Մանուկ Պետրոսյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Պետրոսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Մանուկ Հովհաննեսի Պետրոսյան (մարտի 12, 1918, Վարդենիս, Էջմիածնի գավառ, Անդրկովկասյան կոմիսարիատ, Անդրկովկաս - հունվարի 7, 1998), լեզվաբան, ավագ դասախոս, դոցենտ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասնակից։
Մանուկ Պետրոսյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | մարտի 12, 1918 Վարդենիս, Էջմիածնի գավառ, Անդրկովկասյան կոմիսարիատ, Անդրկովկաս |
| Մահացել է | հունվարի 7, 1998 (79 տարեկան) |
| Քաղաքացիություն |  Հայաստան |
| Մասնագիտություն | լեզվաբան |
| Հաստատություն(ներ) | Միքայել Նալբանդյանի անվան թիվ 33 դպրոց և Երևանի պետական համալսարան |
| Ալմա մատեր | Երևանի պետական համալսարան (1948) |
| Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն |
Կենսագրություն խմբագրել
1936 թվականին ավարտել է Ապարանի միջնակարգ դպրոցը, 1948 թվականին՝ Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետը։ 1941-1946 թվականներին ծառայել է խորհրդային բանակում։ Մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին։ 1948-1962 թվականներին եղել է Երևանի Միքայել Նալբանդյանի անվան միջնակարգ դպրոցի ուսումնական մասի վարիչ և մայրենի լեզվի ու գրականության ուսուցիչ, 1962-1966 թվականներին ՀԽՍՀ լուսավորության նախարարության մանկավարժական գիտությունների գիտահետազոտական ինստիտուտի գիտաշխատող։ 1966 թվականին նշանակվել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի ավագ դասախոս։ Հեղինակ է հայոց լեզվի դասավանդման մեթոդիկայի վերաբերյալ մի շարք ուսումնասիրությունների։
Հրատարակել է խմբագրել
- Ուղղախոսության ուսուցման իմ փորձը, ուսումնական ձեռնարկ։
- Լեզվաոճական աշխատանքները գրավորներին նախապատրաստվելիս, ուսումնական ձեռնարկ։
- Լեզվի և ոճի հարցեր։ Դասախոսություններ։ Երևան, 1980 թ., 66 էջ։
Գրականություն խմբագրել
- Տիգրան Հայազն, Վարդենիս. հանրագիտարան։ Երևան, 2009 թ., էջ 110-111։
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |