Կիսակ

Կիսակ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Կիսկիմի գավառակում, Խոտորջրի գյուղախմբում։ Խոտորջրի յոթ թաղերից մեկը։

Գյուղ
Կիսակ
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Էրզրումի վիլայեթԷրզրումի վիլայեթ
Գավառակ	Կիսկիմի գավառակ
Այլ անվանումներ	Գիսակ
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Բնակչություն	434 մարդ (1915)
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Տեղաբնականուն	կիսակցի
Ժամային գոտի	UTC+3

Պատմություն

1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ բնակիչները տեղահանվել են և բնաջնջվել։ Կենդանի է մնացել ընդամենը 21 մարդ, որոնք բնակություն են հաստատել Կովկասում և Ուկրաինայում։

Բնակչություն

1915 թվականին ուներ 434 (62 ընտանիք) հայ բնակիչ։

Տնտեսություն

Զբաղվում էին երկրագործությամբ, անասնապահությամբ և արհեստներով։

Պատմամշակութային կառույցներ

Կիսակում էր տեղավորված Խոտորջրի առաջնորդարանը։ Գյուղից հյուսիս՝ Լիպյատինց թաղամասում, գտնվում էր Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի եկեղեցին (կառուցված 1770-1780 թվականներին, 1896-1898 թվականներին նրա տեղում կառուցվել է ավելի ընդարձակ, քարաշեն եկեղեցի) և հին գերեզմանոց։ Հորքուրանց թաղամասում կար մեկ մատուռ։

Գյուղի մոտ պահպանվում էր հին բերդի կիսավեր աշտարակը։ Տեղացիներիը այն կոչում էին Կիսակու կամ Լիպայտինց բերդ։

Ճարտարապետություն

Տները քարաշեն էին, մեծ մասամբ՝ եռահարկ։ Գյուղը բաժանված էր երեք թաղամասերի՝ Լիպայտինց, Հորքուրանց և Հին Կիսակ։

Կրթություն

Կիսակն ուներ վարժարան

Տես նաև

• Էրզրումի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

Աղբյուրներ

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 444)։