Մասնակից:Միլենա Գրիգորյան/Ավազարկղ13
Ստղծագործություն խմբագրել
1940-1950-ական թվականների վերջին նրա գործերում գերակշռում էր «պրիմիտիվ» ոճը, նկարում էր ջրաներկով և կապարե բույթով ժայռապատկերաների նման՝ նապաստակների, որմզդեղնի, ոչխարների և այլ կենդանիների պատկերով: Նա զբաղվում էր քանդակագործությամբ ՝ Վ.Լեմբրուկի և Մատարի էքսպրեսիոնիզմի ոգով, կատարում էր գերեզմանաքարերի մասնավոր պատվերներ: Նա զգում էր Ռ.Շտայների մարդաբանության խոր ազդեցությունը:
1960-ական թվականների առաջին կեսին նա դարձավ «Fluxus»-ի հիմնադիրներից մեկը, որը փերֆորմանս արվեստի հատուկ բազմազանություն էր և ամենատարածվածն էր Գերմանիայում: Ցայտուն խոսնակն ու ուսուցիչը, իր գեղարվեստական գործողություններով միշտ դիմել էր հանդիսատեսին հրամայական քարոզչական էներգիայով։ Այս ժամանակահատվածում հաստատուն է դարձնում սեփական իմիջը (ֆետրե գլխարկը, թիկնոցը, ձկնորսության բաճկոնը): Использовал для арт-объектов шокирующе непривычные материалы типа топлёного сала, фетра, войлока и мёда; архетипическим, сквозным мотивом пребывал «жировой угол», как в монументальных, так и в более камерных (Стул с жиром, 1964, Музей земли Гессен, Дармштадт) вариациях. Այս աշխատություններում կտրուկ հայտնվեց ժամանակակից մարդու բնության փակուղու օտարման զգացողությունը և մոգական՝ «շամանական» մակարդակով դրա մեջ մտնելու փորձը:
Բոյսի հայտնի ներկայացումները խմբագրել
«Սիբիրական սիմֆոնիա, մաս 1» խմբագրել
1962 թվականի նախագիծ։ Այս աշխատանքում Բոյսը նախ հայտնվեց մահացած նապաստակի տեսքով: Այս նախագծի երկրորդ տարբերակը կոչվում է «Եվրասիա» (1966)։
«Ինչպես նկարը բացատրել մահացած նապաստակին» խմբագրել
1965 թվականի նախագիծ։ Նապաստակի դիակով, որին վարպետը «դիմում էր», գլուխը ծածկելով մեղրով և ոսկուց նրբաթիթեղով, Բոյսը տեղափոխվում է պատկերասրահ մի նկարից մյուս նկարի մոտ գնալով, «բացատրում է» մահացած նապաստակին, թե ինչպիսի պատկեր է:
«Դաշնամուրի համասեռ ներթափանցում» խմբագրել
1966 ովականի նախագիծ։
Ցուցահանդեսներ խմբագրել
- 2016 - Kunstmuseum Բոն
- 2012 - «Յոզեֆ Բոյս։ Այլընտրանքի կանչ»։ Մոսկվայի ժամանակակից արվեստի թանգարան, Մոսկվա[1][2]
- 2007 - Zwirner & Wirth, Նյու Յորք zwirnerandwirth.com
- 2006 - Museum kunst palast, Դյուսելդորֆ
- 2006 - Բոնի գեղարվեստի թանգարան Բոն
- 2006 - Museum Hamburger Bahnhof, Բեռլին
- 2005 - Թեյթի պատկերասրահ, Լոնդոն 'Joseph Beuys: Actions, Vitrines, Environments' [1]
- 1984 - Seibu-Museum, Տոկիո
- 1980 - Rocca Paolina, Իտալիա
- 1979 - Սողոմոն Գուգենհայմի թանգարան, Նյու Յորք
- 1976 - Venice Biennale, Իտալիա
- 1972 - Documenta, Կասել
- 1964 - Documenta, Կասել
Հիշատակ խմբագրել
- Մոսկվյոււմ գործում էր Յոզեֆ Բոյսի անվան թատրոնը։
Գրականություն խմբագրել
- Бычков В. Эстетика. — М.: Гардарики, 2004. — 556 с. — Կաղապար:ISBN с опечаткой.
- Герольд Й. 16.03.1944. Один день из жизни Йозефа Б. / Й. Герольд; авт.-ст. В. Гуркович и П. М. Пиксхауз; фот. Й. Либхена. — [Симферополь] : Крым. респ. краевед. музей, [2001].
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Толстова А. Терапевтическое влечение // Коммерсантъ Weekend. — 2012. — 7 сент.
- ↑ Васильева Ж. Икар, который выжил // Российская газета. — 2012. — 13 сент.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Յոզեֆ Բոյսը «Շրջակա աշխարհ» հանրագիարանում
- Սերգեյ Ռյապոլով: Հասարակական քանդակից մինչև Սիբիրյան սիմֆոնիա. Յոզեֆ Բոյսի սոցիալական փիլիսոփայության և արվեստի փիլիսոփայության մասին
- Օյգեն Բլումե։ Յոզեֆ Բոյս․ անհատականության ճգնաժամից մինչև սոցիալական ցնորք: «Դասախոսություններ անձրևի ներքո»
- АРТ-АЗБУКА GiF.Ru — Մաքս Ֆրայ «Բոյս»
- «Յոզեֆ Բոյսի անվան թատրոն․ ժամանակակից արվեստի հենահարթակ»
- «Յոզեֆ Բոյսի Ղրիմյան միֆ»(չաշխատող հղում)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Tisdall C. Joseph Beuys. — N. Y.: Guggenheim Museum, 1979։
- Borer A. The Essential Joseph Beuys. — Լ.: Thames and Hudson, 1996։
- Hiltrud Oman Joseph Beuys. Die Kunst auf dem Weg zum Leben. — München: 1998 (Heyne). — ISBN 3-453-14135-0։
- Rosenthal M. Joseph Beuys: Actions, Vitrines, Environments. — Լ.: Tate, 2005։