Հարավային Կարոլինա գավառ

Հարավային Կարոլինա գավառ (անգլ.՝ Province of South Carolina), գաղութ Բրիտանական Ամերիկայում, որն ի սկզբանե եղել է Կարոլինա գավառի մաս։

Հարավային Կարոլինա գավառ
Դրոշ Զինանշան
Երկիր	Կաղապար:Դրոշավորում/Մեծ Բրիտանիայի թագավորություն
Մասն է	Հարավային գաղութներ և Տասներեք գաղութներ
Կարգավիճակ	նահանգ
Մտնում է	Բրիտանական Ամերիկա
Վարչկենտրոն	Չարլստոն
Պաշտոնական լեզուներ	անգլերեն
Հիմնադրված է	հունվարի 24, 1712 թ.
Սահմանակցում է	Հյուսիսային Կարոլինա, Նոր Ֆրանսիա և Province of Georgia?
Հապավում	South Carolina և So. Carolina
Փոխարինեց	Կարոլինա գավառ
Անվանված է	Չարլզ II Ստյուարտ
Հարավային Կարոլինա գավառ Վիքիպահեստում

Կարլ II-ի 1663 թվականին տրված հրամանագրի համաձայն Կարոլինայի տարածքի մեջ մտել էին Վիրգինիա գաղութի հարավային սահմանից 36-31աստիճան հյուսիսային լայնության (ժամանակակից Ջորջիայի ափամերձ երկայնքով) բոլոր հողերը։ 1665 թվականին հրամանագիրը մի փոքր վերանայվել է, և հյուսիսային սահմանը տեղաշարժվել է մինչև հյուսիսային լայնության 36 աստիճան 30 րոպե, որպեսզի ընդգրկի Վիրգինիա գաղութը լքած բնակիչների հողերը, որոնք տարածվում էին Ալբերմալի ծոցի երկայնքով։ Նույն կերպ գաղութի հարավային սահմանը տեղաշարժվել է մինչև հյուսիսային լայնության 29 աստիճան, անցնելով ժամանակակից Ֆլորիդա նահանգի Դեյտոնա-Բիչ քաղաքի հարավային կողմից, ինչի արդյունքում իսպանական Սան-Ագուստին բնակավայրի հողերը մտել են գաղութի կազմի մեջ։ Լորդ-սեփականատերերի հրամանագրով նվիրաբերվել է այդ սահմանների միջև ընկած ամբողջ հողը արևելքից Ատլանտյան օվկիանոսից մինչև արևմուտք Խաղաղ օվկիանոս։

Գաղութի հարավային և հյուսիսային մասերի միջև եղած զգալի տարբերությունների պատճառով, ինչպես նաև նրանց միջև հաղորդակցության դճվարությունների պատճառով 1691 թվականին գաղութի հյուսիսային մասը ղեկավարելու համար նշանակվել է հատուկ փոխնահանգապետ։ Գաղութի բաժանումը հարավային և հյուսիսային մասերի ավարտվել է 1719 թվականին, չնայած երկու գաղութն էլ շարունակում էին վերահսկել նույն Սեփականատերերը։

1715-1717 թվականների յամասիների հետ պատերազմը ամայացրել է գաղութը։ Գաղութի բնակիչները ենթադրելով, որ Սեփականատերերը այդ պատերազմի, ինչպես նաև Իսպանիայի հետ պատերազմի ժամանակ չեն ձեռնարկել անհրաժեշտ գործողություններ, որոշել են վերջ դնել նրանց իշխանությանը։ 1719 թվականին ապստամբություն է բարձրացել։ Գաղութի բնակիչների կողմից ներկայացված խնդրագրի համաձայն 1720 թվականին Հարավային Կարոլինայում նշանակվել է թագավորական նահանգապետ, որը նշանակում էր տեղական կառավարություն։

10 տարի շարունակ բրիտանական կառավարությունը փնտրել է Լորդ-սեփականատերերի ժառանգներին, և 1729 թվականին ութ հոգուց յոթից գնելով իրենց բաժինները Հյուսիսային և Հարավային Կարոլինայի տարածքների վրա ձևավորել է թագավորական գաղութներ։ 1732 թվականին Գեորգ II թագավորը Հարավային Կարոլինայից առանձնացրել է Ջորջիա գավառը։

Հարավային Կարոլինայի ֆերմերներըն ունեցել են ավելի շատ պլանտացիաներ, քան Հյուսիսային կարոլինայի ֆերմերները, և աճեցրել են այնպիսի թանկ կուլտուրաներ, ինչպիսիք են բրինձը և ինդիգոն։

Գրականություն

• Crane, Verner W. The Southern Frontier, 1670-1732 (1956)
• Edgar, Walter. South Carolina: A History, (1998) the standard scholarly history
• Edgar, Walter, ed. The South Carolina Encyclopedia, (University of South Carolina Press, 2006) ISBN 1-57003-598-9, the most comprehensive scholarly guide
• Feeser, Andrea. Red, White, and Black Make Blue: Indigo in the Fabric of Colonial South Carolina Life (University of Georgia Press; 2013) 140 pages; scholarly study explains how the plant's popularity as a dye bound together local and transatlantic communities, slave and free, in the 18th century.
• Smith, Warren B. White Servitude in Colonial South Carolina (1961)
• Tuten, James H. Lowcountry Time and Tide: The Fall of the South Carolina Rice Kingdom (University of South Carolina Press, 2010) 178 pp.
• Wallace, David Duncan. South Carolina: A Short History, 1520-1948 (1951) online standard scholarly history
• Wright, Louis B. South Carolina: A Bicentennial History' (1976) online, popular survey
• Wood, Peter H. Black Majority: Negroes in Colonial South Carolina from 1670 Through the Stono Rebellion (1996)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հարավային Կարոլինա գավառ» հոդվածին։