրձիններին և սանրներին՝ կեղտոտին պատշաճ տեսքի բերել։ Испугавшись, малыш пускается наутёк, а за ним мочалка. Встретившийся знакомый крокодил проглатывает мочалку, а потом грозится такж е поступить с мальчонкой, если тот не умоется. Мальчишке ничего не остаётся, как вернуться домой и хорошенько вымыться. После банных процедур к нему возвращаются вещи — как хорошо быть чистым и аккуратным.

История создания խմբագրել

Выбор для экранизации чрезвычайно популярного с момента публикации в СССР стихотворения К. Чуковского демонстрировал серьёзность намерений студии «Межрабпом-Русь» ориентироваться и на молодую зрительскую аудиторию[1]. Կաղապար:Цитата Из двух десятков снятых в 1927 году мультипликационных фильмов, «Мойдодыр» входит в пятёрку снятых покадровой анимацией, — изрядно подзабытым с 1919 года приёмом Владислава Старевича. Таким образом, 1927 год можно считать годом рождения советской покадровой анимации[1][комм. 1].

Создатели խմբագրել

Судьба фильма խմբագրել

Мультфильм был первой экранизацией одноимённой сказки Корнея Чуковского. Точная дата выхода в прокат неизвестна[2][комм. 2].

Долгие годы мультфильм считался утраченным[4], пока его копия не была обнаружена в Национальном киноархиве Чехии[cs]. Одну из версий, воссозданную в Праге при участии Госфильмофонда России, показали на XII российском фестивале архивного кино «Белые Столбы» 3 февраля 2008 года[5]. В порядке дружественного обмена между фильмохранилищами одна из копий ныне хранится в коллекции Госфильмофонда России[6].

Критика խմբագրել

Российский историк кино Сергей Каптерев отмечает неуклюжие движения персонажей, как и очень узкий диапазон выражений их лиц[1]. Կաղապար:Начало цитаты «Мойдодыр» — характерный пример технически несовершенной, но благородно-экспериментальной ранней стадии советской покадровой анимации. Կաղապար:Конец цитаты

См. также խմբագրել

Комментарии խմբագրել

  1. ↑ Американский киновед, исследователь раннего советского кинематографа Джей Лейда назвал покадровую анимацию «исконно русской формой»[1].
  2. ↑ Новая мультипликационная работа М. и С. Бендерских анонсировалась в августовском номере «Советского экрана» за 1927 год (№ 34)[3].

Примечания խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Kapterev Sergei Moidodyr (O Umouněném Ivánkovi) // Animazione(իտալ.) // Le Giornate del Cinema Muto : catalogo. — Pordenone: Garbagnate Milanese, 2013. — С. 122. Архивировано из первоисточника 11 Մայիսի 2023.
  2. ↑ Майоров Николай. «Первые в истории отечественного кинематографа. 1927 год» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023-05-11-ին. Վերցված է 2023-05-11-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  3. ↑ «Мойдодыр» на экране // Советский экран : журнал. — 1927. — № 34. — С. 14. Архивировано из первоисточника 11 Մայիսի 2023.
  4. ↑ Советские художественные фильмы. Т. 1, 1961, էջ 241
  5. ↑ «В Белых Столбах впервые показали восстановленного «Мойдодыра» (1927)». Аниматор.ру (ռուսերեն). 2008-02-03. Արխիվացված է օրիգինալից 2023-05-11-ին. Վերցված է 2023-05-11-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  6. ↑ «Мойдодыр». Государственный фонд кинофильмов Российской Федерации (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023-05-11-ին. Վերցված է 2023-05-11-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

Литература խմբագրել

  • Советские художественные фильмы. Аннотированный каталог // Немые фильмы / сост. Н. А. Глаголева, М. Х. Зак, А. В. Мачерет, Л. А. Парфёнов, П. В. Фионов, Ю. В. Якубович. — М.: Искусство, 1961. — Т. 1: Немые фильмы (1918—1935). — 528 с. — 3000 экз.

Ссылки խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Elll22/Ավազարկղ&oldid=9569117» էջից