Վիքիպեդիա

Մասնակից:Մարինե Հակոբյան/Ավազարկղ11

< Մասնակից:Մարինե Հակոբյան

Ադամ Բերու (), գամբիացի քաղաքական գործիչ։ 2017 թվականի հունվարից Գամբիայի երրորդ նախագահն է։

Կենսագրություն խմբագրել

Ադամ Բերուն ստացել է միջնակարգ կրթություն, աշխատել է էներգետիկ ընկերությունում որպես վաճառքի մենեջեր, 2000-ականների սկզբին ապրել է Լոնդոնում, որտեղ ավարտել է անշարժ գույքի ոլորտը և աշխատել որպես պահակ առևտրի կենտրոնում։ Վերադառնալով հայրենիք՝ նա դարձել է անշարժ գույքի առևտրի ոլորտում ձեռներեց, քաղաքական պաշտոններ չի զբաղեցրել[1][2]։

2016 թվականի դեկտեմբերի 1-ին նախագահական ընտրություներում Ադամ Բերուն եղել է Գամբիայի Միացյալ դեմոկրատական կուսակցության թեկնածուն [3][4][5]։ 2016 թվականի ամռանը կուսակցության ղեկավար, Ուսեյն Դոբրոյին երեք տարվա ազատազրկման դատապարտեցին չարտոնված հանրահավաքների և բողոքի ակցիաներին մասնակցելու համար,Բերուն ընտրվեց Գամբիայի դեմոկրատների կողմից։Նա երկրի գործող նախագահ Յահյա Ջամեի գլխավոր ընդդիմադիր մրցակիցն էր, ով պաշտոնավարում է 1996 թվականից[6]։

Ադամ Բերոուն խոստացել է վերականգնել Գամբիայի անդամակցությունը ազգերի համագործակցությանը, որից Գամբիան դուրս է եկել 2013 թվականին, ինչպես նաև վերականգնել երկրի տարածքում Միջազգային քրեական դատարանը: Բերուն ասել է, որ, իր կարծիքով, գաղտնի ծառայությունները պետք է «հեռանան քաղաքականությունից», և խոստացել է բարեփոխել նրանց հաղթանակի դեպքում։

Ադամ Բերուն նաև ասել է, որ իր ընտրվելու դեպքում կստեղծվի ժամանակավոր անցումային կառավարություն, որը կձևավորվի ընդդիմադիր կոալիցիայի անդամներից, որոնք երեք տարվա ընթացքում հրաժարական կտան։

Բերուն հաղթել է նախագահական ընտրություններում ՝ առաջ անցնելով գործող նախագահ Յայա Ջամեից։ Ջամեն սկզբում հայտարարել էր, որ ընդունում է ընտրությունների արդյունքները և ինքնակամ հրաժարական կտա, սակայն ավելի ուշ հրաժարվեց իր խոսքերից՝ ասելով, որ մերժում է ընտրությունների արդյունքները և չի ընդունում պարտությունը։[7]

Բերոուն կոչ է արել Յայա Ջամեին իշխանությունը հանձնել խաղաղ ճանապարհով[8]։

Ճգնաժամը իշխանության փոխանցման ժամանակ խմբագրել

Հիմնական հոդված՝ Գամբիայի սահմանադրական ճգնաժամ (2016–2017)

2017 թվականի հունվարի 19-ին Ադամա Բերուն երդվել է որպես Գամբիայի նախագահ Դակարում Գամբիայի դեսպանատանը։[9][10]Մի քանի ժամ անց Սենեգալի զորքերը և Նիգերիայի զորքերը ներխուժեցին Գամբիայի տարածք[11], սակայն ավելի ուշ ԷԿՈՎԱՍԸ դադարեցրեց ռազմական գործողությունը Գամբիայում, որպեսզի Ջամեին հնարավորություն տա իշխանությունը խաղաղ ճանապարհով փոխանցել նորընտիր նախագահ Ադամ Բերոուին։[12]. Սակայն Ջամեն կրկին հրաժարվել է հրաժարական տալ։ Ժամկետը երկարաձգվեց ևս չորս ժամով, բայց նա նույնպես անտեսեց այն։[13]Մավրիտանիայի նախագահ Մուհամեդ Աբդելազիզը, Գվինեայի նախագահ Ալֆա Կոնդեն և ՄԱԿ-ի հատուկ ներկայացուցիչ Մուհամեդ Իբն Չամբասը փորձել են նրան առաջարկել հրաժարական տալ:[14]Երկրի պաշտպանության նախարար ուսման Բաջիեն հայտարարել է, որ Գամբիայի բանակը չի կռվի ԷԿՈՎԱՍԻ դեմ[15]Բերոուի և սենեգալցի պաշտոնյայի խոսքով՝ Ջամմեն համաձայնել է հեռանալ նախագահի պաշտոնից (հունվարի 20) և լքել երկիրը։[16][17][18].[18][19].

