Մասնակից:Avetisyan Anahit/Ավազարկղ/2
Պար
խմբագրել
Ինչպես երաժշտության մեջ, գոյություն ունեն տարբեր կայսերական և ավանդական պարեր։ Պլատային տարածված պարերից են տոնակատարությունների ժամանակ կատարվող չոջեմուն և կոնֆուցիական ծեսերի ժամանակ Իլմուն։ Չոնջեմու բաժանվում է բնիկ (հանգոկ չանջե) և Կենտրոնական Ասիայից և Չինաստանից եկած (տանգակ չանջե)։ Իլմու բաժանվում է քաղաքացիական (մունմու) և ռազմական (մումու)։ Բզմաթիվ կոնֆուցիական ելույթներից կամ պարերից կատարվում են Կորեայի տարբեր շրջաններում[1]։
Պալատական պարերի ավանդական խորեոգրաֆիան արտացոլվել է ժամանակակից բազմազան արտադրանքով։
Արհեստ
խմբագրել
Կորեայում արտադրվում է ձեռքի աշխատանքների եզակի տեսակներ։ Նրանցից մեծամասնությունը նախատեսված է ամենօրյա օգտագործման համար, հետևաբար այս աշխատանքների գործնականը շատ ավելի կարևոր է, քան գեղեցկությունը։ Ավանդական ամենահայտնի նյութերը համարվում են երկաթը, փայտը, կտորը, լակը և գելլակը, սակայն բացառիկ դեպքերում վերջին շրջանում օգտագործվում է թուղթ, ապակի կամ կաշի:
Հին ձեռագործ աշխատանքների, ինչպիսիք են կարմիր և սև կերամիկան, շատ առումներով նման են Չինաստանի Հուանհե խեցեգործության արտադրանքին։ Բրոնզե դարի հայտնաբերված մասունքները, առաջնահերթ, խիստ տարբերվում են և ավելի հինավուրց են։
Շատ նուրբ աշխատանքներ են հայտնաբերվել պեղումների ժամանակ, այդ թվում՝ ոսկեզօծ թագեր, տարբեր զարդանախշերով սափորներ ու ծաղկամաններ։ Կորյոի ժամանակահատվածում տարածված է եղել բրոնզի օգտագործումը։ Արույրը համարվում է պղնձի խառնուրդ և ցինկի մեկ երրորդ մասը, եղելէ նաև բավականին տարածված նյութ։ Դիանաստիան սակայն ավելի հայտնի է իր из делиями из селадона։
Չոսոնի շրջանում հայտնի էին Ճենապակու արտադրանքներ՝ զարդարված կապույտ նկարներով։ Միևնույն ժամանակ, զարգացել է փայտագործությունը, ինչը հանգեցրել է արհեստականորեն պատրաստված կահույքի, ինչպիսիք են կոմոդները, կաբինետները և սեղանները:
Սովորույթներ
խմբագրելՃարտարապետություն
խմբագրել
Բնակության վայրը ավանդականորեն ընտրվում է գեոմատիայի օգնությամբ։ Չնայած նրան, որ գեոմատիան և շամանիզմը նախապատմական ժամանակներից եղել են Կորեական մշակույթի կենսական կարևոր մասերից, գեոմատիան հետագայում՝ երեք թագավորությունների ժամանակաշրջանում կրկին Չինաստանից հայտնվել է Կորեայում։
Տունը պետք է կառուցվի բլրի դիմաց և կանգնած է դիմացով դեպի հարավ, հնարավորինս շատ արևի լույս ստանալու համար: Տների այսպիսի դիրքը հայտնի է նաև ժամանակակից Կորեայում։ Գեոմատիան ազդել է նաև շենքերի ձևերի վրա, դրանց գտնվելու վայրի և նյութի ընտրության։
Ավանդական կորեական տները կազմավորվում են ներքին թևում (անչհե) և արտաքի թևում (սարանչհե)։ Կոնկրետ դասավորությունը կախված է տարածաշրջանի և ընտանիքի բարգավաճումից։ Մինչդեռ արիստոկրատներն օգտագործում են արտաքին թևը ընտունելությունների համար, ավելի աղքատ մարդիկ այնտեղ անասուններ են պահում։ Որքան մեծ է ընտանիքի հարստությունը, այնքան մեծ է տունը։
В то же время, для любой семьи запрещено иметь дом более 99 кан, за исключением короля. Кан — расстояние между двумя опорами, используемыми в традиционных домах.
Внутреннее крыло обычно состоит из общей комнаты, кухни и холл с деревянным полом. В ним может быть присоединено больше комнат. В бедных крестьянских семьях может не быть внешнего крыла. Обогреваемые полы (ондоль)[2] используются в Корее с доисторических времен. Основные материалы, используемые при строительстве, это древесина, глина, кафель, камень и соломы. Из-за использования древесины и глины в прошлом немногие старые здания сохранились до нынешних времён. Ныне люди обычно живут в квартирах и более модернизированных жилищах.
Старейший и наиболее примечательный из памятников корейской архитектуры — дворец Кёнбоккун в Сеуле («дворец солнечного света и счастья»), построенный в 1394 году. Дворцовый комплекс разделен на несколько частей-павильонов. Вокруг тронного зала Кынджончжон располагались личные покои короля Тхэджо (годы правления — 1392—1398), основателя династии Чосон. Один из павильонов, Кёнхверу, расположен в центре лотосового пруда.
Наряд
խմբագրել
Традиционный корейский костюм, известный как ханбок (한복, 韓服) (или чосонот в КНДР), носимый с древних времён. Ханбок состоит из блузки (чогори) и юбки (чхима). Традиционная шляпа называется кванмо.
В соответствии с социальным статусом корейцы одеваются по-разному, что делает одежду важным отличительным признаком социального положения. Впечатляющие, но порой громоздкие, костюмы носятся правящим классом и королевской семьёй. Так же высшие классы используют ювелирные украшения для выделения от обычных людей. традиционным украшением для женщин является подвеска в форме какого-либо элемента природы, сделанная из драгоценных камней, к которым присоединена ленточка шёлка.
В зимнее время люди носили хлопковые наряды. Мех также был распространён.
Ханбок бывает разным в зависимости от цели ношения: ежедневное, церемониальное и особое платье. Церемониальные наряды носятся в формальных случаях, включая первый день рождения ребенка (тольджанчхи), свадьбу и похороны. Особые платья предназначены для официальных случаев или шаманских ритуалов.
Ныне ханбок всё ещё надевают в формальных случаях, хотя ежедневно уже не используют. Впрочем, старшее поколение временами носит ханбок, так же, как и представители аристократических семей, оставшихся с времён династии Чосон.
- ↑ M. Eckersley. ed. 2009. Drama from the Rim: Asian Pacific Drama Book (2nd ed.). Drama Victoria. Мельбурн. p.54
- ↑ Абрамов Л. К. Народное зодчество Кореи // Корейское классическое искусство / Концевич Л.Р. — Наука, 1972. — С. 80-93.