Մանուկ Պետրոսյան

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Պետրոսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Մանուկ Հովհաննեսի Պետրոսյան (մարտի 12, 1918(1918-03-12), Վարդենիս, Էջմիածնի գավառ, Անդրկովկասյան կոմիսարիատ, Անդրկովկաս - հունվարի 7, 1998(1998-01-07)), լեզվաբան, ավագ դասախոս, դոցենտ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասնակից։

Մանուկ Պետրոսյան
Ծնվել է	մարտի 12, 1918(1918-03-12) Վարդենիս, Էջմիածնի գավառ, Անդրկովկասյան կոմիսարիատ, Անդրկովկաս
Մահացել է	հունվարի 7, 1998(1998-01-07) (79 տարեկան)
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Մասնագիտություն	լեզվաբան
Հաստատություն(ներ)	Միքայել Նալբանդյանի անվան թիվ 33 դպրոց և Երևանի պետական համալսարան
Ալմա մատեր	Երևանի պետական համալսարան (1948)
Տիրապետում է լեզուներին	հայերեն

Կենսագրություն

1936 թվականին ավարտել է Ապարանի միջնակարգ դպրոցը, 1948 թվականին՝ Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետը։ 1941-1946 թվականներին ծառայել է խորհրդային բանակում։ Մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին։ 1948-1962 թվականներին եղել է Երևանի Միքայել Նալբանդյանի անվան միջնակարգ դպրոցի ուսումնական մասի վարիչ և մայրենի լեզվի ու գրականության ուսուցիչ, 1962-1966 թվականներին ՀԽՍՀ լուսավորության նախարարության մանկավարժական գիտությունների գիտահետազոտական ինստիտուտի գիտաշխատող։ 1966 թվականին նշանակվել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի ավագ դասախոս։ Հեղինակ է հայոց լեզվի դասավանդման մեթոդիկայի վերաբերյալ մի շարք ուսումնասիրությունների։

Հրատարակել է

• Ուղղախոսության ուսուցման իմ փորձը, ուսումնական ձեռնարկ։
• Լեզվաոճական աշխատանքները գրավորներին նախապատրաստվելիս, ուսումնական ձեռնարկ։
• Լեզվի և ոճի հարցեր։ Դասախոսություններ։ Երևան, 1980 թ., 66 էջ։

Գրականություն

• Տիգրան Հայազն, Վարդենիս. հանրագիտարան։ Երևան, 2009 թ., էջ 110-111։