2017 թվականի փետրվարի 8-ին Բերոուն երկրորդ անգամ երդվեց։ Երդմնակալության արարողությունը կայացել է Բակաուի Անկախության մարզադաշտում՝ մայրաքաղաք Բանջուլից դուրս։

Կառավարվող մարմին խմբագրել

Իշխանության գալուց հետո Բերոուն խոստացել է բարեփոխել երկրի հետախուզական ծառայությունը, ապահովել մամուլի ազատությունը, և սկսվել է նախկին ռեժիմի հանցագործությունների հետաքննությունը։[20][21]

2019-ի դեկտեմբերին ընդդիմությունը պահանջեց Բերոուի հրաժարականը (նախկինում պայմանավորվածություն կար, որ նա հրաժարական կտա երեք տարի նախագահ լինելուց հետո, բայց նա հրաժարվեց կատարել այն), 2020-ի հունվարին ցուցարարները մայրաքաղաքում բախվեցին ոստիկանության հետ։[22].

2021 թվականի դեկտեմբերին Բերոուն վերընտրվել է նոր ժամկետով[23].

Ադամ Բերուն ըստ դավանանքի ՝ մուսուլման սուննիտը ։ Ամուսնացած է ունի երկու կին, հինգ երեխա: Լոնդոնի "Արսենալ" ֆուտբոլային ակումբի երկրպագուն է:

Անձնական կյանք խմբագրել

Կրոնով նա Սուննի իսլամ է։Ամուսնացած է ունի երկու կին, հինգ երեխա. «Արսենալ» ֆուտբոլային ակումբի երկրպագու (Լոնդոն).

նշումներ խմբագրել

  1. ↑ «Argos guard tackles Gambia strongman». The Times (բրիտանական անգլերեն). 2016-11-20. Վերցված է 2016-11-25-ին.
  2. ↑ «Who Is Adama Barrow?». Kairo News. 1 September 2016. Վերցված է 2 December 2016-ին.
  3. ↑ «Breaking News: Adama Barrow Is UDP's Candidate». KAIRO NEWS (բրիտանական անգլերեն). 2016-09-01. Վերցված է 2016-11-25-ին.
  4. ↑ Mowat. «North London Argos worker takes on hardline Islamist in bid to be next president of Gambia». Վերցված է 2 December 2016-ին.
  5. ↑ Yaya Barry, Jaime (30 November 2016). «Gambia's Leader Vowed to Rule for a Billion Years. A Vote Will Test That». New York Times. Վերցված է 2 December 2016-ին.
  6. ↑ «Gambia 2016: Adama Barrow Laughs Off Jammeh's Threat». Jollofnews. 2016-11-15. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-11-26-ին. Վերցված է 2016-11-25-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  7. ↑ «Gambian leader Yahya Jammeh's poll rejection condemned». BBC. 10 December 2016. Վերցված է 10 December 2016-ին.
  8. ↑ Gambia crisis: Adama Barrow urgesJammeh to quit
  9. ↑ «Gambia crisis: Barrow sworn in in Senegal as Jammeh stays put» (բրիտանական անգլերեն). 19 January 2017.
  10. ↑ Senegalese troops enter Gambia in support of its new president
  11. ↑ Совбез ООН выступил за смену власти в Гамбии
  12. ↑ Контингент ЭКОВАС приостановил военную операцию в Гамбии
  13. ↑ «Gambia crisis: Jammeh misses second deadline to step down». BBC. 2017-01-20. Վերցված է 2017-01-20-ին.
  14. ↑ «The Gambia: Jammeh ignores two more deadlines to quit». The Guardian. 2017-01-20. Վերցված է 2017-01-20-ին.
  15. ↑ «Gambia army chief recognizes President Barrow as commander-in-chief». Reuters. 2017-01-20. Վերցված է 2017-01-20-ին.
  16. ↑ «Gambia's Yahya Jammeh 'agrees to step down'». Al Jazeera. 20 January 2017. Վերցված է 20 January 2017-ին.
  17. ↑ «Gambia's defeated leader agrees to cede power: Official». The Associated Press. New York Times. Վերցված է 20 January 2017-ին.
  18. ↑ 18,0 18,1 Petesch, Carley (26 January 2017). «Throngs cheer new president's triumphant return to Gambia». Washington Post. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-01-30-ին. Վերցված է 26 January 2017-ին.
  19. ↑ «Новый президент Гамбии вернулся в страну после конфликта с бывшим главой государства». NewsRu. 2017-01-26. Վերցված է 2017-01-28-ին.
  20. ↑ «The Gambia: President Adama Barrow pledges reforms». Al Jazeera. 28 January 2017. Վերցված է 29 January 2017-ին.
  21. ↑ Kazeem, Yomi (14 February 2017). «Gambia's new president has started fixing the country's decades-long culture of human rights abuse». Quartz. Վերցված է 15 June 2017-ին.
  22. ↑ Burke, Jason (28 January 2020). «Outcry over crackdown in the Gambia as president refuses to quit». The Guardian. Վերցված է 4 February 2020-ին.
  23. ↑ «Gambia elections: Adama Barrow declared presidential election winner». BBC News (բրիտանական անգլերեն). 2021-12-05. Վերցված է 2021-12-05-ին.

Հղումներ խմբագրել

Կաղապար:Внешние ссылки Կաղապար:Главы правительств стран Содружества наций

Категория:Президенты Гамбии Категория:Президенты, вступившие в должность в 2017 году Категория:Политики XXI века Категория:Действующие руководители государств Категория:Политики Гамбии

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Մարինե_Հակոբյան/Ավազարկղ11&oldid=8969026» էջից