Հազկերտ[1] I Բազահքար (ծ.թ. անհայտ. մոտ 363- 421), Պարսից արքա 399 թ.-ից։ Սասանյանների արքայատոհմից։ Պայքարել է Պարսկաստանի բարձր ազնվականության և հոգևորականության դեմ։ Մեծ Հայքի և Պարսկաստանի քրիստոնյաների նկատմամբ վարել է կրոնական հանդուրժողության քաղաքականություն։ Փորձել է Մեծ Հայքում ուժեղացնել իրանական ազդեցությունը։ Հայոց թագավոր Խոսրով Գ-ի մահից (415) հետո Հայաստանի գահը հանձնել է իր որդի Շապուհ III-ին (415-419)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 45)։
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
Սասանյան Պարսկաստան
Yazdegerd I Վիքիպահեստում
